మాడిన దోశ... మసాలా పోస్టు!

నేను: ఒరేయ్ అంతరాత్మ, ఎక్కడ సచ్చావ్? 

అంతరాత్మ: ఎప్పుడెలా వాగాలో తెలీనోడివి నువ్వు. ఎక్కడెలా ఆగాలో తెలిసినోణ్ని నేను. నేను సస్తే, నాతో పాటే నువ్వూ అనంత వాయువుల్లో కలిసిపోతావ్, తెల్సా? 

నేను: ఏడిశావ్ లే! రివర్స్ ఈజ్ కరెక్ట్. నేను పోతే తప్ప నీకు మోక్షం లేదురరేయ్! అదీ రూల్. వెధవ్వేషాలేస్తే, తోలు వలచి, మాస్క్ కుట్టించుకుంటాన్రారేయ్. 

అంతరాత్మ: అంటే,  vice versa ఉండదా గురూ? ఎంతన్యాయం! 

నేను: ఇంపాజిబుల్! బూర్జువావర్గం పోతేనే కార్మికవర్గానికి విముక్తి. 

అంతరాత్మ: ఏం మాట్టాడుతున్నావ్ బాస్. సడెన్ గా పైథాన్ లాంగ్వేజ్ లోకి షిఫ్ట్ అయిపోయావ్? 

నేను: పైథాన్, సైతాన్ ఏంట్రా సిల్లీ ఫెలో. అది పీడిత వర్గ భాష. నువ్వో పరాన్నభుక్కువి. నీ బుర్ర డెవలప్మెంట్ ఇంకా ఫ్యూడల్ కాలంలోనే ఆగిపోయిందిలే.’ 

అంతరాత్మ: తమరితో లివి-ఇన్ రిలేషన్ షిప్ మహత్తు బాబుగోరూ. ఏం చేస్తాం, పొద్దుపొద్దున్నే లేచి ఎవరి... సారీ, తమరి ముఖారవిందమే చూసి తరించితిని కదా... నాకిలా శాస్తి జరుగుతోందన్నమాట. కానివ్వండి. 

నేను: ఈ సచ్చు సెటైర్లకేం తక్కువ లేదు, సన్నాసికి. 

అంతరాత్మ: సర్లే, ఎందుకో పిలిచారు, తగలెట్టండి, సారీ సెలవివ్వండి. 

నేను: ఊ, ఏమైపోయావ్. లాంగ్ టైం, నో సీ? 

అంతరాత్మ: తెలిసిందేగా బాస్. గతంలో ఫాగ్ నడిచేది. ఆజ్ కల్, కరోనా చల్ రహా హై నా? అందుకే, హైబర్నేషన్ మోడ్ లోకి వెళ్లిపోయా. నీతో సోషల్ డిస్టెన్స్ పాటిస్తున్నా, బాస్. 

నేను: ఓరీడి ఇంటర్ స్టెల్లార్ డైలాగులు కాకులెత్తుకెళ్లనని. ప్రాణమే లేని శాల్తీవి, ఇంత ప్యానిక్కేంటోయ్, నీకు?

అంతరాత్మ: లోకమంతా వణికిపోతున్నారుగా. మాస్ హిస్టీరియాలో పడి నేను కొట్టుకుపోయా గురూ. నలుగురితో నారాయణ, రాఘవులే కాదు, చాడా, తమ్మినేని అన్నది నా థియరీ. పోన్లేండి. నిద్రలో లేపితే నేనిలాగే వాగుతా కానీ, అసలు విషయమేంటో చెప్పనేలేదు. 

నేను: ఏం లేదోయ్. పొద్దున్నే దోశలేస్తుంటే, అదేంటో, ఫస్టు దోశ పెనానికి బల్లిలా అతుక్కుపోయిందబ్బా. పెనానికి, దోశకి అయానిక్ బాండ్ కి మించిన ఫెవికాల్ బంధమేదో ఏర్పడింది. వెధవది. ఎంత గింజుకున్నా రాదే. చివరకి, పెనాన్ని సింకులోకి తోసి, సింగరేణి గనుల్లో గునపంతో బొగ్గును తవ్వినట్టు తవ్వి తీయాల్సొచ్చింది. ప్రతీసారీ ఇదే తంతు. ‘ఫస్టు దోశ దోషం’ ఏదో నన్ను వెంటాడుతుందోయ్. నాకే ఎందుకిలా జరుగుతోంది? పోయిన జన్మలో ఎవరైనా శాపం పెట్టారంటావా? 

అంతరాత్మ: దీన్నే ఊరందరిదీ ఓ మతమైతే, ఉలిపికట్టెది అంటే, నీలాంటోడిది రెటమతం అంటారులే. లోకమంతా కరోనా, క్వారంటైన్, లాక్ డౌన్, సోషల్ డిస్టెన్స్ అని డిస్కస్ చేస్తుంటే, తమరు మాత్రం మాడిన మసాలా దోశ గురించి తెగ ఇదైపోతున్నారు. ఖర్మండీ ఖర్మ!! 

నేను: నీ బొందరా నీ బొంద! లోకానికి కరోనా గురించి తెలిసిందే నాలుగు ముక్కలు. ఎవరి నోట్లోంచి వచ్చినా, ఏ రోట్లో వేసినా ఆ నాలుగు ముక్కలే చర్వితచర్వణం, ఊకదంపుడు అన్నట్టు! భయంతోనే సగం జనం పోయేట్టున్నారు. నేనూ భయపెట్టడం అవసరమంటావా? పైగా, నేేనేమైనా డాక్టర్నా కరోనాపై థీసిస్సులు రాయడానికి? సర్లే గానీ, ఇంతకీ నా ఫస్టు దోశ ఎందుకు మాడిపోతోందో చెప్పు? 

అంతరాత్మ: సింపుల్ గురూ. పంట కోత కొస్తే, పంటలో తొలి పిడికిలి ధాన్యం భూమాతకీ; పండగపూట చేసే వంటల్లో తొలి నైవేద్యం దేవుళ్లకీ పెట్టి శాంతి చేయడం ఆనవాయితే కదా. ఇదీ అంతే. నీ రెగ్యులర్ ఫస్ట్ డీప్ రోస్టెడ్ దోశను ఏ దెయ్యమో నైవేద్యంగా తీసుకుంటోంది. ఇవాళ ఫస్టు మాడిన మసాలా దోశను మాత్రం కరోనా దేవత నైవేద్యంగా తీసుకున్నట్టుంది. శాంతిపూజ సజావుగా జరుగుతోందిలే. డోంట్ వర్రీ! నీవలా పద్మాసనమేసి కుంభాలకు కుంభాలు దోశలు, పకోడీలు, డల్గోనాలు నిర్విరామంగా ఆరగిస్తానే ఉండు, జపాన్ లో ఈ మధ్య సుమోల సంఖ్య బాగా తగ్గిపోతోందట. మాంఛి డిమాండుంది. ట్రై చేద్దాం, బాస్. మరీ రోటీన్ జీవితం బోర్ కొట్టేసింది. నీతో పాటు నేనూ అలా దేశాలు తిరిగొస్తా. ఏమంటావ్?

నేను: ఒరేయ్ తింగరోడా. నువ్విలా తిక్కతిక్కగా వాగకు. అసలే ఈ తథాస్థు దేవతలకు పనీ పాడూ ఏం ఉండవు. పరమశివుడి కంటే ఫుల్లు బోళా టైపు.  పైగా నాతో ఎప్పుడూ 5జీ వైఫై కనెక్షన్లో ఉండి ఛస్తారు వాళ్లు. నీవు త అంటే, వాళ్లు తకధిమి తోం అని నెత్తినెక్తి తారంగం ఆడే రకం. అవసరమా? తమరిక తిరిగి హైబర్నేషన్ మోడ్ లోకి దయచేయండి. 

అంతరాత్మ: ఓకే బాస్. ఓ మాట చెప్పండి. ఈ కరోనా శకం ఆరంభమైన తర్వాత...  జీవితంలో ఏం నేర్చుకున్నారో, ఒక్క ముక్కలో చెప్పండి? విని తరిస్తా. 

నేను: ఏవుందిలేవోయ్! గాడిద గుడ్డూ, కంకరపీసూ అన్నట్టు; జీవితంలో చివరకు మిగిలేది... ‘మూతికి మాస్కు, చేతిలో శానిటైజర్’. అంతే.  దట్సాల్! 

అంతరాత్మ: @#$%&!#$&%#