Showing posts with label ఈనాడు ఎడిట్ పేజీ. Show all posts
Showing posts with label ఈనాడు ఎడిట్ పేజీ. Show all posts

Saturday 23 May 2020

లాక్డౌన్ క్రియేటివిటీ!

లాక్డౌన్ క్రియేటివిటీకి కొత్త రెక్కలు తొడిగింది. ఒకప్పుడు మగాళ్లు వంటింటికి భౌతికదూరం పాటించేవారు. కరోనా పుణ్యమాని ఇప్పుడు కిచెన్ తో క్యారమ్స్ ఆడేసుకున్నారు. వేళ్లూ కాళ్లూ చేతులూ ఒళ్లూ అన్నీ కాల్చేసుకుని వంటల్లో నలభీముల్ని మించిపోయారు. ఒకప్పుడు సెలవుల్లో పిల్లకాయలు పందిరేయడానికి ఇల్లు పీకి పాతరేసేవాళ్లు. ఇప్పుడు ఎంచక్కా సెల్లు పీకి ప్లే స్టేషన్లూ, ప్రపంచ యుద్ధాలు చేస్తున్నారు. సాగదీత సీరియళ్లు, అమ్మలక్కల ముచ్చట్లూ గట్రా లేకపోయినా ప్రశాంతంగా ఉండగలిగే స్థితప్రజ్ఞతను ఆడాళ్లు సాధించేశారు. ఐటీ కుర్రాళ్లు వీకెండ్ పార్టీల్లేకుండానే బతికేయడం నేర్చుకున్నారు. ఒకప్పుడు సెలెబ్రిటీలు మేకప్, ప్యాకప్ లతో మాత్రమే సహజీవనం చేసేవారు. ఇప్పుడు సెలెబ్రిటీల్లో కొందరు అంట్లు తోమారు. కొందరు బట్టలుతికారు. కొందరు దోశలేసారు. కొందరేమో సొంతంగా గుండు కూడా గీసుకున్నారు. ఇక, కొందరు లేడీసేమో భర్తల నెత్తి పైభాగాన తమ చేతికందేంత జుట్టు మాత్రం వదిలి, చుట్టూరా డిప్ప కటింగు కొట్టే నేర్పు సాధించారు. సంప్రదాయ మాస్కులు, సరసమైన శానిటైజర్లు, వినూత్నమైన వెంటిలేటర్లు... ఇలా కొత్తరకం కుటీర పరిశ్రమలు పుట్టుకొచ్చాయి. కొందరు మొబైల్లోనే పూజలు, వ్రతాలు చేయించారు. కొందరైతే ఫోనుకే తాళితో మూడు ముళ్లేసి పెళ్లి కానిచ్చేశారు. ఇలా లాక్డౌన్ క్రియేటివిటీని ఏకరవు పెడితే ఏకంగా ఉద్గ్రంధమవుతుంది. 

నిజానికి, సామాన్యులు ఎంత ఘనకార్యం చేసినా పెద్దగా లెక్కలోకి రాదు. కానీ సెలెబ్రిటీలు చిన్న రిబ్బను ముక్క కట్ చేసినా జనాల్లో అదో ఆసక్తి. అయితే, సెలెబ్రిటీలకు మించిన లెజెండ్స్ కొందరుంటారు. వారేం చేసినా అది ట్రెండ్ సెట్ చేస్తుంది. ప్రపంచవ్యాప్తంగా అలాంటి కొందరు లెజెండ్స్ లాక్డౌన్ వేళ ఏం చేశారో వారి మాటల్లోనే చూద్దాం. 

‘ప్రపంచంలో నాకు నచ్చని ఒకే ఒక్క మాట... మేడిన్ చైనా! వాళ్లేంటో, వాళ్ల తిండి తీర్థాలేంటో, వాళ్ల విచిత్ర వేషధారణేంటో, అబ్బే, అసలు చైనా అంటేనే ఎలర్జీ నాకు. ఇప్పటికే అర్థమయ్యుండాలి నేనెవరో? యెస్, నేనే...అమెరికా ట్రంప్ కార్డ్, డోనాల్డ్ ట్రంప్! పోయినేడాది నా ఎడంకన్ను అదో మాదిరిగా అదిరినప్పుడే అనిపించింది. చైనా ఇట్టాంటి కొంపముంచే పనేదో చేస్తుందని. నిజానికి ఈ భూమ్మీద కొంపలు ముంచినా, ఆర్పినా అది మేమే చేయాలి. అది అనాదిగా వస్తున్న ఆచారం. ఆ ఆచారానికి ఇటీవల చైనా గండికొడుతోంది. అందుకే మాకు చైనా అంటే అంత కడుపుమంట. ఇప్పుడీ చైనీస్ కరోనా దెబ్బకు మా దేశం కకావికలమైంది. అందుకే ఈ లాక్డౌన్ వేళ నా శ్వాస, ధ్యాస అన్నీ ఒక్క చైనాపైనే కేంద్రీకరించా. కరోనా సృష్టి చైనాపనేనని రుజువు చేయడమే నా ధ్యేయం. ప్రపంచంలో అల్లకల్లోలానికి, ఆర్థిక మాంద్యానికి కారణం చైనాయేనని దుమ్మెత్తిపోస్తా. నా శత్రువును ప్రపంచానికే శత్రువును చేస్తా. ఇదే నా శపథం. నా ఈ లాక్డౌన్ మిషన్ పేరు... ఆపరేషన్- డ్రాగన్ పరేషాన్!’ 

‘మోడీ, ట్రంపు, పుతిన్, మోర్కెల్ ఎవ్వరైతేనేం? వీరి కుర్చీ కాలం అయిదేళ్లే. మహా అయితే పదేళ్లు. కానీ, నా కుర్చీకి కాలం చెల్లడమనే మాటే లేదు. చైనాకు నేనే జీవితకాల చక్రవర్తిని! మోనార్కులకే మోనార్కుని! నియంతలకే మహానియంతను! నేనే జిన్ పింగ్! డ్రాగన్ స్వైరవిహారాన్ని ఎవ్వరూ ఆపలేరు. కరోనా - మేడిన్ చైనా అంటూ ఈ కాకుల గోలేంటో?! వీళ్లకసలు బుద్ధీ జ్ఞానం ఏమైనా ఉందా? పదార్థాన్నెవ్వరూ సృష్టించలేరు, నాశనం చెయ్యలేరు. కరోనా కూడా అంతే. కాకపోతే ఈ లాక్డౌన్లో నేనొకటే ఆలోచించా. ఖర్మకొద్దీ కరోనా వచ్చింది. దాన్ని చైనాకి అనుకూలంగా వాడుకుంటే పోలా? కరోనా కల్లోలాన్ని వాడుకుని అమెరికా ఏకఛత్రాధిపత్యానికి తెరదించుతా. ప్రపంచమంతా మేడిన్ చైనా మంత్రం జపించేలా చేస్తా. నా లాక్డౌన్ మిషన్ పేరు.. ఎంటర్ ది డ్రాగన్!’ 

‘ఊరందరిదీ ఒక దారైతే, ఉలిపికట్టెది ఇంకోదారి. ఊరు, ఉలిపికట్టె ఇవేవీ నడవని దారే... ఉత్తరకొరియాది! మాదో చీకటిదేశమని ఊరికే ఆడిపోసుకుంటారు కదా. నిజమే. ఉట్టినే పనీపాడూ లేకుండా వేరే  దేశాలతో రాసుకుపూసుకు తిరిగే రకం కాదు మేం. అందుకే మా దేశంలో కరోనా కేసుల సంఖ్య.. జీరో! కాబట్టే, మాకు క్వారంటైన్లు లేవు, లాక్డౌన్లు అసలే లేవు. ఇక ప్రపంచమంతా లాక్డౌన్లో ఉన్నవేళ, ఉబుసు పోక ఊబకాయాన్ని తగ్గించే ప్రయత్నాలేవో చేశా. నేను నాల్రోజులు కనబడకపోతే అమెరికాకు నిద్రపట్టదు. ఒకటే పుకార్లు. ఏంటో వీళ్ల పిచ్చి ప్రేమ. అన్నట్టు, పనిలో పనిగా కొత్త హెయిర్ స్టైల్ ట్రై చేశా. ట్రంప్ మామ కోసం ఓ న్యూక్లియర్ మిస్సైల్ కూడా రెడీ చేశా. నేనొక దుర్గం, నాదొక స్వర్గం, అనితరసాధ్యం నా కుటుంబ మార్గం.. నేనే కిమ్ జంగ్ ఉన్!’నా లాక్డౌన్ మిషన్ ఎప్పటికీ.. నార్త్ కొరియా నెవ్వర్ డైస్!’

‘అఖండ భారత్, స్వచ్ఛ భారత్, మేకిన్ ఇండియా, స్టార్టప్ ఇండియా,  స్టాండప్ ఇండియా, డిజిటల్ ఇండియా... రామనామ జపంలాగా, ఇండియా జపం చేసేదెవరు? ఇంకెవరు? నేనే, నమో అలియాస్ నరేంద్రమోడీ! లాక్డౌన్ చిత్రానికి 1.O నుంచి 4.O దాకా సీక్వెల్స్ తీశా. కరోనా వేళ అందరు సీఎంలతో మన్ కీ బాత్ నిర్వహించా. బిగ్ బాస్ అవతారమెత్తి దేశ ప్రజానీకానికి ఎన్నో టాస్కులిచ్చి ముందుకు నడిపించా. కరోనాపై కదనశంఖానికి యోగాలో ప్రయోగాలెన్నో చేశా. అనాదిగా ఉన్నదే, దేశానికి మరోసారి ఆత్మ నిర్బర మంత్రం నేర్పా. విదేశీయాత్రలు చేయలేకపోయాననే ఒకే ఒక్క బాధ తప్ప, లాక్డౌన్ ని పూర్తిగా ఎంజాయ్ చేశా. నా లాక్డౌన్ మిషన్ పేరు- కరోనా... భారత్ ఛోడోనా?’

‘బొమ్మ పక్కన బొరుసు ఉండాల్సిందే. నిశి చెంత శశి ఉండాల్సిందే. రాహువు జోడీగా కేతువు ఉండాల్సిందే. మోడీ మాటెత్తితే రాహుల్ ప్రస్తావన రావాల్సిందే. ఏంటీ, ఎంట్రీనే తిక్కతిక్కగా ఉందనుకుంటున్నారా? నేనంతే! అముల్ బేబీ అనీ; సొట్ట బుగ్గ సిన్నోడనీ; ఆజన్మ బ్రహ్మచారనీ మీరెన్నైనా జోకులేసుకోండి. నాకవేమీ పట్టవు. నేనెప్పుడో స్థితప్రజ్ఞత సాధించేశా. లాక్డౌన్లో యావత్ప్రపంచాన్ని ఆవాహనం చేసుకుని మరీ దీర్ఘంగా ఆలోచించా. ఆర్థికమాంద్యం భూతంలా కమ్ముకొస్తోంది. ఇప్పుడీ ప్రపంచాన్ని కాపాడే బాధ్యతను కాంగ్రెస్ చేతుల్లో పెట్టకపోతే మానవాళి భారీ మూల్యం చెల్లించుకోక తప్పదు. తర్వాత మీ ఇష్టం. ఓకే. రెణ్నెళ్లుగా ప్రయత్నిస్తున్నా... కరోనా బొమ్మకి కొమ్ములు సరిగా రావట్లేదు. పోయి స్కెచ్ ప్రాక్టీస్ చేసుకుంటా, వస్తా. బై! అన్నట్టు నాకే మిషనూ లేదు, ఉండదు, ఉండబోదు.’  


Friday 15 May 2020

జీవితానికో లేఖ!!

డియర్ జిందగీ, 

పూర్వం కవులు మేఘసందేశం పంపేవారట. అంత స్థోమత లేని వాళ్లు కాకితో కబురంపేవారట. కాకి నలుపు నచ్చనివారు ఎంచక్కా కపోత సందేశాలు నడిపారేమో. ఇవన్నీ సాదాసీదా వ్యవహారాలు. రాజరిక ప్రాభవం వేరు. రాజు తలచుకుంటే రాయబారులకు కొదువా? పాండవులైతే ఏకంగా శ్రీకృష్ణుడినే దూతగా పంపారు. ఆపై కలం, కాగితం రాకతో ఉత్తర ప్రత్యుత్తరాలు జరిగాయి. ఇప్పుడంతా డిజిటల్ పలకరింపుల శకం. ఇలా లేఖో భిన్న కాలమానస్థితిః! 

చరిత్రలో లింకన్ లేఖ ప్రశస్థమైంది. అది బోధనకు దిశానిర్దేశం చేసింది. అంతెందుకు నెహ్రూ, ఇందిరకు రాసిన లేఖలు సైతం పేరెన్నికగన్నవే. అవి సమగ్ర వ్యక్తిత్వ వికాసానికి సోపానాలు వేశాయి. అంతమాత్రమేనా? ప్రపంచయుద్ధ నియంత్రణకై గాంధీజీ, హిట్లరుకు రాసిన ఉత్తరం; అణ్వాయుధాల విషయమై ఐన్ స్టీన్, రూజ్ వెల్ట్ కి రాసిన లెటర్; సైన్స్,  ఫిలాసఫీ రంగాల్లో ఏంగెల్స్, మార్క్సుకి రాసిన లెటర్స్.. ఇవన్నీ కూడా విశ్వవిఖ్యాతమైనవే. అంతెందుకు, మన విశ్వకవి రవీంద్రుడు సైతం ఆ సర్వేశ్వరుడికి అర్జీ పెట్టుకున్న లేఖలే కదా... గీతాంజలి! ఇలా లేఖల తీరుతెన్నులెన్నెన్నో. లేఖలు కేవలం బంధుమిత్రులు, సన్నిహితులు, అధికారులకేనా? చంద్రునికో నూలుపోగులా, జీవితానికో లేఖ రాయకూడదా? ఎందుకంటే ఉన్నది ఒకటే జిందగీ! పైగా, జిందగీ న మిలేగీ దొబారా కూడా!! 

కాలం గమ్మత్తైంది. చిత్రమైంది కూడా. ఎన్నో జ్ఞాపకాల్నిమోసుకొస్తుంది. ఇంకెన్నో స్మృతుల్ని చెరిపేస్తుంది. అది సంజీవనిలా అద్భుతాలు చేయగలదు. వామనపాదమై అధఃపాతాళానికి తొక్కేయనూగలదు. పరుసవేదియై పసిడిరెక్కల్ని విప్పార్చగలదు. కాలకూటవిషయమై యమపాశాన్ని విసరనూగలదు. కురుక్షేత్రమై వినాశనం సృష్టించగలదు. గీతాసారమై విశ్వరూపసందర్శనం చేయించనూగలదు. అంతేనా? ఎంత సారూప్యం. ఇంకెంత వైవిధ్యం. ఎన్ని ఆవిష్కరణలు. ఇంకెన్ని అంతర్ధానాలు. ఎంతటి పురోగతి. ఇంకెంతటి తిరోగమనం. ఇవన్నీ కాలం తాలూకు ఇంద్రజాల మహేంద్రజాలాలే. కరవులు, వరదలు,  భూకంపాలు, సునామీలు, మహమ్మారులు, యుద్ధాలు, మారణహోమాలు...  ఇలా ఎన్నెన్నో! ఈ అనంత పరిణామ క్రమానికి తిరుగులేని సాక్షిభూతం.. కాలచక్రమే!

ఈ కాలగమనంలోనే కరోనా పుట్టుకొచ్చింది. వామనావతారంలా అప్రతిహతంగా పెరిగిపోయింది. దావానలమై ఖండాల్ని చుట్టబెట్టింది. భూగోళాన్ని లాక్డౌన్ చేసింది. ప్రపంచాన్ని క్వారంటైన్ చేసింది. మానవాళిని చిగురుటాకులా వణికించింది. భౌతికదూరం, సహజీవనం అనే రెండు కొత్త తారకమంత్రాలకు పురుడుపోసింది. మహా మహిమాన్విత కాలగ్రంథంలో కరోనా తనకంటూ ఓ పేజీని కేటాయించుకుంది. 

జీవితమనేది చీకటి వెలుగుల రంగేళి - అంటాడో సినీ కవి. కరోనా కూడా జీవితానికి రెండు దృక్కోణాల్ని పరిచయం చేసింది. ఒకటి విమర్శ. రెండోది ఆత్మవిమర్శ. విమర్శలు కోకొల్లలు. కరోనా సృష్టి చైనా పనేనని అమెరికా దుమ్మెత్తిపోసింది. కరోనాను కట్టడి విషయమై ట్రంప్, ప్రపంచ ఆరోగ్యసంస్థను చెడామడా చెడుగుడు ఆడేసుకున్నాడు. కోవిడ్ కల్లోలంపై తాను జనవరిలోనే హెచ్చరిక చేసినా మోడీ పెడచెవిన పెట్టాడని రాహుల్ శాపనార్థాలు పెట్టాడు. కరోనా ఉధృతి తగ్గకముందే మద్యానికి పచ్చజెండా ఊపడమేంటని ప్రతిపక్షాలు కన్నెర్ర చేశాయి. నిజానికి విమర్శ కంటే ఆత్మవిమర్శ శ్రేష్ఠమైంది. ఎందుకంటే, విమర్శ పలాయనవాదాన్ని నేర్పిస్తుంది. ఆత్మవిమర్శ గుణపాఠాన్ని స్వీకరిస్తుంది. ఈ లేఖకు ఆధారం.. ఆత్మపరిశీలనే. 

కరోనా నేర్పిన భౌతిక దూరానికి నవ్య భాష్యం చెప్పి కొత్తపుంతలు తొక్కించాలి. మద్యపానంతో అంటరానితనం పాటించాలి. ధూమపానానికో దణ్ణం పెట్టాలి. గుట్కా వ్యసనానికి గుడ్ బై చెప్పాలి. జంక్ ఫుడ్  జోలికి పోరాదు. కాఫీ, టీల ప్రవాహానికి చెక్ పెట్టాలి. ఫోన్ అతివాాడకానికి ఫుల్ స్టాప్ పెట్టాలి. సోషల్  మీడియాతో సోషల్ డిస్టెన్స్ పాటించాలి. దుబారా ఖర్చులకు కళ్లెం వేయాలి. ఆడంబరాలను ఆమడదూరం పెట్టాలి. ఎడాపెడా ఉమ్మే నోటికి మాస్కు వేయాలి. చీటికీ మాటికీ ఆస్పత్రుల చుట్టు పరిభ్రమించే అలవాటుకు చెల్లుచీటి పాడాలి.  కాలుష్య కారకాలను వెదజల్లే వాహనాల్ని లాక్డౌన్ చేయాలి. నెగెటివ్ థింకింగుకో నమస్కారం పెట్టాలి. బద్ధకాన్ని క్వారంటైన్లో బందీ చేయాలి. అతినిద్రను ఐసోలేషన్లో పెట్టాలి. ఇలా సరికొత్త జీవనశైలితో భౌతిక, భౌద్ధిక ఆరోగ్యానికి బాటలు వేసుకోవాలి. 

కరోనా కనువిప్పుతో సహజీవనానికి సరికొత్త సూక్తి ముక్తావళి రచించుకోవాలి. ఫ్యామిలీ టైంని పెంచాలి. బంధాల్ని బలోపేతం చేయాలి. స్నేహ మాధుర్యానికి పెద్దపీట వేయాలి. అభిరుచులకు కొత్త రెక్కలు తొడగాలి. పుస్తకాలతో దోస్తీ చేయాలి. కళాపోషణ, క్రీడారాధనల్ని ద్విగుణం బహుళం చేయాలి. ఐకమత్యమే మహాబలమని చాటాలి. తోటి జీవరాశిపై సఖ్యత చూపాలి. నేల, నింగి, నీరు, నిప్పు, గాలిని చైతన్యంతో వాడుకోవాలి. ప్రకృతిలో లీనమై పరవశించాలి. శ్రమైక జీవన సౌందర్యాన్ని ఆస్వాదించాలి. సామాజిక ఎరుక కలిగి మెలగాలి. 

ఈ కొంగొత్త భౌతిక దూరం, సహజీనవ తారకమంత్రాలే జీవితానికి శ్రీరామరక్షగా నిలుస్తాయని కాంక్షిస్తూ...

ఇట్లు
మనిషి!!

Monday 11 May 2020

కరోనా తత్వం!!

‘స్వామిజీ, ఒకప్పుడు ఒక ఐడియా జీవితాన్ని మార్చేది. అదేం చిత్రమో, ఒక్క వైరస్ నా జీవితాన్ని తలకిందులు చేసింది. భవబంధాల్ని తెంచేసుకుని, ఆశ్రమ జీవితంలోకి అరంగేట్రం చేయించింది. ఐతే, నాదో ధర్మ సందేహం. కరోనా వస్తే క్వారంటైను, లాక్డౌనులేవో వచ్చాయి. మరి, తపస్సు చేస్తే ఏమొస్తుందంటారు?’

‘ఏముందోయ్. ఎడాపెడా చేస్తే నిద్ర. ఏకాగ్రతతో చేస్తే జ్ఞానం. నిద్ర స్థితి తుచ్ఛమైంది. జ్ఞాన సిద్ధి ఉత్కృష్టమైంది. స్థూలంగా, తపఃఫలాలు ఈ రెండే, నాయనా.’

‘లాక్డౌన్ కాలంలో నిద్ర మత్తు నిత్యం అనుభవైకవేద్యమే. ఐనా, సగం జీవితాన్ని నిద్రకే అర్పించా. ఈ క్వారంటైన్ బద్ధక జీవితపు విముక్తి కోసమే మిమ్మల్ని ఆశ్రయించా. కానీ, స్వామీజీ, ధ్యానంలో జ్ఞానోదయమైందని తెలిసేదెలా? న్యూాటన్ మహాశయునిలాగా, ఏ యాపిల్ పండో నెత్తిన పడితేనేగానీ జ్ఞానబల్బు వెలిగిందనే విషయం తెలీదంటారా? లేక,  ముఖంలో తేజస్సు, శిరస్సు వెనక కాంతిపుంజంలాంటివేమైనా దర్శనమిస్తాయంటారా?’

‘హహ్హా! తలపై యాపిల్ పడ్డప్పుడో; తొట్టెలో నీళ్లు ఒలికినప్పుడో మెరుపులా తట్టేవి ఐడియాలోయ్. జ్ఞానజ్యోతి కథ వేరులే. ఈ సమస్త విశ్వం తాలూకు సమగ్ర తత్వం బోధపడితేనే జ్ఞానోదయం. ఆ తత్వం అంతుచిక్కనంతవరకు బతుకంతా అజ్ఞానాంధకార బంధురమే.’

‘అజ్ఞానంతో నాది దశాబ్దాల బంధంలే, స్వామీజీ. ఇక కరోనా రాకతో జీవితంలో నిర్వేదం అలముకుంది. అందుకే, బుద్ధిని కప్పేసిన తమస్సును తొలగించే  తత్వాన్ని ఒడిసిపట్టే మార్గం చూపి పుణ్యం కట్టుకోండి.’

‘అసతోమా సద్గమయా! అంటే, సత్యమార్గాన్ని చూపే తత్వశాస్త్రాన్ని ఔపోశన పట్టాలి. చీకట్లో నడిచే మనిషికి తత్వశాస్త్రమనేది టార్చిలైటుగా దారి చూపుతుంది, నాయనా.’

‘కానీ గురూజీ, ఫిలాసఫీ అనేది బూజు పట్టిన కాలజ్ఞానమనీ; ఫిలాసఫర్ అనే మాటొక వెటకారపు తిట్టు అనుకునే రోజులివి. అసలీ తత్వశాస్త్రానికి సరైన భాషణమేంటంటారు?’

‘గొప్ప సందేహాన్నే సంధించావోయ్! ప్రకృతి అనంతమైంది, పైగా విశిష్టమైంది. అన్నట్టు, ప్రకృతి నిండా పదార్థమే. ఆ పాదార్థిక భౌతిక ధర్మాలను శోధించేదే ఫిజిక్స్. రసాయనిక నియమాలను నిగ్గుతేల్చేదే కెమిస్ట్రీ. జీవ ధర్మాలను అధ్యయనం చేసేదే బయాలజీ. ఇలా పదార్థం తాలూకు అనేక నిగూఢ రహస్యాలను శోధించే శాస్రాలెన్నో. ఆ శాస్త్రాలు  వెల్లడించే సత్యాలెన్నో. ఐతే, అవన్నీ కూడా ప్రకృతి తాలూకు నిర్దిష్ట సత్యాలు మాత్రమే. ఆ నిర్దిష్ట సత్యాలను వెల్లడించే శాస్త్రాలన్నింటినీ దండగా గుదిగుచ్చి పరిపూర్ణ సత్యాన్ని బోధించి, జీవితానికి మార్గదర్శకం చేసేదే తత్వశాస్త్రమోయ్. నిర్దిష్ట సత్యాన్ని శోధించి, సాధించేవాడు శాస్త్రవేత్త. పరిపూర్ణ సత్యాన్ని ఆవిష్కరించేవాడు తత్వవేత్త.’

‘ఆహా..! మన జీవిత కురుక్షేత్ర సంగ్రామంలో తత్వశాస్త్రమొక బ్రహ్మాస్త్రమంటారైతే. సరే, ఆ బ్రహ్మాస్త్రాన్ని వాడే విధివిధానాలేంంటో సెలవీయండి, స్వామీ.’

‘ఈ సృష్టిలో శాశ్వతమైంది ఏదీ లేదోయ్. ప్రతిదీ చలనంలో ఉంటుందన్నట్టు. ఇక, మంచీచెడూ, కష్టసుఖాలు, పగలూరేయీ, బొమ్మాబొరుసూ, ఆటుపోటు, చావుపుట్టుకలు.. ఇలా ప్రతీదీ ద్వంద్వాత్మకమే. మార్పు, ద్వంద్వం.. ఈ రెండే ఫిలాసఫీ తాలూకు మౌలిక ధర్మాలు. ఈ ధర్మసూక్ష్మం పట్టుబడితే చాలు, ఫిలాసఫీ దన్నుతో ప్రకృతిలో దేన్నైనా తూర్పారబట్టి, అసలు సారాన్ని అట్టే గ్రహించవచ్చునోయ్.’

‘ఔరా, నిజమా?! ఐతే, కరోనా మహమ్మారికి సైతం ఫిలసాఫికల్ భాష్యం చెప్పవచ్చునా, గురూజీ?’

‘ఓహ్, భేషుగ్గా. ఒకప్పుడు ప్లేగు. ఆపై మశూచి. అటు పిమ్మట కలరా. నేడు కరోనా. ఇదీ మహమ్మారీ క్రిముల మార్పు తాలూకు పరిణామక్రమ చిత్రపటం. ఏదీ శాశ్వతం కాదు, మార్పు తప్పదని రూఢీ చేసే ఘటనలివి. ఇక కరోనా దేశాదేశానికీ కొత్త రూపురేఖలతో ప్రత్యక్షమవుతోంది. నిత్య పరివర్తనమే కరోనా తత్వం. బ్రహ్మాండానికే కాదు, అణువుకూ మహత్తరశక్తి కలదని ఆటంబాంబు చూపింది. రాక్షసబల్లులకే కాదు, వైరస్సకూ అంతే అఖండ శక్తి కలదని కరోనాతో రుజువైంది. ప్రకృతిలోని అంతర్లీన ద్వంద్వ స్వభావమిది. కరోనా రాకతో... మానవాళికి క్వారంటైన్ వాసం దక్కింది. ప్రకృతికి స్వేచ్ఛ లభించింది. మనుషుల్లో అహంకారం తగ్గింది. అప్రమత్తత పెరిగింది. జీవితంలో విశృంఖలత్వం-విలాసాలే కాదు, ఒద్దిక-విలాపాలు కూడా ఉంటాయనే నిష్టురసత్యం ప్రపంచానికి ఎరుకలోకి వచ్చింది. కరోనాకు పేదా పెద్దా తేడాలుండవనీ; మహమ్మారి దేశాల ఎల్లలు చూడదనీ తెలిసొచ్చింది. ప్రకతిలో సమస్థితి వచ్చింది. మనిషికి స్థితప్రజ్ఞత అలవడింది.’

‘ఆహా... సూక్ష్మంలో మోక్షం దర్శనం చేయించారు, స్వామీజీ. చివరాఖరుగా, ఈ కరోనాతో మానవాళి గమ్యం గమనం ఏ సుదూర తీరాలకు దారితీయనుందో భవిష్యద్ధర్శనం చేసి, కాస్త తత్వబోధ చేయండి.’

‘ఏముందోయ్. మార్పు తథ్యం. మార్పే సత్యం. ఒకనాటి ప్లేగు, మశూచి, పోలియోలు ఈనాడు లేవు. కరోనాకైనా అదే సూత్రం. కాకపోతే, కొంతకాలం సహజీనవ సూత్రం తప్పదేమో. శక్తియుక్తుల కన్నా, పరిస్థితులకు తగ్గట్టు ఒదిగిపోయే గుణమే ఏ ప్రాణికైనా శ్రీరామరక్ష అంటాడు డార్విన్ మహాశయుడు. ఈ విషయంలో మనిషి ఓ మెట్టు పైనే ఉంటాడాయే. ఎక్కడ తగ్గాలో, ఎలా నెగ్గాలో రెండూ తెలిసినవాడే మనిషి. కాబట్టి, ఇప్పటికిప్పుడు మానవాళికొచ్చిన ముప్పేమీ లేదోయ్.’

‘హమ్మయ్యా! ధన్యోస్మి గురూజీ!!’

Thursday 7 May 2020

గీత బోధ!

‘నమస్తే, డాక్టర్!’

‘నమస్తే. చెప్పండి.’

‘ఏం చెప్పమంటారు డాక్టర్. ఒకప్పుడు కృష్ణశాస్త్రి బాధను ప్రపంచం పట్టించుకునేది. అవసరమైతే ప్రపంచం బాధను శ్రీశ్రీ అక్కున చేర్చుకునేవాడు. ప్చ్! కథ మొత్తం అడ్డం తిరిగింది సార్. ఇప్పుడంతా ఒకే కథ. కరోనా వ్యథ. క్వారంటైన్ గాథ. లాక్ డౌన్ బాధ. ఈ కకావికలం... నెవ్వర్బిఫోరూ, ఎవ్వరాఫ్టరండీ.’

‘నీక్కొంచెం తిక్క, ఆ తిక్కకో లెక్క, ఆ లెక్కకో టైమింగు, ఆ టైమింగుకో రైమింగు... ఇలా చాలానే ఉన్నట్టున్నాయ్. ఇండస్ట్రీలో జెండా పాతకపోయావా?’

‘ఊరుకోండి మహానుభావా! నా క్వారంటైన్ ప్రసవ వేదనకే దిక్కు లేదు. ఇక సినీ కళాపోషణ మాట దేవుడెరుగు. జీవితం మరీ బిగ్ బాస్ హౌసులా తయారైంది. పూటకో కష్టం. రోజుకో గండం. ఇవన్నీ రాస్తే రామకోటిని దాటిపోతుంది. తీస్తే కార్తీకదీపం సీరియల్ని మించిపోతుంది. తట్టుకోలేకపోతున్నా సార్.’

‘సర్లేవోయ్. పాండవులకే తప్పలేదు అరణ్య అజ్ఞాతవాసాలు. రాముడంతటి వాడు సైతం వనవాసం తప్పించుకోగలిగాడా? బుద్ధుడైనా బోధిచెట్టు చెంత చిరదీక్షా తపస్సమీక్షణలో బందీ కాలేదా? వాటితో పోలిస్తే నీ క్వారంటైన్ గోడు అసలు ఓ లెక్కలోదేనా? ఊరికే నస కాకపోతే!’

‘ఏంటి సార్ ఈ వివక్ష? సీతమ్మ తల్లిని కాసేపలా పక్కన పెట్టండి. పీత కష్టాలు మాత్రం కష్టాలు కావా? నా కడగండ్లనలా ఆటలో అరటిపండులా, కూరలో కరివేపాకులా తీసిపారేస్తారా?’

‘సరేనయ్యా. చరిత్రలో ఇదేం కొత్త కాదని మాటవరసకి రెండు ఉదంతాలు చెప్పాలే. పోనివ్వు. తమరి బాదరబందీలేవో ఏకరవు పెట్టండిక.’

‘అదో చాంతాడంత చిట్టా సార్. ఇంటిపట్టునుండి ఉట్టినే తినితినీ, పొట్ట చుట్టుకొలత రెట్టింపైంది. ఫోన్లో వైరస్ వార్తలు చూసీచూసీ దగ్గరిచూపు దగ్ధమైంది. బయటి ప్రపంచంతో సంబంధాలు దూరమై దూరపుచూపు దుమ్ము కొట్టుకుపోయింది. సబ్బులేసి రుద్దీ రుద్దీ చేతులు కొలిమిలోంచి తీసిన చింతనిప్పులయ్యాయి. జుట్టు కీకారణ్యమవడంతో ఓ పక్క శిరోభారం, మరోపక్క వినికిడికి అవాంతరం. ముక్కును మాస్కుతో కప్పీ కప్పీ ఏ వాసనా తెలీట్లేదు. పొద్దస్తమానం పద్మాసనమేసి వెన్నులో పోటొచ్చింది. నడక దూరమై కాళ్లల్లో పట్టు తగ్గింది. శ్రమ కరవై ఒళ్లు గుల్లయ్యింది. అంతేనా, కొలెస్ట్రాల్ మేటలేస్తోంది. షుగర్ ఫ్యాక్టరీ మొదలైంది. రక్తపోటు రెండో నెంబరు హెచ్చరిక జారీ చేసింది. హార్టు బీటు కాస్త అపశృతి చేస్తోంది.  థైరాయిడ్ తకధిమి తోం నాట్యం చేస్తోంది. విటమిన్లు పాతాళానికి పడిపోయాయి. మొత్తంగా శరీరం లాక్ డౌనై, ఆరోగ్యం క్వారంటైన్ అయిపోయింది మహాప్రభో!! ’

‘వార్నీ బండబడా! చంపేశావుగా. క్వారంటైన్ మైండ్ ఈజ్ కాళకేయాస్ వర్క్ షాప్ అనే కొత్త సామెతను పుట్టించావు. ఇదంతా గూగుల్ తెచ్చిపెట్టిన తలనొప్పిలే. ఇప్పుడు అందరూ పట్టా లేని డాక్టర్లే. సమాచార సునామీలో చిక్కి సొంత శల్యపరీక్షలకు ఒడిగడుతున్నారు. మిథ్యను సత్యమనుకుంటారు. లేని జబ్బును ఉందనుకుంటారు. అణువంత సమస్యను భూతద్దంలో చూసి బ్రహ్మాండం చేసుకుంటారు. కోతిపుండు బ్రహ్మరాక్షసి అనే నానుడి అతికినట్టు సరిపోతుంది.’

‘ఓ మై గాడ్! టక్కున అంత మాటనేశారేంటి సార్. అసలివి సమస్యలే కావంటారా?’

‘పూర్తిగా కొట్టిపారేసే సమస్యలు కావనుకో. కానీ, అంతలా పట్టించుకోవాల్సినంత ఆరోగ్య విపత్తులైతే కావని నా గట్టి నమ్మకం.’

‘అలా కాదు, డాక్టర్. శరీరమనే కాదు. మనసు కూడా తీవ్రంగా గాయపడింది.  తనివితీరా తుమ్మలేం. ధైర్యంగా దగ్గలేం. అయినవాళ్లతోనూ ఆప్యాయంగా మాట్లాడలేం. మాస్కులేని మనిషిని నమ్మలేం. సాటి మనిషితో సరదాగా గడపలేం. టీవీ చూస్తే భయం. పేపర్ చదివితే ఆందోళన. వైరస్ లెక్కలు చూస్తే డిప్రెషన్. ఓవైపు ఓసిడీ. మరోవైపు వెంటాడే కోవిడ్ విభ్రాంతి. కన్ను తెరిస్తే కరోనా. కన్ను మూస్తే కరోనా. బతుకంతా కలగాపులగపు కరోనా అన్నట్టుంది. ఇప్పుడు చెప్పండి సార్. మానసిక బాధలకు శల్యసారధ్యం వహిస్తున్నానని వీటిని కూడా కొట్టిపారేస్తారా? ’

‘పరిస్థితి కాస్త శృతి మించిందయ్యా. నిజానికిది కరోనా తెచ్చిపెట్టిన క్వారంటైన్ సహిత లాక్ డౌన్ తాలూకు సోషల్ డిస్టెన్స్ వల్ల వచ్చిన సిండ్రొమ్. దీనిపేరు ‘కొవిడ్ ఇండ్యూస్డ్ డెల్యూజనరీ హైపోకాండ్రియాక్ సిండ్రొమ్!’

‘వామ్మో..! అంత పెద్ద జబ్బా? మరి ఇది తగ్గేదెలా, డాక్టర్? ’

‘ప్రస్తుతానికి ఒకే ఒక్క మార్గం ఉంది. అదే గీత బోధ. ’

‘అదేంటి డాక్టర్. మనిషి పోయాక కదా, గీత సారం వినిపిస్తారు. జబ్బులకు కూడా గీత బోధ పనిచేస్తుందా?’ 

‘నో నో! నేను చెబుతున్న గీత, సంక్లిష్టమైన భగవద్గీత కాదు. సరళమైన, సూక్ష్మమైన గీత సూత్రం. తరతరాలుగా ఉన్నదే. అదే పెద్దగీత-చిన్నగీత థియరీ. కరోనా అనేది అతి పెద్ద గీత. నీవు ఏకరవు పెట్టిన గోడంతా కలిపి చాలా చిన్న గీత అన్నట్టు. కాబట్టి, అతి చిన్న గీతను మరిచిపో. కావలిస్తే ఆ గీతనే బుర్రలోంచి తుడిచెయ్. కర్కశ కరోనా బారిన పడనందుకు సంతోషించు. ఇక నోటికి మాస్కేసి క్వారంటైన్ చెెయ్. పిచ్చి ఆలోచనలకు తాళమేసి లాక్ డౌన్ చెయ్. నాకు ఫీజు కట్టి బయటకు దయ చెయ్.’ 

‘హ్మ్!’ 

Monday 4 May 2020

కష్టజీవి క్వారంటైన్ వాసం!!

‘హాయ్, నా పేరు కరోనా! ’

‘నా పేరు కష్టజీవిలే! మా బాధల్ని వంద రెట్లు పెంచి, మా బతుకుల్ని భయాల బందీకానాలో బిగించిన దుష్టజీవివి నీవేనా? ’

‘ఊ. ఎలా ఉన్నారు?’

‘ఏవుంది?! రాళ్లూరప్పలున్నాయి. కొండలు గుట్టలున్నాయి. గొడ్డూ గోదా ఉంది. మేమూ ఉన్నాం. అంతే. పెద్ద తేడాయేం లేదు. మొన్నటిదాకా కనీసం నాలుగు వేళ్లు నోట్లోకెళ్లేవి. నీవొచ్చాక ఆ పిడికెడు మెతుకులకీ కటకటే. దొరికితే అన్నంతోనో, అంబలితోనో సరిపెట్టుకుంటాం. దొరక్కపోతే పస్తులే. ఇంతకీ, నీవింకెంతకాలం ఉంటావిక్కడ?’

‘ఏమో! వాన రాకడ, వైరస్ పోకడ అగమ్యగోచరట కదా. నా పుట్టుక, మనుగడ, చావు.. ఇవేవీ నా చేతుల్లో లేవు. మీ క్వారంటైను, లాక్ డౌన్లే నా పాలిట రాహుకేతువులట కదా.’

‘ఖర్మ! పల్లెల్లో పొలం పనుల్లేవు. పట్నంలో కూలీనాలీ లేదు. కాలు గడప దాటే పరిస్థితి లేదు. ధరలేమో కొండెక్కాయి. దాచుకున్న కాస్త రొక్కం నెల తిరక్కుండానే ఆవిరైపోయింది. తల తాకట్టు పెడదామన్నా అప్పు పుట్టే దారి లేదు. ఏం కలికాలం వచ్చెరా భగవంతుడా! నీ రాక మా సావుకొచ్చింది.’

‘నా విలనిజం, అప్రదిష్ట గురించి కొత్తగా చెప్పేదేముందిలే గానీ, ఐనా, ఇలాంటి సంకటవేళ, మీ కష్టసుఖాల్ని పట్టించుకొనే నాథుడే లేడా?’

‘హ్మ్. అదో అంతులేని కథలే. తెల్లోళ్ల పాలన పోయి డెబ్భై ఏళ్లు  దాటిపాయే. మా బతుకు సిత్రం మాత్రం బండారయి చందమాయే. ఎన్ని ప్రభుత్వాలు మారిపోయే. పార్టీలు పుట్టగొడుగులాయే. కప్పదాటు రాజకీయాల కాలమాయే. ఊసరవెల్లి నేతలకు కొదవేలేదాయే. కొందరి నినాదమేమో గరీబీ హఠావో! కొందరిదేమో రోటీ, కప్డా ఔర్ మకాన్. ఇంకొందరిదేమో సబ్ కా వికాస్! ఇత్యాది హామీలకు లెక్కేలేదు. చేసిన వాగ్దానాలకు దిక్కు లేదు. కపటత్వానికి కొదవే లేదు. దరిద్ర రేఖేమో ఎవరెస్టులా పెరిగిపాయే. మా బతుకులేమో ఇట్టా పాతాళానికి పడిపాయె.’

‘అయ్యోరామా! ఎంత దారుణం? సేద్యం చేసేది మీరు. కాల్వలు తవ్వేది మీరు. డ్యాములు కట్టేది మీరే. భవంతుల్ని లేపేది మీరే. రహదారుల్ని వేసేది మీరే. రైల్వేల్ని నిర్మించేది మీరే. కార్మాగారాల్ని నడిపేదీ మీరే. మొత్తం నాగరికతా రథాచక్రాల ఇరుసులూ మీరే. దాన్ని లాగే కాడెద్దులూ మీరే. ఈ వ్యవస్థ ఆయువుపట్టే మీరు. మీరు లేనిదే, ఈ సమాజానికి దిక్కూ మొక్కంటూ ఉంటుందా అసలు? అలాంటి మీ జీవితాల్లో ఇన్నేళ్లైనా ఎదుగూబొదుగూ లేకపోవడం దారుణాతిదారుణం?’

‘ఏం చెప్పమంటావులే! మాది గొంతు దాటని గోడు. కంచికి చేరని కట్టుకథ. నాదీ, మా తాతముత్తాతలదీ, వాళ్ల తాతముత్తాతలదీ అందరిదీ.. అదే కథ. ఒకే వ్యథ. తరాలు మారినా మా వెతల తీరు మాత్రం మారలేదు. మహాభారత కాలంలో బానిసలై పశువులు మేపాం. రామాయణ కాలంలో బోయీలమై మేనాలు మోశాం. గుప్తులు, మొఘళ్ల కాలంలో సైన్యమై యుద్ధం చేశాం. ప్రజాస్వామ్యపు ఫ్యాక్టరీ గొట్టాల్లో పొగ చూరిపోతున్నాం. ఇకపై కూడా ఏదో ఓ శ్రమ తప్పక చేస్తాం. కాయకష్టం తీరు మారొచ్చేమో. అంతే. మా బతుకు దుస్థితి సిత్రంలో ఏ మార్పూ ఉండదనుకుంటా. మేము చరిత్రహీనులమేమో!’

‘ఎంతటి చోద్యం?! అసలు మీ చరిత్రను ఏ వాల్మీకో, వ్యాసుడో గ్రంథస్థం చేయలేదా? మీ గాథలకు ఏ బెంగాలీ రాయ్ బహదూర్ సాహెబో, పాశ్చాత్య చాప్లిన్ మహాశయుడో దృశ్యరూపం ఇవ్వలేదా?’

‘అయ్యో రాత! చేతికింత పని, నోటికింత తిండి, కంటికింత కునుకు... మా బతుకుచక్రానికదే నిత్య కృత్యం. మాకదే సత్యం. అదే శాశ్వతం. ఐనా, కష్టజీవులకు కథలు, కాకరకాయలేంటట? ఐనా, ఆ కళాపోషణంతా కడుపు నిండినోడి పని. ఆ రాణీ ప్రేమ పురాణం, ఈ ముట్టడి కైన ఖర్చులు, మతలబలుూ, కైఫీయతులూ చరిత్ర సారమింతేనని ఆ పెద్దమనిషెవరో బానే చెప్పారుగా.’

‘హతవిధీ! చరిత్ర రూపశిల్పులే మీరు. ఆ చారిత్రక ఇతిహాసపు పుటల్లో మీకంటూ ఓ పేజీ కూడా లేకపోవడం శోచనీయం. అన్నట్టు, నేడున్నది ప్రజాస్వామ్యమేగా. ప్రజలకోసం, ప్రజల చేత, ప్రజల యొక్క అంటూ ఏకంగా రాజ్యాంగమే రాశారుగా. మీ జీవితాల్లోకేమైనా వెలుగు రేఖ ప్రసరించిందా మరి?’

‘అయ్యోరామా! రాతలు వేరు. చేతలు వేరు. ఆ రాతలకి, చేతలకి మధ్య ఎప్పుడూ చైనాగోడంత ఎడం ఉంటుంది. మైసూరు బజ్జీలో మైసూరు ఎలాగైతే ఉండదో; ప్రజాస్వామ్యంలో కూడా మాబోటి జనాలెవ్వరూ ఉండరనుకుంటా. అలాగే, ఎండమావిలో నీళ్లెలా ఉండవో; ప్రభుత్వాల పథకాలు, కమీషన్లు, నిధులు, చట్టాల్లో పేదల ఊసే ఉండదు. ఓట్ల కోసమే మేం గుర్తొస్తాం. ఎన్నికలయ్యాక నేతలది అవినీతి భాగోతం. మాకేమో కటిక దరిద్ర భారతం. మా తలరాత ఎప్పుడు మారుద్దో?’

‘హ్మ్! ఏదోరోజున మీకూ మంచికాలం వచ్చి తీరుతుందన్నది నా ఆశ, ఆకాంక్ష.’

‘ఇంకెక్కడి మంచిరోజులు? నీవు మొదలెట్టిన రావణకాష్టంలో ఎక్కువగా సమిధలయ్యేది మాబోటి కష్టజీవులే. భూగోళంపై నీవు సాగిస్తున్న దారుణ మారణ హోమం తాలూకు సెగలు ఎప్పటికీ తగ్గుతాయో? ఈ క్వారంటైన్ వాసం ముగిసినా మా బతుకులు తిరిగి యథాస్థితికి రావడానికి ఎన్నేళ్లు పడుతుందో? రానున్నదంతా ఆత్మహత్యలు, హాహాకారాల కాలమేనేమో?!’

‘భగవంతుడా! ఆ కూర్మావతారం ఉందో లేదో నాకైతే తెలీదు. కానీ, అనాదిగా ఈ భూమండలాన్ని మోస్తున్న ప్రత్యక్ష నరనారయణులు మాత్రం మీరే. మీలాంటి అభాగ్యుల, అసహాయుల ఉసురు పోసుకుంటున్న నాకు ఇక ఈ భూమ్మీద పుట్టగతులుంటాయో, లేదో తెలీదు. మన్నించు మిత్రమా! అన్నట్టు, కొంచెం శుచీ శుభ్రత పాటించండి. కాస్త బాధాకారమే ఐనా కొన్నాళ్లు క్వారంటైన్ వాసం చేయండి. దొరికితే కలో, గంజో తాగండి. అవీ దొరక్కపోతే, చివరకు బలసాకైనా తిని సరే బతకండి. మీరు బతకాలన్నదే నా కోరిక.’

‘మా తక్షణ కర్తవ్యం, తదేక దీక్ష మాత్రం, కరోనా రహిత సమాజమే!’


Tuesday 21 April 2020

కరోనా శరణం గచ్ఛామి!!

‘కామ్రేడ్స్!  అందరికీ లాల్ సలాం. సకల జీవరాశుల ఐక్యత వర్ధిల్లాలి! ప్రకృతి మాతా జిందాబాద్!! అన్నట్టు, అందరూ  కుశలమే కదా?’

‘కుశలమే మృగరాజా. కరోనా కరాళ నృత్యం చేస్తోంది కదా. దీంతో ఆల్చిప్పకు మల్లే, మనిషి స్వగృహ కారాగారవాసం విధించుకున్నాడుగా. ఇళ్లల్లో బందీలైన మనుషుల్ని ఏడవకండేడవకండంటూ ఓదార్పు యాత్ర చేస్తూ పాదయాత్రలో వస్తున్నా.’

‘హహ్హా. భళా గజరాజా! చూస్తోంటే, కాలగమనంలో ఈ ఏడాది తన విశిష్ఠతను ఘనంగానే చాటుకునేలా ఉందోయ్. ప్రకృతికి కొత్త ఊపిరిలూదింది. భూగోళానికి కొంగొత్త సొబగులద్దింది. సకల చరాచర జీవరాశికి నవ్య స్వేచ్ఛనేదో ప్రసాదించింది. ఇక, ఈ భూగోళాన్నే ఎత్తి భుజమ్మీద మోసేంత ఘనులైన మనుషులకు, కరోనాకు మధ్య కురుక్షేత్ర సంగ్రామానికి తెరలేపింది. అందుకే 2020.. ఈ అంకెలోనే ఏదో మ్యాజిక్కుందనిపిస్తోంది.’

’ఊర్కోండి, మహారాజా! మానవాళికి మీరింకే భుజకీర్తులు తొడగకండి. ఈ మనిషికి విశ్వాసమనేది ఏ కోశానా లేదు. ఆకాలంలోనే అప్పుల బాధ తాళలేక ఓ పెద్దాయన , జూదంలో మరో పెద్దాయన స్త్రీమూర్తుల్నే తాకట్టు పెట్టారట. హవ్వ, ఎంతటి చోద్యం! ఇక, ఈ ఘోర కలియుగంలో,  బంధాల్నీ, బంధువుల్నీ, భూముల్నీ, బ్యాంకుల్నీ, దేశాన్నీ కూడా తాకట్టు పెట్టే మహానుభావులు బయలుదేరారు.  వీరికి స్వప్రయోజనమే సర్వస్వం. స్వార్థ చింతనే తారకమంత్రం. ఛఛ, ఇంతటి నీచ మానవులతోనా నేను తరతరాలుగా విశ్వసనీయ స్నేహం చేసింది. తలచుకుంటేనే సిగ్గేస్తోంది.’

‘నీ ఆవేదనను నేనర్థం చేసుకోగలను శునకమిత్రమా. కర్మఫలం ఎవ్వరినీ వదలదు. ఆ మనిషి బోడి పెత్తనానికి బలికాని ప్రాణి అంటూ ఈ భూగోళం మీద ఉందా అసలు? మనబోటి జీవరాశి సరేసరి. తోటి మనుషుల్నే బానిసల్ని చేసి రాచి రంపాన పెట్టిన ఘనచరిత్ర వారిది. బానిస, భూస్వామ్య, పెత్తందారీ, జమీందారీ లాంటి వివక్షాపూరిత వ్యవస్థల్ని మనమెరుగుదుమా? పేరుకే ప్రజల కోసం, ప్రజల చేత, ప్రజల యొక్క అంటూ ఊకదంపుడు. కాస్త తరచి చూస్తే కులమనీ, మతమనీ, ప్రాంతమనీ, జాతి అనీ, దేశమనీ... ఈ మానవుల చరిత్రంతా వివక్ష, విభజన, విద్వేషాలమయమే. ఈ మనిషనే వాడే కాస్త వింతజీవి, గురూ!’

‘నిజమే ప్రభూ! ఆకలేసో, ఉబుసు పోకో, దంతాలకు దురదపెట్టో... ఏవో చిన్నచిన్న కన్నాలేస్తేనే పొగబెట్టో,  బోన్లో బంధించో, మందు పెట్టో చిత్రహింసలు పెట్టి మరీ మమ్మల్ని చంపుతాడే. మరి, ఈ మనిషి ఏకంగా ఓజోన్ పొరకే కన్నమేశాడు. ఇక భూగోళాన్నైతే విచక్షణారహితంగా  కుళ్లబొడుస్తున్నాడు. మాకేనా శిక్షలు? ఈ మానవులకేమీ వర్తించవా? ’
‘నీ ఆక్రోషాన్ని ప్రకృతి ఆలకించిందేమో, మూషికమిత్రమా. ఈ మనుషుల కోరలు పీకి, తోకలు కత్తిరించే క్షురఖర్మకు శ్రీకారం చుట్టిన్నట్టే ఉంది. లేకపోతే, ఎంత బడాయి జాతో, ఈ మనుషులది! చెప్పేవేమో జీవకారుణ్యం, పర్యావరణ సమతుల్యతలాంటి శ్రీరంగనీతులు. చేసేవన్నీ కల్తీ, కాలుష్య, కాసారపు, కసాయి పనులు. నింగీ నీరూ నేలా నిప్పూ ఇలా పంచభూతాలపై ఈ మనిషి సాగిస్తున్న విధ్వంస రచనకు అంతర్థానమైపోయిన జీవరాశికి లెక్కాపత్రం ఏమైనా ఉందా? ఈ భూమండలమంతా వీళ్ల బాబు సొత్తైనట్టు, వీళ్ల అజమాయిషీ ఏంటో. ఇది ఒక రకంగా ఈ ధరిత్రిపై మానవులు సాగిస్తున్న నియంతృత్వమే.’

‘నిజమే మహారాజా! నేను కళ్లు మూసుకుని పాలు తాగే జీవినే కావచ్చు. కానీ, నేను కళ్లారా వీక్షించిన వీరి ఆగడాలకు అంతేలేదు. అశ్వమేథ యాాగాలు చేస్తాడు. కాకితో కబురంపుతాడు. చిలుకలతో జ్యోతిషాలు చెప్పిస్తాడు. మైనాతో పాడిస్తాడు. కోళ్లతో కత్తియుద్ధాలు చేయిస్తాడు. ఎద్దులతో జల్లికట్టు ఆడతాడు. పశువుల తోలు వలచి చెప్పులు కుట్టించుకుంటాడు. గొర్రెల కేశాలతో బట్టలు కుట్టించుకుంటాడు. పులిచర్మం కిందేసుకుని ధ్యానం చేస్తాడు. ఏనుగు దంతాలు పీకి బొమ్మలు చేస్తాడు. పాము కోరల్లో విషం తీసి వైద్యం చేస్తాడు. జంతువుల్ని జూలలో బంధించి, సర్కసుల్లో ఆడించి వికృతానందం పొందుతాడు. ఈ మనిషి దాష్టీకాలకు, దురాగతాలకు లెక్కేలేదు. మ్యావ్!’

‘లెస్సపలికితివి మార్జాలమా! పిల్లికి బిచ్చం కూడా పెట్టనివాడు సమసమాజం నిర్మిస్తాడట. సామ్యవాదం సంగతేంటో గానీ, ఉగ్రవాదం మాత్రం సృష్టించాడు. రెండు ప్రపంచయుద్దాలతో ఎనలేని విధ్వంసం సృష్టించాడు. హిరోషిమా, నాగసాకి వినాశనాల్ని మరవగలరా? ఇంత జరిగినా, ఇంకా అణ్వాయుధాలతో కయ్యాలకు సయ్యంటూ భూమాత ఉనికికే విఘాతం తెచ్చేలా ఉన్నాడు.’

‘ముమ్మాటికి వాస్తవం మహారాజా! చైతన్యశీలిననీ, నాగరికతా నిర్మాతననీ ఉత్తర ప్రగల్భాలు పోతాడే. కరవులు, కాటకాలు, మహమ్మారులు, పేదరికం, హత్యలు, ఆత్మహత్యలు, అత్యాచారాలు, ఆకలిచావులు, హాహాకారాలు ఇదేనా వీరి బోడి నాగరికత? ఇదేనా వీరి చైతన్యం? చివరాఖరికి వీరి సాంగత్య ఫలితాన నాక్కూడా కరోనాను అంటించారు, రెండు వారాల క్వారెంటైన్ మీదట ఈ సమావేశానికి హాజరవుతున్నా.  హతవిధీ!’

‘ఎంతటి దుర్గతి దాపురించింది వ్యాఘ్రోత్తమా! ఈ మానవజాతి చేసిన చారిత్రక తప్పిదాల లెక్కను సరిచేసేందుకే ప్రకృతి కరోనావతారం దాల్చిందేమో. చూస్తున్నాంగా, ఈ నాగరిక జీవి ముక్కూచెవులూ పిండి, నోటికి తాళమేసి, కాళ్లూ చేతులు కట్టేసి క్వారంటైన్ చేసింది. ఈ కుహనా సాంఘిక జీవిని సామాజిక జీవనానికి దూరం చేసి లాక్ డౌన్ చేసింది. పోన్లెండి, అత్యంత విషమ పరీక్షా కాలమిది. మానవాళి ఆత్మావలోకం చేసుకోవాల్సిన సమయమిది. మనిషి తన తప్పుల్నుండి గుణపాఠం నేర్చుకుని ఈ మహాగండాన్ని దాటుతాడని ఆశిద్దాం. అన్నట్టు, కరోనాకు స్త్రీ-పురుష, చిన్న-పెద్దా, నీగ్రో-శ్వేత జాతీయులనే కాక, చివరికి మానవ-పశుపక్ష్యాదులునే వివక్ష కూడా లేదనే విషయాన్ని గుర్తెరగాలి. మనం కూడా ఎంతో జాగరూకతతో మెలగాల్సిన తరుణమిది. అందుకే నేటి మన సర్వసభ్యసమావేశం.’

‘నిజమే, మహారాజా! ఈ ఆపద గడియల్లో మీ దిశానిర్దేశానికై  మా వృక్షజాతి తరఫున కూడా వేడుకుంటున్నాం!’

‘కామ్రేడ్స్! యధాయధాహి ధర్మస్య.. అన్నట్టు, అరాచకం పెచ్చరిల్లినప్పుడల్లా ప్రకృతి కూడా కొత్త అవతారమెత్తి సమస్థితిని తీసుకొస్తుందేమో. కరోనా అవతారం అదే కావచ్చు. మానవజాతిలా మనకు మందులూ మాస్కులూ లేవు; శానిటైజర్లూ వెంటిలేటర్లూ అసలే లేవు. కాబట్టి, ప్రస్తుతానికి మనం హ్యూమన్ డిస్టెన్స్ పాటిద్దాం. అదే మనకు శ్రీరామరక్ష. రెండోది కీలకమైన బుద్ధుడి మార్గం. యుద్ధం వ్యర్థమని రుజువైంది కాబట్టి మనం శరణాగతి మార్గం అనుసరిద్దాం.  ఇకపై కరోనాను మన ఇలవేల్పుగా కొలుద్దాం. సకల జీవరాశిపై చల్లని దయ చూపమని వేడుకుందాం. కరోనా సంహిత అనే వైద్యగ్రంథాన్ని రాసుకుందాం.  ఈ ఏడాదిని కరోనా నామ సంవత్సరంగా ప్రకటిద్దాం. కరోనాపై కొత్త కథల్ని, పాటల్ని, నాట్యాల్ని, నాటకాల్ని, సినిమాల్ని, క్రీడల్ని విరచించి కొండాకోనా హోరెత్తేలా చేద్దాం. ప్రస్తుత ప్రపంచ ఏడువింతల్ని పోలిన కరోనా మహల్, కరోనా పిరమిడ్లు, కోవిడ్ గోడ, కోవిడ్ కలోసియం లాంటి కొత్త వింతల్ని సృష్టిద్దాం. మయసభను మించిన కరోనా మ్యూజియాన్ని అమెజాన్ అడవుల్లో నిర్మిద్దాం. చివరగా నైలూనదీ ఒడ్డున నింగినంటేలా స్టాచ్యూ ఆఫ్ కరోనాను ఆవిష్కరించి, జీవరాశికి విముక్తి ప్రసాదించమని సామూహిక అంజలి ఘటిద్దాం. స్వస్తి!’

’కరోనా శరణం గచ్ఛామీ!’


Tuesday 14 April 2020

కరోనోపాఖ్యానం!

రాశి చక్రగతులలో
రాత్రిందివాల పరిణామాలలో,
బ్రహ్మాండ గోళాల పరిభ్రమణాలలో,
కల్పాంతాలకు పూర్వం కదలిక పొందిన
పరమాణువు సంకల్పంలో,
ప్రభవం పొందినవాడా!
మానవుడా! మానవుడా!

ఆలోచనలు పోయేవాడా!
అనునిత్యం అన్వేషించేవాడా!
చెట్టూ, చెరువూ, గట్టూ, పుట్టా,
ఆకసంలో, సముద్రంలో అన్వేషించేవాడా!
అశాంతుడా! పరాజయం ఎరుగనివాడా!
ఊర్ధ్వదృష్టీ! మహామహుడా! మహా ప్రయాణికుడా!
మానవుడా! మానవుడా!
                                      -మహాకవి శ్రీశ్రీ.

****************************
కరోనా కల్లోలంపై... మానవాళి తక్షణ కర్తవ్యంపై ఈరోజు ఈనాడు ఎడిటోరియల్ పేజీలో కరోనాపై నేను రాసిన గిరీశం వ్యాఖ్యానం... చదవగలరు, థాంక్యూ! కింద లింకులో రెండు కథనాలున్నాయ్. సెకెండ్ రైటప్! 👇

https://www.google.com/amp/s/www.eenadu.net/vyakyanam/apvyakyanam/2/120048839

క్రిమి సంహారం, sorry,
ఉపసంహారం: ఆ 'బుద్ధ' నేనే! ☺️


Monday 6 April 2020

యమలోకం లాక్ డౌన్!

‘నరక లోకపు జాగిలమ్ములు గొలుసు త్రెంచుకు ఉరికి పడ్డాయి’

‘ఏఁ? ఏవైందట?’

‘యమలోకంలోనూ ఓ కరోనా కేసు డిటెక్ట్ అయిందట. క్వారంటైన్లో ఉంచారట’

‘హతవిధీ!’

***************************
ఈ రోజు ఈనాడు ఎడిటోరియల్ పేజీలో కరోనాపై ఓ లైటర్ వీన్ సెటైర్.

https://www.eenadu.net/vyakyanam/tsvyakyanam/2/120045946


Friday 3 October 2014

మరక మంచిదే!

(Plz read lighter vein satire in today's EENADU edit page regarding Swachcha Bharat, thank you)


మరక మంచిదే అన్నది యూపీఏ అధికారిక నినాదం! అవును మరి, వారిదొక మహా మురికి చరిత్ర, పైగా ఎవరి మురికి వారికి మహదానందమాయె! ఇక, మురికిని ఉతికారేస్తానంటాడు మోడీభాయ్. అవునవును, ఉతకడంలో ఉన్న కిక్కే వేరు. మొన్న జపాన్ పర్యటనలో అక్కడి శుచీ శుభ్రతకు అచ్చెరువొందిన ఛాయివాలా ఇండియాకొచ్చాక దేశానికి పట్టిన మురికిని కడిగి పారేయాలని బలమైన కంకణం ఒకటి కట్టుకు తిరుగుతున్నారు. దీంతో ఢిల్లీలో జంతర్ మంతర్ వద్ద స్వచ్ఛ భారత్ పేరిట శంఖారావం చేసి, ఓ సభ పెట్టి, అన్నీ పార్టీల అధినేతలను హాజరు కమ్మని కబురెట్టాడు.  

పదవి లేక, పెళ్లి అవక కొంతకాలంగా శంకరగిరి మాన్యాల్లో షటిల్ బ్యాడ్మింటన్ ఆడుకుంటున్న శ్రీమాన్ రాహుల్ బాబు వెంటనే రాజమాత పాదధూళిని నెత్తిన ఆశీర్వాదంగా చల్లుకుని, మాసిన చొక్కా వేసుకుని, నెరసిన గెడ్డంతో హాజరయ్యారు. ఇహ తాట తీస్తా, తుక్కు రేపుతాఅని హస్తినలో హల్ చల్ చేసి, తీరా ష్.. గప్  చుప్ అయిపోయిన క్రేజీవాలా చిరిగిన టోపీ, విరిగిన చీపురు చేత పట్టుకుని, మఫ్లర్ కనిపించకపోవడంతో చెవుల్లో దూది పెట్టుకుని వేంచేశారు. వంగదేశంలో లంగరెత్తి, తెరచాప ఎగరేసి పేరిణీ తాండవం చేస్తున్న దీదీ నారచీరలో ముతక సంచి ఒకటి భుజాన వేలాడేసుకుని కాషాయం పార్టీపై కారాలు మిరియాలు నూరుతూ చక్కా వచ్చేశారు. స్మార్టు పాలనపై కసరత్తు కోసం సింగపూర్ వెళ్తూండగా మార్గమధ్యంలో ఫోన్ రావడంతో విమానాన్ని ఢిల్లీకి మళ్లించి బాబు కూడా సభా స్థలికి చేరుకున్నారు. ఫాంహౌజులో లాభసాటి పూలసాగులో రెక్కలు ముక్కలు చేసుకుంటున్న గులాబీ దళపతి కూడా నిజాం కాలంనాటి ఓ కారేసుకుని రయ్ మని వాలిపోయారు. ఎన్నికల తర్వాత అస్సలు పనీపాడూ లేక ఇడుపులపాయలో గోళ్లు గిళ్లుకుంటూ సొంత ఓదార్పు చేసుకుంటున్న యువనేత కూడా కుయ్..కుయ్...మని శబ్దం చేసే అంబులెన్స్ వేసుకుని వచ్చేశారు. సభ మొదలైంది. మోడీ గళం విప్పాడు. 

మిత్రులారా! నేడెంతో సుదినం. ఇక ముందున్నదంతా మంచికాలమే. సబ్ కే లియే, మై అచ్ఛే దిన్ లావుంగా. ఇంట గెలిచి రచ్చ గెలవాలన్నది బూజు పట్టిన పాలసీ. విదేశాల్లో విజయవిహారం చేసి స్వదేశంలో మంగళయానం చేయాలన్నది నా పాలసీ.

మోడీ మహాశయా! మీ ఊకదంపుడేంటి? ఆ సుదీర్ఘ ఉపోద్ఘాతాలేంటి? నేను భూటాన్ వెళ్లాను, బాకా ఊదాను. బ్రెజిల్ వెళ్లాను, సాంబా నృత్యం చేశాను. జపాన్ వెళ్లాను, డప్పూ డోలూ వాయించాను... ఇట్టాంటి పోచికోలు కబుర్లన్నీ మీరు ట్విట్టర్లో తీరిగ్గా రాసుకోండి. మాకెందుకండీ మీ స్వోత్కర్ష. అసలీ సభ ఎందుకు ఏర్పాటు చేశారో కాస్త తొందరగా సెలవియ్యండి. ఎక్కువసేపు జనాల మధ్య ఉండవద్దబ్బాయీ, నీవసలే తింగరోడివి, తిక్కతిక్కగా ఏదేదో వాగేసి, మీడియాకి అడ్డంగా దొరికిపోతావని మా అమ్మా, చెల్లీ అదేపనిగా హెచ్చరిక చెప్పి మరీ నన్నిక్కడకు సాగనంపార’’ని నిద్రమత్తులో నిజం వాగేసి నాలిక్కరుచుకున్నాడు రాహుల్ బాబు. 

హతవిధీ! బేటా రాహుల్! నిన్ను మార్చడం అంతర్వాణిని పట్టుకువేళాడే మీ అమ్మకే కాదు, ఆ దేవదేవుడి తరం కూడా కాదయ్యా. సరే, అసలు విషయానికొస్తే, మీ పదేళ్ల పాలనలో దేశాన్ని కుక్కలు చింపిన విస్తరి చేసి వదిలేశారుగా. ఆ చెత్తాచెదారాన్నంతా ఊడ్చిపారేసేందుకు నేను నడుం బిగించాను. స్వచ్ఛ భారత్ సాధన కోసం మీరందరూ వారానికి రెండు గంటల చొప్పున, ఏడాదికి వంద గంటలు నాకోసం, దేశం కోసం కేటాయించాలని సవినయంగా మనవి చేసుకుంటున్నా’.   

మోడీభాయ్! ఏంటీ దారుణం? అన్నా పాయే, అవినీతి పాయె, ఆమ్ ఆద్మీ పాయె, చివరకు ఢిల్లీ కూడా చేజారిపాయె. ఇక మాకు మిగిలిందల్లా గల్లీ రోడ్లల్లో చెత్తా చెదారం ఊడ్చుకోవడమే. చీపురు పార్టీకి స్వత:సిద్ధంగా సంక్రమించిన ప్రాథమిక హక్కును కూడా పాశవికంగా కాలరాస్తారా అధ్యక్షా. నేను తీవ్రాతితీవ్రంగా హర్టయ్యా. సభ నుండి వాకౌట్ చేస్తున్నానని టోపీ తీసి నేలకేసి గిరాటు కొట్టి, చీపురు పట్టుకుని, ముక్కు చీదుకుంటూ వెళ్లిపోయాడు ఝాడూవాలా.  

 మోడీ గారు! మీ శ్రమదానం కాన్సెప్టు నాకు పిచ్చిపిచ్చిగా నచ్చేసింది. చెప్పుకోకూడదు గానీ, ఈ కాన్సెప్టు నాదే. ఇంకా చెప్పాలంటే ఇట్టాంటి దుమ్మురేపే ఐడియాలు నా బుర్రలో కుప్పలుతెప్పలుగా కునుకుతీస్తూ పడున్నాయి. అమలుకు సమయం లేక పక్కనెట్టేశా. మీకు నాదో ఉచిత సలహా. ఈ రకంగా చీపుర్లు పట్టుకుని ఊడ్చుకుంటూ కూచుంటే మీకు, జనాలకు నడుంనొప్పి వస్తుందే తప్ప, పైసా ఫలితం ఉండదు. అందుకే మొత్తం ఈ ప్రాజెక్టునంతా సింగపూర్ కంపెనీలకు కాంట్రాక్టుకివ్వండి. వాళ్లు రెండునెలల్లో స్వచ్ఛ భారత్ ను మీ చేతుల్లో పెడతారు. మీకు ఓకే అయితే చెప్పండి, సింగపూర్ ప్రభుత్వంతో నేను మాట్లాడతానని చెప్పి, జై జన్మభూమి, జై సింగపూర్ అంటూ నినాదాలు చేస్తూ విమానమెక్కి బుల్లెట్టులా దూసుకుపోయారు బాబు. 

మోడీ దాదా! ఇప్పటిదాకా నాకు ఎరుపు మాత్రమే ఎలర్జీ అనుకునేదాన్ని. కానీ ఈమధ్య కాషాయం కూడా పడట్లేదెందుకో. నాది ఒకే ఒక్క డిమాండ్. మీరు అమిత్ భాయ్ తో మాటాడి, అతణ్ని మరో అయిదేళ్లపాటు బెంగాల్లో అడుగుపెట్టనివ్వనని హామీ ఇవ్వండి. మీకెవ్వరికీ పిసరంత శ్రమ లేకుండా కొడవలి పీకల మీద పెట్టిమరీ మా బెంగాల్ లెఫ్టిస్టులతో మొత్తం దేశాన్నంతా క్లీన్ చేయించే పూచీ నాదీఅంటూ గొప్ప వరం ఒకటి ప్రకటించి మాయమైపోయారు దీదీ.  

అయ్యా మోడీ గారూ! మహానేత ఎప్పుడూ చెబుతుండేవారు... పారిశుధ్యం పరిఢవిల్లిననాడే ప్రజలకు నిజమైన పండగ దినమని. ఆ మహానేత కలల్ని సాకారం చేయడానికి దిగివచ్చిన దేవుడు స్వామీ మీరు. అయితే, నాదొక చిన్న విన్నపం. శ్రీకృష్ణజన్మస్థానప్రాప్తి కలిగించననే ఒకే ఒక్క భరోసా ఇవ్వండి చాలు నాకు. మీ స్వచ్ఛ భారత్ కార్యక్రమ ఖర్చుల కోసం నా వేయిన్నొక్క స్విస్సు బ్యాంకు ఖాతాల్లో కొన్నింటిని త్యాగం చేస్తానని ఆవేశంగా ఎడమచేయిని గాల్లోకెత్తి, కుడిచేతి వేళ్లను ఫ్యాన్ రూపంలో గిరగిరా తిప్పుతూ పుదుచ్చితలైవిని ఓదార్చడానికి అరవదేశం వైపు సుడిగాలిలా వెళ్లిపోయారు. 

చూడండి, మోడీ బై! తెల్లదొరల తిక్క కుదర్చడానికి మా నిజాం నవాబు అప్పట్లోనే రోల్సు రాయిస్ కారుకి చీపుర్లు కట్టి వీధులు ఊడ్పించాడు. చెప్పాలంటే, అసలది దుమ్మురేపే ఐడియా అన్నట్టు. ఫాంహౌసులో పారిశుధ్యం ఇలా చేయబట్టే దిమ్మతిరిగే దిగుబడి సాధిస్తున్నాం. మీరు కూడా కారు-చీపురు సూత్రం అనుసరించండి. ఓ పక్క పారిశుధ్యం, మరోపక్క కడపులో చల్ల కదలకుండా కార్లో కూచుని ప్రచారం. అంతే. ఖేల్ ఖతమ్, దుకాణ్ బంద్. బేఫికర్అంటూ కార్చిచ్చులాంటి ఐడియా ఇచ్చేసి, కారు గుర్తుకే మీ ఓటు అంటూ కారేసుకుని షికారుకెళ్లిపోయారు.   

ఏమైంది? వీళ్లంతా ఏమైపోయారు? కాస్త కునుకు పడితే, కలలో ప్రధానమంత్రి అయిపోయినట్టు మంచి కల ఒకటి వచ్చింది మోడీ భాయ్. సరే మరి, నాకు నిద్రకు టైమైంది. వెళ్లొస్తాను. ఇంటివద్ద నా రాకకోసం అమ్మ ఆందోళన పడుతూ ఉంటుందని చెప్పి కళ్లద్దాలు తుడుచుకుంటూ, కాళ్లీడ్చుకుంటూ వెళ్లిపోయాడు రాహుల్ బాబు.
ఛస్, వీళ్లను మార్చడం నా వల్ల కాదని చెప్పి అట్నుండి అటే విమానమెక్కి ఇంకో విదేశీ యాత్రకు వెళ్లిపోయారు మోడీ భాయ్. 


Monday 1 September 2014

బకెట్ మే సవాల్!!

[ఐస్ బకెట్ ఛాలెంజి.. ఎబోలా వైరస్ కంటే ఫాస్ట్ గా ప్రపంచాన్ని చుట్టబెడుతున్న నేపథ్యంలో మన రాజకీయ నాయకులు ఇంకొన్ని ఛాలెంజెస్ విసిరితే ఎలా ఉంటుందో ఊహించి రాసిందే ఈ బకెట్ మే సవాల్. ఇవాళ ఈనాడు ఎడిటోరియల్ పేజీలో పబ్లిష్ అయిన సెటైర్ ఇది.]



తంతే బూరెల బుట్టలో పడ్డావని ఓ సామెత. పక్కోణ్ని తన్ని మనం బూరెల బుట్టలో పడ్డం గురించి ఎప్పుడైనా విన్నామా?! ఐస్ బకెట్ ఛాలెంజిని కనిపెట్టిన మహాశయుడు ఆ కోవకే చెందిన వ్యక్తే. దమ్ముంటే, బకెట్టు నిండా గడ్డకట్టిన చన్నీళ్లని మీ నెత్తిన పోసుకోండి? మీ వల్ల కాదంటే, తలమీద ఓ తడిగుడ్డ వేసుకుని వంద డాలర్లు సమర్పించుకోండి. ఇదీ సవాల్! బస్తీమే సవాళ్లన్నింటినీ తలదన్నే తాతలాంటి సవాల్ ఇది. ఈ తతంగం ఎందుకయ్యా అంటే, ఓ నరాల బలహీనత వ్యాధి సహాయార్థం అన్నది అసలు సిసలైన కొసరు విషయం. మీకు గుర్తుందా, మొన్నామధ్య ఆఫ్రికా ఖండాన్ని ఎబోలా వైరస్సేదో ఉఫ్..మని ఆఫ్రికాని ఊపేస్తోందని, మైకు మింగిన కోడిపుంజులా మీడియా గోలగోల పెట్టి ప్రపంచాన్ని వణికించేసింది కదా. ఈ బకెట్లో చెలరేగిన తుపాను దెబ్బకు పాపం, ఆ ఎబోలా వైరస్ సైతం బిక్కచచ్చిపోయి, తోకముడిచి తుర్రుమంది. ప్రస్తుతం నెత్తిన నీళ్లు గుమ్మరించుకునే ఈ సవాల్ యావత్ ప్రపంచాన్ని సునామీలా ముంచెత్తుతోంది. సుడిగాలిలా చుట్టబెట్టోస్తోంది. కుల, మత, ప్రాంత, భాష, జాతి, వర్గాలకతీతంగా ఐక్యతను సాధించి ప్రపంచ జనమంతా నేడు బకెట్ నీళ్లలో తడిసి తలమునకలవుతున్నారు. ఈ నేపథ్యంలో కొందరు ప్రముఖులు వినూత్నంగా ఎలాంటి ఛాలెంజీలు విసురుతున్నారో వారి మాటల్లో విందాం. 

ఒబామా: ప్రపంచ పెద్దన్న అమెరికా ఏం చేసినా అది లోకకళ్యాణం కోసమే. ఆనాడు హిరోషిమా, నాగసాకి మీద ఉత్తిపుణ్యానికే అణుబాంబులేసినా, దశాబ్దాల తరబడి సోవియట్ యూనియన్ మీద దుమ్మెత్తిపోసినా, నేడు గల్ఫ్ ప్రాంతాన్ని గప్ చుప్ గా తిమింగలంలా మింగేసినా... ఇలా మేమేం చేసినా అది ప్రపంచ శాంతి కోసమే సుమీ. నేడు ప్రపంచం ముందున్న అతి పెద్ద సవాల్ ఏంటో తెలుసా? పేదరికమో, ఆర్థిక మాంద్యమో, గ్లోబల్ వార్మింగో, వ్యాధుల విలయతాండవమో అని ఎవరన్నా అంటే పప్పులో కాలేసినట్టే. ఇవాళ మానవాళికి అతి పెద్ద శత్రువు రంగూరూపూ, తలాతోకా, స్థలకాలాలు ఇవేవీ లేని, తెలీని ఉగ్రవాద భూతం. టెర్రరిజం గుట్టు ఒక్క అమెరికాకే తెలుసు. అందుకే ఒక్కొక్క దేశాన్నీ ఎంచుకుని మరీ మా మరఫిరంగుల తూటాల వర్షంతో జడిపించి, దెయ్యం విడిపించి, స్వస్థత చేకూరుస్తామన్నమాట. ఆ రకంగా ఉగ్రవాదాన్ని భూగోళం నుండి తరిమి తరిమికొట్టాలన్నది మా బృహత్ ప్రయత్నం. అందుకోసం ప్రపంచానికి మేం విసురుతున్న సవాల్ పేరు ‘‘డ్రోన్ బకెట్ ఛాలెంజి’’

జయలలిత: నా దారి రహదారి. అడ్డొస్తే లాఠీలతో పంచె ఊడేలా కుళ్లబొడిచి సెల్లో పారేయిస్తా. అర్థం కాలేదా? అయితే నా దెబ్బకు మూలన పడి, మంచం పట్టిన ఆ నల్ల కళ్లజోడు మనిషిని అడగండి. కథంతా కూలంకషంగా చెబుతారు. ఇక అసలు విషయానికొద్దాం. అమెరికాకి యుద్ధం బ్రాండు. ఆంధ్రాకి ఆవకాయ బ్రాండు. బీహారుకి గడ్డీగాదం బ్రాండు. బెంగాలుకి రాయల్ టైగర్ బ్రాండు. కానీ తమిళనాడుకు మాత్రం నేనే బ్రాండు. అదే అమ్మ బ్రాండు. గుండు పిన్ను నుండి గ్లోబలైజేషను దాకా అన్నింటినీ అమ్మమయం చేయడమే నా తక్షణ కర్తవ్యం. తమిళనాట అమ్మ పేరును అరవానికి ప్రత్యామ్నాయంగా మార్చడమే నా జీవిత ధ్యేయం. ఆ నల్ల కళ్లజోడుకు నేను విసిరే సవాల్ పేరు ‘‘బ్రాండు బకెట్టు ఛాలెంజి’’.

రాహుల్: డ్యామిట్ కథ అడ్డం తిరిగింది. భవిష్యత్తులో నేను రాయబోయే నా ఆత్మకథ పుస్తకం పేరు అది. నానమ్మ, నాన్న అనుకోని రీతిలో బకెట్ తన్నేశాక ఈ పాడు రాజకీయాల్లోకి అస్సలు రాకూడదనుకున్నా, కానీ వచ్చేశా. ఎలాగూ వచ్చాం కదా కనీసం ప్రధాని అవుదామనుకున్నా, కానీ ఆ ప్రాప్తం లేకపోయింది. పోనీ పార్టీలోనైనా చక్రం తిప్పుదామనుకున్నా, కానీ ఏకంగా చెయ్యే విరిగింది. చేసేదేం లేక, చివరకు పెళ్లి చేసుకునైనా దేశాంతరం పట్టుకుని పోదామనుకున్నా, ఏవిటో అదీ కుదిరి చావలేదు. ఈ రకంగా నా హస్తవాసిలో చక్రాలు, శంకులూ అన్నీ ఏడాపెడా, ఎలా పడితే అలా, అడ్డదిడ్డంగా తిరుగుతున్నా సరే, పార్టీ పగ్గాల్ని తిరిగి నా చేతికే అప్పగించాలని తీర్మానించారు మా తింగరి కురువృద్ధులు. ఈ లెక్కన హస్తం పార్టీ పాలిట నాది భస్మాసురహస్తం అవదు కదా అనే అనుమానం పెనుభూతంలా పట్టి పీడిస్తోంది. అందుకే నాకు నేనే వేసుకుంటున్న సవాల్ ‘‘డ్యామిట్ బకెట్టు ఛాలెంజి’’.


మమత: నాకు ఫైర్ బ్రాండ్ అని ముద్దుపేరు. నిజమే. నేనెక్కడున్నా అక్కడ నిప్పు రాజేసి, చిచ్చు పెట్టి, చలి కాచుకోవడమే నా మేనరిజం. యూపీఏ పాలిట పక్కలో బల్లెంలా, పంటి కింద రాయిలా, చెవిలో జోరీగలా తయారై వారిని ముప్పు తిప్పలు పెట్టి ముప్ఫై చెరువుల నీళ్లు తాగించిన ఘనత నాదే. ఇహ దశాబ్దాల తరబడిగా వంగదేశంలో పాగా వేసి పాతుకుపోయిన ఎర్రకోట పునాదుల్ని బద్ధలు కొట్టి బదాబదలు చేసిన ఖ్యాతీ నాదే. కామ్రేడ్ల కార్మికవర్గ నియంతృత్వ సుదూర స్వప్నానికి ధీటుగా బెంగాల్లో నిరాడంబర దీదీ నియంతృత్వాన్ని స్థాపించాలన్నది నా కల. కానీ ఈ ఛాయివాలా పార్టీ చాపకింద నీరుగా వంగదేశంలోకి చొరబడి ప్రమాద ఘంటికల్ని మోగిస్తోంది. అందుకే కరడు గట్టిన లెఫ్టిస్టులకు, రైటిస్టులకు మధ్య కయ్యం పెట్టి పని కానిచ్చుకోవాలిప్పుడు. ఈ నేపథ్యంలో దాదాలకు దీదీ విసరుతున్న సవాల్ ‘‘లెఫ్ట్ రైట్ బకెట్ ఛాలెంజి’’.