పొట్టా, పామూ, వాకింగూ, వయొలెన్సూ !!

Disclaimer:
బ్లాగు ముఖం చూసి చాలా రోజులైంది కాబట్టి, ఏదో సరదాకి రాసి ఇక్కడో పోస్టు వేస్తున్నా

బేసిగ్గా మనుషులు రెండు రకాలు. 

పట్టభద్రులు! పొట్ట భద్రులు!!

యేంది స్వామీ, ఈ పీహెచ్డీ భాష అంటారా? సరే, తెలుగులో మాటాడుకుందాం ఐతే. పెద్ద థీసిసేం కాదిది. పట్టభద్రుల్ని పక్కన పెడదాం. వాళ్లతో మనకు పెద్దగా పనేం లేదు. పొట్టభద్రుల్ని పట్టుకుందాం. తిన్నగా చెప్పాలంటే... నానా గడ్డీ తినేసి, కిలోల్లెక్కన కొవ్వునీ, కేలరీల్నీ కర్కశంగా కడుపులోకి తోసేసి, పొట్టని పెంచి పోషించడంలో ‘‘పట్టా’’ పొందినోళ్లనే పొట్టభద్రులంటారు. సింపుల్ డెఫినిషన్, బాంది కదా. మనదేశం ఆహార భద్రత సాధించిందో లేదో తెలీదు కానీ, మన జనాలు మాత్రం పొట్ట భద్రత బీభత్సంగా సాధించేస్తున్నారు. వండర్ ఫుల్ అఛీవ్ మెంట్! రొంబ సంతోషం!! ఇంకా నయ్యం. ఆ జైరాం రమేషు, కపిల్ సిబాల్ లాంటి తింగరి కాంగిరేసోళ్ల దృష్టి జనాల పొట్టల మీద పడలేదు కాబట్టి సరిపోయింది లేపోతే, అసలు ఎవరయ్యా ఇండియాలో పేదరికం ఉందన్నదని బుకాయించి పిచ్చి థియరీలు ప్రచారం చేసుండేవాళ్లేమో. థ్యాంగాడ్!

ఒక బానపొట్ట వంద రోగాల పెట్టు- అని ఓ తింగరి నానుడి. పైగా పొట్ట బారిన పడ్డవాడి జీవితం బుగ్గిపాలైనట్టేనని పురాణాలు కూడా అప్పుడెప్పుడో రన్నింగ్ కామెంటరీ చెప్పేశాయట. మెంటలెక్కించే ఓ సీరియల్ చూస్తే, బోనస్సుగా బుర్రని బేజాఫ్రై చేసుకుని తినే బోల్డు యాడ్స్ ఫ్రీ అన్నట్టు... ఒక్క బొజ్జ తెచ్చుకుంటే, బోనస్సుగా బీపీలు, షుగర్లు, కొలెస్ట్రాలూ, గురకులూ, గుండెపోట్లూ... అబ్బో, కామాలే తప్ప, ఫుల్ స్టాప్స్ ఉండని లిస్టు ఇది. బొజ్జను కప్పెడదామనో, కవరింగ్ చేద్దామనో చేసే సవాలచ్చ ప్రయత్నాలూ వృథా ప్రయాస. లూజ్ షర్టులేసో, వంకర భంగిమ పెట్టో, ఊపిరి బిగపట్టో పొడుచుకొచ్చే పొట్టను ఆపలేరు. దాచేస్తే దాగని సత్యం అది. ఒక్కసారి బెల్లీ జ్ఞానోదయం జరిగాక... ఫుడ్డుతో రాక్షస ప్రయోగాలు మొదలెట్టడం మానవజాతికి ఆనవాయితీ. పిరమిడ్ డైటనీ, జీఎం ఫుడ్డనీ, రాజుగారి తిండనీ, బాబా గారి లడ్డూలనీ, మన్ననీ, మశానమనీ  ప్రయోగాలకి లెక్కే ఉండదు. ప్చ్... అలవాటు పడ్డ ప్రాణం కదా. ఆకలికి తట్టుకోలేం. నోటిని కట్టుకోలేం. పొట్ట రాకుండా ఆపనూలేం. అపజయానికి అరవై మెట్లలాగా, ఈ పిచ్చి ప్రయోగాలన్నీ పిచ్చపిచ్చగా బెడిసికొడతాయ్. చేసేదేం లేక పొట్ట చేతబట్టుకుని రోడ్డున పడతారు. దాన్నే పొట్టకు వ్యాయామ పథకం అంటారు. అదే వాకింగు. కట్ చేస్తే...

మనమిప్పుడు Snake View Parkలో ఉన్నాం. యెస్. మీ కళ్లు, చెవులు బానే పనిచేస్తున్నాయ్. ఒకప్పుడు దానికి Lake View Park అని పేరు. కాలక్రమంలో పాములు... వాకింగూ, జాగింగూ చేస్తున్న మనుషుల కాళ్ల మధ్య ఇష్టారాజ్యంగా ఖోఖో, కబడ్డీ లాంటి నేషనల్ గేమ్స్ ఆడుకునేంత స్వావలంబన సాధించడంతో దానిపేరును అలా మార్చిపారేశారు. అసలూ.. మనుషులు తిరిగే పార్కుల్లో పాములకేం పని, అనేగా డౌటు! అదేం పిచ్చి ప్రశ్న. పొట్టలు మనుషులకేనా, పాములకు రావా??? వస్తాయ్. ఓ డైంటింగూ పాడూ లేకుండా కనిపించిన కప్పల్నీ, తొండల్నీ అడ్డదిడ్డంగా మింగేసి, పనీపాట లేకుండా చెట్టూపుట్టల్లో తొంగుంటే పాములకు కూడా పొట్టలు వస్తాయ్ మరి. అది ప్రకృతి ధర్మం. అప్పుడు పెరిగిన పొట్టను కరిగించుకోవడానికి, మనుషులకు మల్లే వాకింగ్ కాన్సెప్టులాగే, పాములకు భీ పాకింగ్ (పాక్కూంటా వెళ్లడం) కాన్సెప్టు ఉంటది. అదొక పెద్ద కథ. తర్వాతెప్పుడైనా తీరిగ్గా చెప్పుకుందాం.

 

పోతే, తిరిగి మనం మన వాకింగు కాన్సెప్టుకొద్దాం.

బేసిగ్గా వాకర్స్ రెండు రకాలు. వయొలెంట్ వాకర్స్! నాన్ వయొలెంట్ వాకర్స్!!

వయొలెంట్ వాకర్స్... వాళ్లొక నడిచే విధ్వంసకారులు. అన్న అడుగేస్తే మాస్. అన్న నడిచొస్తే ఊర మాస్ అన్నట్టుగా ఉంటది వీళ్ల వాకింగ్ అఘాయిత్యం. పొట్ట తగ్గించకపోతే పోతావురారేయ్ అని డాక్టరు భయపెడితోనో, లేదంటే ఏ హాలివుడ్డు సినిమాల్లోనో వీరోగారి సిక్స్ ప్యాకులు చూసో... ఒకేసారి టెంప్టూ, ఇన్ స్పైరూ రెండు అయిపోయి, తల చెదరగొట్టుకుని, పిచ్చి పిచ్చి కలలు కనేసి, వెంటనే సండే చోర్ బజార్లో షూస్, టీషర్ట్, ట్రాక్స్ రీటైల్ రేటుకి కొనేసి, పొద్దున్నే గ్రౌండులో గద్దల్లా వాలిపోతారు. ఇహ చూస్కోండి, నా సామి రంగా! అరాచకానికి టీషర్టు, ట్రాకు తొడిగితే ఎట్టా ఉంటాదో, అట్టా చెలరేగిపోతారు వీళ్లు. కొందరేమో రెండు చేతుల్ని అటో ఫర్లాంగు, ఇటో ఫర్లాంగు కసి కొద్దీ విసిరేసుకుంటా నడుస్తారు. అక్కడికి ఆ గ్రౌండేదో/పార్కేదో వీడొక్కడి సొత్తు అయినట్టు. అమాయక ప్రాణులెవరైనా ఎరక్కపోయి వీళ్ల పక్కకెళితే... ధోనీ కొట్టిన హెలిక్యాప్టర్ షాట్ లా ఎగిరిపోయి బౌండరీ అవతల పడతారు. ఆ లెవెల్లో ఉంటాది వాళ్ల చేతులు విసురుడు వాకింగ్. ఇంకొందరేమో పైన చెట్లమీద కాకుల్ని, పిచ్చుకల్ని తోలుతున్నట్టుగా చేతుల్ని అలా పైన గాల్లో కథక్ నృత్యం చేయిస్తూ చెడామడా చెడ నడుస్తుంటారు. అర్రె, భలేగుందే, ఏంచేస్తున్నాడీయన అని గనక మనం పైకి చూస్తా అటేపు వెళ్లామో, అంతే ఇక, మన కాళ్లను నిర్దాక్షిణ్యంగా అణగతొక్కో, రాక్షసంగా తన్నో... ఊపుకుంటూ వెళ్లిపోతారు. చచ్చాన్రోయ్ అని పొలికేక పెట్టడం మనవంతు అవుద్ది. ఇంకొందరుంటారు... వీళ్లు వాకింగుకి పాశర్లపూడి బ్లోఅవుట్ స్కీమును జత చేసి నడుస్తుంటారు. తలా అలా పైకెత్తి, పొట్టలో కుంభించిన గాలిని, ముక్కు ద్వారా పక్కోళ్లమీదకు బలంకొద్దీ పిచికారీ చేసే నడకన్నమాట. ఇది బాబా గారి భయంకర కాన్సెప్టని వినికిడి. ఇలా వీళ్ల ముక్కుల బ్లోఅవుటులోంచి దూసుకొచ్చే రాకెట్ తుంపర్ల నుండి తప్పించుకుని బతికి బట్టకట్టాలంటే మన దగ్గర మినిమమ్ గొడుగన్నా ఉండాలి, లేదా నాణ్యమైన టవలన్నా ఉండాలి, తుంపర్లు పడ్డాక తుడుచుకోడానికి. వీళ్ల జిమ్మడిపోనూ! ఇంకోటైపు ఏంటంటే... రివర్సు మేళాలు. ఊరంతా ఒకేపు నడిస్తే, వీళ్లేమో ఉలిపికట్టెలా/సల్మాన్ ఖానులా వీపుకి కళ్లజోడు తగిలించుకుని, చెవుల్లో ఇయర్ ఫోన్లు పెఠేస్కుని, ఎవడెట్టా ఛస్తే నాకేం అని, అలౌకికానందంలో మునిగి... వెనక్కి రివర్సులో నడిచి ఛస్తూ మనల్ని ఛంపుతారు. ఎప్పుడు ఎవణ్ని డ్యాష్ కొడతారో, ఎక్కడ ఏ యాక్సిడెంటు అవుద్దో తెలీనంతగా అందరినీ హడలెత్తించే బ్యాచ్ ఇది.  

నాన్ వయొలెంట్ వాకర్స్... వీళ్లు చాలా కూల్ గురూ! యెస్. గట్టిగా నడిస్తే షూస్ పాడయిపోతాయకునే టైపు. ఎక్కువగా నడిస్తే కీళ్లు అరిగిపోతాయనుకునే రకం. బలంగా నడిస్తే కాలికింద చీమలేమైనా పడి సూసైడ్ చేసుకుంటాయేమో అన్నంత సున్నితంగా, సుతారంగా నడిచే కేటగిరీ. వీళ్లు హాఫ్ మినిట్ నడిచి, అరగంట కూచుని హస్కేసుకునే బ్యాచ్. ఊరకే కూచుంటారా అంటే అదీ ఉండదు. డ్రై ఫ్రూట్స్ తినుకుంటా... కొంపలో గోడు, వీధిలో గోల, ఆఫీసులో కుళ్లు అన్నింటినీ ముందరేసుకుని రచ్చ రచ్చ చేస్తుంటారు. ప్రశాంతతకు బదులు పిచ్చిని మెదళ్లలోకి జొప్పించుకుని ఇంటికెళ్లే రకం. వీళ్లిలా జీవితాంతం నడిచినా ఒక్క మైక్రోగ్రామ్ వెయిటు కూడా తగ్గరు. పైగా, వాకింగు కెళ్తున్నామహో అని టాంటాం చేసి,  మరిన్ని కేలరీలు మింగేస్తారు కాబట్టి వీళ్లకు పొట్టలు రాకుండా ఆ పరమేశ్వరుడు కాపాడలేడు. ఆమెన్! ఇంతే సంగతులు. చిత్తగించవలెను!! :-))

[PS: బాలక్రిష్ణ సినిమాల్లో లాజిక్కునీ, నాగరాజ్ పోస్టులో మెసెజ్ నీ వెదకడం IPC 420 సెక్షన్ ప్రకారం నిషేదించడమైంది, ఆయ్]