Friday, 3 October 2014

మరక మంచిదే!

(Plz read lighter vein satire in today's EENADU edit page regarding Swachcha Bharat, thank you)


మరక మంచిదే అన్నది యూపీఏ అధికారిక నినాదం! అవును మరి, వారిదొక మహా మురికి చరిత్ర, పైగా ఎవరి మురికి వారికి మహదానందమాయె! ఇక, మురికిని ఉతికారేస్తానంటాడు మోడీభాయ్. అవునవును, ఉతకడంలో ఉన్న కిక్కే వేరు. మొన్న జపాన్ పర్యటనలో అక్కడి శుచీ శుభ్రతకు అచ్చెరువొందిన ఛాయివాలా ఇండియాకొచ్చాక దేశానికి పట్టిన మురికిని కడిగి పారేయాలని బలమైన కంకణం ఒకటి కట్టుకు తిరుగుతున్నారు. దీంతో ఢిల్లీలో జంతర్ మంతర్ వద్ద స్వచ్ఛ భారత్ పేరిట శంఖారావం చేసి, ఓ సభ పెట్టి, అన్నీ పార్టీల అధినేతలను హాజరు కమ్మని కబురెట్టాడు.  

పదవి లేక, పెళ్లి అవక కొంతకాలంగా శంకరగిరి మాన్యాల్లో షటిల్ బ్యాడ్మింటన్ ఆడుకుంటున్న శ్రీమాన్ రాహుల్ బాబు వెంటనే రాజమాత పాదధూళిని నెత్తిన ఆశీర్వాదంగా చల్లుకుని, మాసిన చొక్కా వేసుకుని, నెరసిన గెడ్డంతో హాజరయ్యారు. ఇహ తాట తీస్తా, తుక్కు రేపుతాఅని హస్తినలో హల్ చల్ చేసి, తీరా ష్.. గప్  చుప్ అయిపోయిన క్రేజీవాలా చిరిగిన టోపీ, విరిగిన చీపురు చేత పట్టుకుని, మఫ్లర్ కనిపించకపోవడంతో చెవుల్లో దూది పెట్టుకుని వేంచేశారు. వంగదేశంలో లంగరెత్తి, తెరచాప ఎగరేసి పేరిణీ తాండవం చేస్తున్న దీదీ నారచీరలో ముతక సంచి ఒకటి భుజాన వేలాడేసుకుని కాషాయం పార్టీపై కారాలు మిరియాలు నూరుతూ చక్కా వచ్చేశారు. స్మార్టు పాలనపై కసరత్తు కోసం సింగపూర్ వెళ్తూండగా మార్గమధ్యంలో ఫోన్ రావడంతో విమానాన్ని ఢిల్లీకి మళ్లించి బాబు కూడా సభా స్థలికి చేరుకున్నారు. ఫాంహౌజులో లాభసాటి పూలసాగులో రెక్కలు ముక్కలు చేసుకుంటున్న గులాబీ దళపతి కూడా నిజాం కాలంనాటి ఓ కారేసుకుని రయ్ మని వాలిపోయారు. ఎన్నికల తర్వాత అస్సలు పనీపాడూ లేక ఇడుపులపాయలో గోళ్లు గిళ్లుకుంటూ సొంత ఓదార్పు చేసుకుంటున్న యువనేత కూడా కుయ్..కుయ్...మని శబ్దం చేసే అంబులెన్స్ వేసుకుని వచ్చేశారు. సభ మొదలైంది. మోడీ గళం విప్పాడు. 

మిత్రులారా! నేడెంతో సుదినం. ఇక ముందున్నదంతా మంచికాలమే. సబ్ కే లియే, మై అచ్ఛే దిన్ లావుంగా. ఇంట గెలిచి రచ్చ గెలవాలన్నది బూజు పట్టిన పాలసీ. విదేశాల్లో విజయవిహారం చేసి స్వదేశంలో మంగళయానం చేయాలన్నది నా పాలసీ.

మోడీ మహాశయా! మీ ఊకదంపుడేంటి? ఆ సుదీర్ఘ ఉపోద్ఘాతాలేంటి? నేను భూటాన్ వెళ్లాను, బాకా ఊదాను. బ్రెజిల్ వెళ్లాను, సాంబా నృత్యం చేశాను. జపాన్ వెళ్లాను, డప్పూ డోలూ వాయించాను... ఇట్టాంటి పోచికోలు కబుర్లన్నీ మీరు ట్విట్టర్లో తీరిగ్గా రాసుకోండి. మాకెందుకండీ మీ స్వోత్కర్ష. అసలీ సభ ఎందుకు ఏర్పాటు చేశారో కాస్త తొందరగా సెలవియ్యండి. ఎక్కువసేపు జనాల మధ్య ఉండవద్దబ్బాయీ, నీవసలే తింగరోడివి, తిక్కతిక్కగా ఏదేదో వాగేసి, మీడియాకి అడ్డంగా దొరికిపోతావని మా అమ్మా, చెల్లీ అదేపనిగా హెచ్చరిక చెప్పి మరీ నన్నిక్కడకు సాగనంపార’’ని నిద్రమత్తులో నిజం వాగేసి నాలిక్కరుచుకున్నాడు రాహుల్ బాబు. 

హతవిధీ! బేటా రాహుల్! నిన్ను మార్చడం అంతర్వాణిని పట్టుకువేళాడే మీ అమ్మకే కాదు, ఆ దేవదేవుడి తరం కూడా కాదయ్యా. సరే, అసలు విషయానికొస్తే, మీ పదేళ్ల పాలనలో దేశాన్ని కుక్కలు చింపిన విస్తరి చేసి వదిలేశారుగా. ఆ చెత్తాచెదారాన్నంతా ఊడ్చిపారేసేందుకు నేను నడుం బిగించాను. స్వచ్ఛ భారత్ సాధన కోసం మీరందరూ వారానికి రెండు గంటల చొప్పున, ఏడాదికి వంద గంటలు నాకోసం, దేశం కోసం కేటాయించాలని సవినయంగా మనవి చేసుకుంటున్నా’.   

మోడీభాయ్! ఏంటీ దారుణం? అన్నా పాయే, అవినీతి పాయె, ఆమ్ ఆద్మీ పాయె, చివరకు ఢిల్లీ కూడా చేజారిపాయె. ఇక మాకు మిగిలిందల్లా గల్లీ రోడ్లల్లో చెత్తా చెదారం ఊడ్చుకోవడమే. చీపురు పార్టీకి స్వత:సిద్ధంగా సంక్రమించిన ప్రాథమిక హక్కును కూడా పాశవికంగా కాలరాస్తారా అధ్యక్షా. నేను తీవ్రాతితీవ్రంగా హర్టయ్యా. సభ నుండి వాకౌట్ చేస్తున్నానని టోపీ తీసి నేలకేసి గిరాటు కొట్టి, చీపురు పట్టుకుని, ముక్కు చీదుకుంటూ వెళ్లిపోయాడు ఝాడూవాలా.  

 మోడీ గారు! మీ శ్రమదానం కాన్సెప్టు నాకు పిచ్చిపిచ్చిగా నచ్చేసింది. చెప్పుకోకూడదు గానీ, ఈ కాన్సెప్టు నాదే. ఇంకా చెప్పాలంటే ఇట్టాంటి దుమ్మురేపే ఐడియాలు నా బుర్రలో కుప్పలుతెప్పలుగా కునుకుతీస్తూ పడున్నాయి. అమలుకు సమయం లేక పక్కనెట్టేశా. మీకు నాదో ఉచిత సలహా. ఈ రకంగా చీపుర్లు పట్టుకుని ఊడ్చుకుంటూ కూచుంటే మీకు, జనాలకు నడుంనొప్పి వస్తుందే తప్ప, పైసా ఫలితం ఉండదు. అందుకే మొత్తం ఈ ప్రాజెక్టునంతా సింగపూర్ కంపెనీలకు కాంట్రాక్టుకివ్వండి. వాళ్లు రెండునెలల్లో స్వచ్ఛ భారత్ ను మీ చేతుల్లో పెడతారు. మీకు ఓకే అయితే చెప్పండి, సింగపూర్ ప్రభుత్వంతో నేను మాట్లాడతానని చెప్పి, జై జన్మభూమి, జై సింగపూర్ అంటూ నినాదాలు చేస్తూ విమానమెక్కి బుల్లెట్టులా దూసుకుపోయారు బాబు. 

మోడీ దాదా! ఇప్పటిదాకా నాకు ఎరుపు మాత్రమే ఎలర్జీ అనుకునేదాన్ని. కానీ ఈమధ్య కాషాయం కూడా పడట్లేదెందుకో. నాది ఒకే ఒక్క డిమాండ్. మీరు అమిత్ భాయ్ తో మాటాడి, అతణ్ని మరో అయిదేళ్లపాటు బెంగాల్లో అడుగుపెట్టనివ్వనని హామీ ఇవ్వండి. మీకెవ్వరికీ పిసరంత శ్రమ లేకుండా కొడవలి పీకల మీద పెట్టిమరీ మా బెంగాల్ లెఫ్టిస్టులతో మొత్తం దేశాన్నంతా క్లీన్ చేయించే పూచీ నాదీఅంటూ గొప్ప వరం ఒకటి ప్రకటించి మాయమైపోయారు దీదీ.  

అయ్యా మోడీ గారూ! మహానేత ఎప్పుడూ చెబుతుండేవారు... పారిశుధ్యం పరిఢవిల్లిననాడే ప్రజలకు నిజమైన పండగ దినమని. ఆ మహానేత కలల్ని సాకారం చేయడానికి దిగివచ్చిన దేవుడు స్వామీ మీరు. అయితే, నాదొక చిన్న విన్నపం. శ్రీకృష్ణజన్మస్థానప్రాప్తి కలిగించననే ఒకే ఒక్క భరోసా ఇవ్వండి చాలు నాకు. మీ స్వచ్ఛ భారత్ కార్యక్రమ ఖర్చుల కోసం నా వేయిన్నొక్క స్విస్సు బ్యాంకు ఖాతాల్లో కొన్నింటిని త్యాగం చేస్తానని ఆవేశంగా ఎడమచేయిని గాల్లోకెత్తి, కుడిచేతి వేళ్లను ఫ్యాన్ రూపంలో గిరగిరా తిప్పుతూ పుదుచ్చితలైవిని ఓదార్చడానికి అరవదేశం వైపు సుడిగాలిలా వెళ్లిపోయారు. 

చూడండి, మోడీ బై! తెల్లదొరల తిక్క కుదర్చడానికి మా నిజాం నవాబు అప్పట్లోనే రోల్సు రాయిస్ కారుకి చీపుర్లు కట్టి వీధులు ఊడ్పించాడు. చెప్పాలంటే, అసలది దుమ్మురేపే ఐడియా అన్నట్టు. ఫాంహౌసులో పారిశుధ్యం ఇలా చేయబట్టే దిమ్మతిరిగే దిగుబడి సాధిస్తున్నాం. మీరు కూడా కారు-చీపురు సూత్రం అనుసరించండి. ఓ పక్క పారిశుధ్యం, మరోపక్క కడపులో చల్ల కదలకుండా కార్లో కూచుని ప్రచారం. అంతే. ఖేల్ ఖతమ్, దుకాణ్ బంద్. బేఫికర్అంటూ కార్చిచ్చులాంటి ఐడియా ఇచ్చేసి, కారు గుర్తుకే మీ ఓటు అంటూ కారేసుకుని షికారుకెళ్లిపోయారు.   

ఏమైంది? వీళ్లంతా ఏమైపోయారు? కాస్త కునుకు పడితే, కలలో ప్రధానమంత్రి అయిపోయినట్టు మంచి కల ఒకటి వచ్చింది మోడీ భాయ్. సరే మరి, నాకు నిద్రకు టైమైంది. వెళ్లొస్తాను. ఇంటివద్ద నా రాకకోసం అమ్మ ఆందోళన పడుతూ ఉంటుందని చెప్పి కళ్లద్దాలు తుడుచుకుంటూ, కాళ్లీడ్చుకుంటూ వెళ్లిపోయాడు రాహుల్ బాబు.
ఛస్, వీళ్లను మార్చడం నా వల్ల కాదని చెప్పి అట్నుండి అటే విమానమెక్కి ఇంకో విదేశీ యాత్రకు వెళ్లిపోయారు మోడీ భాయ్. 


Monday, 1 September 2014

బకెట్ మే సవాల్!!

[ఐస్ బకెట్ ఛాలెంజి.. ఎబోలా వైరస్ కంటే ఫాస్ట్ గా ప్రపంచాన్ని చుట్టబెడుతున్న నేపథ్యంలో మన రాజకీయ నాయకులు ఇంకొన్ని ఛాలెంజెస్ విసిరితే ఎలా ఉంటుందో ఊహించి రాసిందే ఈ బకెట్ మే సవాల్. ఇవాళ ఈనాడు ఎడిటోరియల్ పేజీలో పబ్లిష్ అయిన సెటైర్ ఇది.]



తంతే బూరెల బుట్టలో పడ్డావని ఓ సామెత. పక్కోణ్ని తన్ని మనం బూరెల బుట్టలో పడ్డం గురించి ఎప్పుడైనా విన్నామా?! ఐస్ బకెట్ ఛాలెంజిని కనిపెట్టిన మహాశయుడు ఆ కోవకే చెందిన వ్యక్తే. దమ్ముంటే, బకెట్టు నిండా గడ్డకట్టిన చన్నీళ్లని మీ నెత్తిన పోసుకోండి? మీ వల్ల కాదంటే, తలమీద ఓ తడిగుడ్డ వేసుకుని వంద డాలర్లు సమర్పించుకోండి. ఇదీ సవాల్! బస్తీమే సవాళ్లన్నింటినీ తలదన్నే తాతలాంటి సవాల్ ఇది. ఈ తతంగం ఎందుకయ్యా అంటే, ఓ నరాల బలహీనత వ్యాధి సహాయార్థం అన్నది అసలు సిసలైన కొసరు విషయం. మీకు గుర్తుందా, మొన్నామధ్య ఆఫ్రికా ఖండాన్ని ఎబోలా వైరస్సేదో ఉఫ్..మని ఆఫ్రికాని ఊపేస్తోందని, మైకు మింగిన కోడిపుంజులా మీడియా గోలగోల పెట్టి ప్రపంచాన్ని వణికించేసింది కదా. ఈ బకెట్లో చెలరేగిన తుపాను దెబ్బకు పాపం, ఆ ఎబోలా వైరస్ సైతం బిక్కచచ్చిపోయి, తోకముడిచి తుర్రుమంది. ప్రస్తుతం నెత్తిన నీళ్లు గుమ్మరించుకునే ఈ సవాల్ యావత్ ప్రపంచాన్ని సునామీలా ముంచెత్తుతోంది. సుడిగాలిలా చుట్టబెట్టోస్తోంది. కుల, మత, ప్రాంత, భాష, జాతి, వర్గాలకతీతంగా ఐక్యతను సాధించి ప్రపంచ జనమంతా నేడు బకెట్ నీళ్లలో తడిసి తలమునకలవుతున్నారు. ఈ నేపథ్యంలో కొందరు ప్రముఖులు వినూత్నంగా ఎలాంటి ఛాలెంజీలు విసురుతున్నారో వారి మాటల్లో విందాం. 

ఒబామా: ప్రపంచ పెద్దన్న అమెరికా ఏం చేసినా అది లోకకళ్యాణం కోసమే. ఆనాడు హిరోషిమా, నాగసాకి మీద ఉత్తిపుణ్యానికే అణుబాంబులేసినా, దశాబ్దాల తరబడి సోవియట్ యూనియన్ మీద దుమ్మెత్తిపోసినా, నేడు గల్ఫ్ ప్రాంతాన్ని గప్ చుప్ గా తిమింగలంలా మింగేసినా... ఇలా మేమేం చేసినా అది ప్రపంచ శాంతి కోసమే సుమీ. నేడు ప్రపంచం ముందున్న అతి పెద్ద సవాల్ ఏంటో తెలుసా? పేదరికమో, ఆర్థిక మాంద్యమో, గ్లోబల్ వార్మింగో, వ్యాధుల విలయతాండవమో అని ఎవరన్నా అంటే పప్పులో కాలేసినట్టే. ఇవాళ మానవాళికి అతి పెద్ద శత్రువు రంగూరూపూ, తలాతోకా, స్థలకాలాలు ఇవేవీ లేని, తెలీని ఉగ్రవాద భూతం. టెర్రరిజం గుట్టు ఒక్క అమెరికాకే తెలుసు. అందుకే ఒక్కొక్క దేశాన్నీ ఎంచుకుని మరీ మా మరఫిరంగుల తూటాల వర్షంతో జడిపించి, దెయ్యం విడిపించి, స్వస్థత చేకూరుస్తామన్నమాట. ఆ రకంగా ఉగ్రవాదాన్ని భూగోళం నుండి తరిమి తరిమికొట్టాలన్నది మా బృహత్ ప్రయత్నం. అందుకోసం ప్రపంచానికి మేం విసురుతున్న సవాల్ పేరు ‘‘డ్రోన్ బకెట్ ఛాలెంజి’’

జయలలిత: నా దారి రహదారి. అడ్డొస్తే లాఠీలతో పంచె ఊడేలా కుళ్లబొడిచి సెల్లో పారేయిస్తా. అర్థం కాలేదా? అయితే నా దెబ్బకు మూలన పడి, మంచం పట్టిన ఆ నల్ల కళ్లజోడు మనిషిని అడగండి. కథంతా కూలంకషంగా చెబుతారు. ఇక అసలు విషయానికొద్దాం. అమెరికాకి యుద్ధం బ్రాండు. ఆంధ్రాకి ఆవకాయ బ్రాండు. బీహారుకి గడ్డీగాదం బ్రాండు. బెంగాలుకి రాయల్ టైగర్ బ్రాండు. కానీ తమిళనాడుకు మాత్రం నేనే బ్రాండు. అదే అమ్మ బ్రాండు. గుండు పిన్ను నుండి గ్లోబలైజేషను దాకా అన్నింటినీ అమ్మమయం చేయడమే నా తక్షణ కర్తవ్యం. తమిళనాట అమ్మ పేరును అరవానికి ప్రత్యామ్నాయంగా మార్చడమే నా జీవిత ధ్యేయం. ఆ నల్ల కళ్లజోడుకు నేను విసిరే సవాల్ పేరు ‘‘బ్రాండు బకెట్టు ఛాలెంజి’’.

రాహుల్: డ్యామిట్ కథ అడ్డం తిరిగింది. భవిష్యత్తులో నేను రాయబోయే నా ఆత్మకథ పుస్తకం పేరు అది. నానమ్మ, నాన్న అనుకోని రీతిలో బకెట్ తన్నేశాక ఈ పాడు రాజకీయాల్లోకి అస్సలు రాకూడదనుకున్నా, కానీ వచ్చేశా. ఎలాగూ వచ్చాం కదా కనీసం ప్రధాని అవుదామనుకున్నా, కానీ ఆ ప్రాప్తం లేకపోయింది. పోనీ పార్టీలోనైనా చక్రం తిప్పుదామనుకున్నా, కానీ ఏకంగా చెయ్యే విరిగింది. చేసేదేం లేక, చివరకు పెళ్లి చేసుకునైనా దేశాంతరం పట్టుకుని పోదామనుకున్నా, ఏవిటో అదీ కుదిరి చావలేదు. ఈ రకంగా నా హస్తవాసిలో చక్రాలు, శంకులూ అన్నీ ఏడాపెడా, ఎలా పడితే అలా, అడ్డదిడ్డంగా తిరుగుతున్నా సరే, పార్టీ పగ్గాల్ని తిరిగి నా చేతికే అప్పగించాలని తీర్మానించారు మా తింగరి కురువృద్ధులు. ఈ లెక్కన హస్తం పార్టీ పాలిట నాది భస్మాసురహస్తం అవదు కదా అనే అనుమానం పెనుభూతంలా పట్టి పీడిస్తోంది. అందుకే నాకు నేనే వేసుకుంటున్న సవాల్ ‘‘డ్యామిట్ బకెట్టు ఛాలెంజి’’.


మమత: నాకు ఫైర్ బ్రాండ్ అని ముద్దుపేరు. నిజమే. నేనెక్కడున్నా అక్కడ నిప్పు రాజేసి, చిచ్చు పెట్టి, చలి కాచుకోవడమే నా మేనరిజం. యూపీఏ పాలిట పక్కలో బల్లెంలా, పంటి కింద రాయిలా, చెవిలో జోరీగలా తయారై వారిని ముప్పు తిప్పలు పెట్టి ముప్ఫై చెరువుల నీళ్లు తాగించిన ఘనత నాదే. ఇహ దశాబ్దాల తరబడిగా వంగదేశంలో పాగా వేసి పాతుకుపోయిన ఎర్రకోట పునాదుల్ని బద్ధలు కొట్టి బదాబదలు చేసిన ఖ్యాతీ నాదే. కామ్రేడ్ల కార్మికవర్గ నియంతృత్వ సుదూర స్వప్నానికి ధీటుగా బెంగాల్లో నిరాడంబర దీదీ నియంతృత్వాన్ని స్థాపించాలన్నది నా కల. కానీ ఈ ఛాయివాలా పార్టీ చాపకింద నీరుగా వంగదేశంలోకి చొరబడి ప్రమాద ఘంటికల్ని మోగిస్తోంది. అందుకే కరడు గట్టిన లెఫ్టిస్టులకు, రైటిస్టులకు మధ్య కయ్యం పెట్టి పని కానిచ్చుకోవాలిప్పుడు. ఈ నేపథ్యంలో దాదాలకు దీదీ విసరుతున్న సవాల్ ‘‘లెఫ్ట్ రైట్ బకెట్ ఛాలెంజి’’.