Friday 5 December 2014

నా INTERSTELLAR యాత్ర!!


Statutory Warning: కాస్తో కూస్తో గుండె ధైర్యం ఎక్కువగా ఉన్నోళ్లే ఈ పోస్టును చదవగలరు. లేదంటే బీభత్సమైన black hole లాంటి confusionలో పడి కొట్టకుపోయి.. మానసికంగా ఏదైనా జరిగితే... అందుకు బాధ్యత నాది ఎంతమాత్రమూ కాదని సవినయంగా తెలియజేసుకుంటున్నాను ;)

సండే అనేది అత్యంత దరిద్రపుగొట్టు దినం. దరిద్రం కాకపోతే... తిట్టుతో పోస్టు మొదలెట్టాల్సి వస్తోంది మరి! బహుశా... నాలాగే, ఆ ఆర్కే నారాయణ్ మహాశయుడికి కూడా సండే అంటే ఎలర్జీ, ఎసిడిటీ, కడుపు మంట వగైరా వగైరా అనుకుంటా. అందుకే Next Sunday అనే స్టోరీ రాసి.. సండేని చెవులు మూసి చితకబాదాడు. విషయం ఏమంటే... ఎప్పట్లానే వచ్చే ఆదివారం Hercules లాగా కనీసం ఓ లక్ష పనుల్ని ఒంటి చేత్తో చకాచకా ఫినిష్ చేసి అవతలకి విసిరేద్దామనుకుంటామా! అందుకోసమని డావిన్సీ లెవెల్లో స్కెచ్చులేస్తామా! మెక్షగుండం లెవిల్లో ప్లాన్లు గీస్తామా! ఐన్ స్టీన్ లెవిల్లో ఫలితాల్ని ఊహించేసుకుంటామా! తీరా ఏమవుద్ది? ఎన్నాళ్లో వేచిన సండే... క్యాట్ వాక్ చేసుకుంటూ రానే వస్తుంది. అలా మనం నోరెళ్లబెట్టి చూస్తా ఉండగానే ఏ ఒక్ఖ పనీ కంప్లీట్ అవకుండానే అది కాస్తా గుడ్ బై చెప్పేసి గూడ్స్ బండెక్కి వెళ్లిపోద్ది. దీంతో మనం చేయాల్సిన పనులు ఓ జీవితకాలం లేటు అని తేలిపోద్ది. ఇంకే ముంది... జన్మమెత్తితిరా..., అనుభవించితిరా..., సండే సమరంలో ఓడిపోయితిరా... అని ఓ ప్యాథటిక్ పాటేసుకుని, మళ్లీ వచ్చే ఆదివారం కోసం వెయిటింగ్. ఈ రకంగా కంప్లీట్ చేయాల్సిన పనుల చిట్టా (To Do List) భారత న్యాయస్థానాల్లోని పెండింగ్ కేసుల్లా కొండల్లా పేరుకుపోతుంటాయి. ఇదొక అంతులేని విషాధ గాథ. ఇక్కడికి సండే తిట్టు పురాణం పరిసమాప్తి.

ఇంతకూ ఆ ఊకదంపుడెందుకో చెప్పలేదు కదూ. ఐతే వినుడి. ఆ క్రిస్టఫర్ నోలాన్ ‘‘ఇంటర్ స్టెల్లార్’’ మూవీని ఓ సండేపూట తనివితీరా వీక్షించాలన్నది ఓ మాస్టర్ ప్లాన్. అఫ్ కోర్స్, పనీ పాడూ లేని ప్రతోడూ ప్లాన్లు వేయగలడు. కానీ, వేసిన ప్లాన్ మీద వర్కవుట్ చేసి రిజల్ట్ రాబట్టినోడే గొప్పోడు (ఏయ్, నువ్వూ ఏసేశావ్, అంటారా! శ్రీను వైట్ల పంచ్ ఎఫెక్ట్ ఇంకా పనిచేస్తోందనుకుంటా, నామీద). నేనూ.. గొప్పోడికి ఏమాత్రమూ తీసిపోనన్నది నాకున్న సవాలక్ష పీలింగ్సులో ఓ ప్రధాన ఫీలింగు (అసలిలాంటి ఫీలింగ్సు లేనోడు ఎప్పటికీ గొప్పోడు కాలేడని ఇంకో ఫీలింగు కూడా ఉంది, అయ్యన్నీ పబ్లిగ్గా చెప్పకూడదు కాబట్టి, ఇలా కుండలీకరణాల్లో సీక్రెట్ గా చెబ్తున్నా). ఆ ఫీలింగును రియాల్టీ షో కింద మారుద్దామని అంతర్జాలంలోకి అరంగేట్రం చేశా. ఇవాళ్రేపు పొలిటీషియన్లు ‘పవరు’ని నమ్ముకున్నట్టు; తింగరి మనుషులు ప్రతీదానికీ ‘ఇంటర్నెట్టు’ను నమ్ముకుంటున్నారాయే. ఇంటర్నెట్టు అన్నది మనుషుల బలమో, బలహీనతో అర్థం కావట్లా. ఏమైతేనేం, నెట్టును నమ్ముకున్న పాపానికి నాలుగు సండేలు... టికెట్లు దొరక్కుండానే ఉఫ్ మని ఎగిరిపోయాయి. ఇలాంటి ఒకటి అరా వైఫల్యాలు చూపించి ‘‘నేను గొప్పోణ్ని కాదు’’ అని విమర్శకులు ఈకలు పీకే అవకాశం లేకపోలేదు. అందుకే ఒకసారి చరిత్రను తిరగేయండని చెప్పదలుచుకున్నా. ఓ అబ్రహాం లింకనూ, ఓ థామస్ అల్వా ఎడిసనూ... ఓ నాగరాజ్ అను నేనూ ఒకటే కేటగిరీ అన్నమాట. ‘‘వరుస వైఫల్యాల తర్వాత వరించే విజయం కిక్కే వేరబ్బా’’ అని మనం సామెతల్ని మార్చుకోవాల. మొత్తానికి లాస్ట్ సండే ప్రసాద్స్ ఐమాక్స్ వాడికి ఓ వెయ్యి రూపాయలు స్వాహా అని సమర్పించుకుని ఇంటర్ స్టెల్లార్ మూవీ చూసి తరించామన్నమాట. ఇహ, అసలు కథ, అదే సినిమా కథలోకి వద్దాం. దానికంటే ముందు ఓ disclaimer అవసరమనుకుంటా.

Disclaimer: వెనకటికెవరో... ‘‘ఈ భూపెపంచకంలో ‘థియరీ ఆఫ్ రిలేటివిటీ’ని కరెక్టుగా అర్థం చేసుకున్నది ఇద్దరే వ్యక్తులు’’ అన్నాట్ట. ఎవరయ్యా అంటే... ‘‘ఒకటి ఐన్ స్టీనూ, రెండు నేనూ’’ అన్నాట్ట ఆ ఘనుడు. అదో పాత కాలం నాటి జోక్. లైట్ తీస్కోండి. ఇహ, ఈ ఇంటర్ స్టెల్లార్ సినిమా కాన్సెప్టుపై కనీసం ఆ డైరెక్టరు కన్నా కంప్లీటు ఐడియా ఉందో, లేదో. ఏమో డౌటే. ఎందుకంటే ఇది బిలియన్ల సంవత్సరాల తర్వాత సంభవించబోయే బీభత్సమైన ఇమేజినరీ కాన్సెప్టు. అందుకే డైరెక్టరుకి కూడా పూర్తిగా అవగాహన ఉండాలని ఆశించడం భావ్యం కాదేమో. సో, ఈ పరిస్థితుల్లో నాకు సినిమా అర్థమైందని చెప్తే, హాస్యాస్పదంగా ఉంటుంది. అందుకే అలా చెప్పబోవడం లేదు. రివ్యూలు గివ్యూలు కాకుండా ఏదో నా అనుభూతి, అదే అదే ఫీలింగు... రాద్దామని ప్రయత్నిస్తా. అదైనా ఎంతవరకు సరిగ్గా రాయగలనో, చదివినోళ్లకి అదెంత వరకు అర్థమవుతుందో ఆ భగవంతుడికే ఎరుక. ‘‘సైంటిఫిక్ సినిమా గురించి రాస్తూ.. భగవంతుడి మీద భారమేస్తున్నావ్ చూడూ... నువ్వు శానా గొప్పోడివి సామీ’’ అంటారా! ‘‘ఒహ్హో... మరైతే... శ్రీహరికోటలో రాకెట్టు వదులుతూ, అది సక్సెస్ కావాలని తిరప్తిలో హోమాలు జరిపించే సైంటిస్టుల్నేమంటారు..’’ అని నేనూ అడగగలను. అదంతా ఎడతెగని రాద్ధాంతం... వదిలేద్దాం డూడ్స్!! మనకిప్పుడు ఇంటర్ స్టెల్లార్ మూవీ ముఖ్యం. ఇక అంతరిక్షంలోకి వెళదామా... అదే సినిమా కథలోకి...

సాధారణంగా మనం పీకల మీదకొచ్చేదాకా ఏ పనీ మొదలెట్టం కదా. అదంతే, ఇండియన్ సైకీ. మూవీ షో టైమ్ లేట్ నైట్ 10:45కి. ఓ పావుగంట ముందు బైకులో ట్రిపుల్ రైడింగులో ఊరేగి, సెల్ ఫోన్ మెసేజ్ వాడి మొహాన కొట్టి, టికెట్లు తీసుకుని హడావుడిగా ఎంటరయ్యాం. అదేంటో, అందరూ ఓ గోనెసంచెడు కార్న్ ఫ్లేక్సూ, బకెట్టుడు కోకూ పట్టుకుని ఐమ్యాక్సులోకి ఎంటరవుతున్నారు. అదేమన్నా రూలా అని పక్కనోళ్లని అడిగాం. అబ్బే అదేం లేదండీ అన్నారెవరో. మనమూ కొందామా అన్నాడొక ఫ్రెండు. ఇంకో వెయ్యి వదిలించుకుంటావా అన్నాడింకో ఫ్రెండు. ఇహ మాటల్లేవ్. కట్ చేస్తే... బిగ్ స్క్రీన్ ముందర ప్రత్యక్షమయ్యాం. వాడేదో... EXPERIENCE IMAX FEEL ...అని ఓ నాల్గు తింగరి యాడ్స్ వేసి చెవుల్లో సీసం, కళ్లల్లో కాపర్ పోసి వాయించాడు. మా బెర్తులు ఓ సైడుగా కన్మర్మ్ అవడంతో దృశ్యాలన్నీ వంకర టింకరగా కనిపిస్తున్నాయి. ఆ మాటే అడిగాడు వెనక సీటోడు పక్కోణ్ని. దీన్నే ఐమ్యాక్స్ ఎఫెక్ట్ అంటార్రా అని పంచ్ ఇచ్చాడు పక్క సీటోడు. సరే, సోది ఆపేసి, సినిమా కథలోకి వెళ్దాం. (ఈపాటికే మీకు చాలా కోపం వచ్చేసింటాది. ఇలాంటప్పుడే మనుషుల్లో ‘సహనం’ అనే అద్భుత ఎమోషన్ ఒకటుంటుందని గుర్తించాలి, ఆయ్)


కథ.. క్లుప్తంగా చెప్పాలంటే, కొన్ని మిలియన్ల లేదా బిలియన్ల సంవత్సరాల తర్వాత భూగోళం పరిస్థితి ఎలా ఉంటుందంటే... విపరీతమైన డస్ట్ తుఫాన్లతో, అనూహ్యమైన పర్యావరణ మార్పులతో... పంటలు సరిగా పండకా, కరవులు, కాటకాలతో మొత్తంగా మానవాళికి అత్యంత గడ్డు స్థితి కొనసాగుతుంటుంది. ఈ భూమ్మీద మానవాళి మనుగడకు ఇక అతి త్వరలో కాలం చెల్లబోతోంది అన్నట్టుగా ఉంటుంది పరిస్థితి. ఈ స్థితిలో మానవ చరిత్రలో ఫస్ట్ టైమ్... మన సౌర కుటుంబాన్ని దాటి... ఆవలి గెలాక్సీలో ఏవన్నా... ప్రాణి మనుగడకు అవకాశముందా అనే ప్రాబబిలిటీని పరీక్షించేందుకు NASA నడుం బిగిస్తుంది. స్పేస్ లోని ఓ ఏలియన్ ఇంటెలిజెన్స్ (?) సంకేతాల ద్వారా సౌరకుటుంబానికి అవతల ఒక బ్లాక్ హోల్ (కృష్ణబిలం) చుట్టుపక్కల మూడు ప్లానెట్స్.. ప్రాణి మనుగడకు అనుకూలంగా ఉన్నాయనే విషయం తెలుస్తుంది.

సో, నాసా ఏం ప్లాన్ చేస్తుందంటే... రెండు ప్లాన్స్ ప్రిపేర్ చేస్తుంది. ప్లాన్-A ఏమంటే... ఆ మూడు ప్లానెట్సులో ఏది మానవ మనుగడకు అనుకూలంగా ఉందో కనుక్కుని, దాంతోపాటే అక్కడి బ్లాక్ హోల్ కు సంబంధించిన డేటా కూడా కనుక్కుని ఎర్త్ కు వివరాలు అందజేస్తే, తద్వారా గ్రావిటేషన్ ప్రాబ్లమ్ పై వర్కవుట్ చేసి... భూమ్మీది మానవాళిని అక్కడికి మూకుమ్మడిగా షిఫ్ట్ చేయడం. ఇక ప్లాన్-B ఏమంటే, ఈ భూగోళం, ఇక్కడి మానవాళిని అలా వదిలేసి..., ఆ మూడింటిలో అనుకూలంగా ఉన్న ఏదో ఒక ప్లానెట్ పై ఇక్కడి నుండి తీసుకెళ్లిన ఫ్రోజెన్ హ్యూమన్ ఎంబ్రియోస్ (పిండ దశలో ఉన్న మానవ శిశువులు) తో కొత్త కాలనీని ఏర్పాటు చేసి నూతన మానవ వికాసానికి తెర తీయడం. ప్లాన్-A దాదాపు అసాధ్యం, కేవలం ప్లాన్-B మాత్రమే వర్కవుట్ అయ్యే ఆశలున్నాయన్నది... NASA టాప్ సైంటిస్ట్ నమ్మిక. 


ఇహ... ఈ కాన్సెప్టుతో నలుగురు వ్యోమగాములతో కూడిన Endurance అనే అంతరిక్ష యాత్ర మొదలవుతుంది. వీరు warm hole గుండా గెలాక్సీలోకి వెళతారు. అక్కడి నుండి ముందే అనుకున్నట్టుగా, మొదటి ప్లానెటుకు వెళతారు. అక్కడి రాక్షస అలల తాకిడికి ఓ సైంటిస్టు మృతి చెందడం, అనంతరం ఆ ప్లానెట్ ప్రాణి మనుగడకు అనుకూలమైనది కాదని నిర్ధారణకు రావడం జరుగుతుంది. ఈ ప్లానెట్... బ్లాక్ హోల్ కు అతి సమీపంలో ఉండడం; ఫలితంగా ఏర్పడిన గ్రావిటేషనల్ టైమ్ డయలేషన్ కారణంగా... ఆ ప్లానెట్ పై 1hr = భూమ్మీద 7 years అన్నమాట. ఒక గంటలో ప్లానెట్ ను సందర్శించి తిరిగి వద్దామని వెళితే, అక్కడి అలల ప్రమాదం కారణంగా జర్నీ టైం మూడు గంటలకు మించడంతో.. భూమ్మీది లెక్కల ప్రకారం 23 ఏళ్లు గడిచిపోతాయి. ఇదంతా జరిగే సరికి.. భూమ్మీద... హీరో కూతురు పెరిగి పెద్దయిపోయి నాసా సైంటిస్టుగా పనిచేస్తూ ఉంటుంది. 


అనంతరం రెండో ప్లానెట్ మీదకు సందర్శన. అది విపరీతమైన మంచుతో కప్పబడి ఉంటుంది. అది కూడా దాదాపు ప్రాణి మనుగడుకు అనుకూలం కానిదే. ఎప్పుడో పంపిన ఓ వ్యోమగామి (మ్యాట్ డామన్) ఆ ప్లానెట్ మీద ఇంకా బతికే ఉంటాడు. అక్కడ హీరోకు, మ్యాట్ డామన్ కు... నాసా ప్లాన్స్ విషయమై గొడవలై ఫైట్ చేసుకుంటారు(అంతరిక్షంలో కూడా కొట్టుకోవడం మనకే చెల్లింది). ఆ గొడవలో మ్యాట్ డామన్... హీరో ఆక్సిజెన్ సప్లయిని తొలగించి... హీరో స్పేస్ షటిల్ ను వేసుకుని... Endurance కి వెళతాడు. ప్రమాదంలో పడిన హీరోని హీరోయిన్ కాపాడి... తిరిగి స్పేస్ స్టేషనుకి వచ్చేప్పటికీ, మ్యాట్ డామన్ అక్కడ ఇంకో సైంటిస్టుని చంపేసి, Endurance లో మూడో ప్లానెట్ పైకి వెళ్లాలని ప్రయత్నించే క్రమంలో ప్రమాదానికి గురై చనిపోతాడు. ఈ ప్రమాదంలో ఇంధనం, ఆక్సిజెన్ కొంత పేలిపోయి కొరత ఏర్పడుతుంది. మిగిలిన ఫ్యూయల్, ఆక్సిజెనుతో కేవలం ఒక ప్లానెటును మాత్రమే సందర్శించగలిగే స్థితి ఏర్పడుతుంది. (పూర్తి ప్లాన్ ఏంటంటే.. మూడు ప్లానెట్సును సందర్శించి, బ్లాక్ హాల్ డేటా కూడా కలెక్ట్ చేయడం).


ఇక, దీంతో హీరో స్లింగ్ షాట్ సూత్రం ప్రకారం.. హీరోయిన్ తో కూడిన ఎండ్యూరెన్సును మూడో ప్లానెట్ మీదకు వెళ్లేలా చేసి, తను మాత్రం బ్లాక్ హోల్ లో పడిపోతాడు. అక్కడ ఫిఫ్త్ డైమెన్షన్లో తేలి... అక్కడినుండి తను ప్రసారం చేసిన వివరాల ద్వారా.... నాసాలో ఉన్న హీరో కూతురు... గ్రావిటేషన్ ప్రాబ్లమ్ ను సాల్వ్ చేస్తుంది. దీంతో మానవాళిని మూడో ప్లానెట్ మీదకు షిఫ్ట్ చేసేందుకు మార్గం సుగమం అవుతుంది. ఐతే, ఆ ఫిఫ్త్ డైమెన్షన్ తాలూకు ఘనతను... హీరో... ఏలియెన్సును అంటగడతాడు. కట్ చేస్తే... మొత్తానికి కొన్ని ఏళ్ల తర్వాత... హీరో నాసా స్పేస్ స్టేషన్లో కనిపిస్తాడు. అప్పటికి హీరోతో పాటు మానవాళి అంతా శని (సాటర్న్) గ్రహం మీద బ్రేక్ జర్నీలో ఉంటారు. వాళ్లంతా మూడో ప్లానెట్ పైకి వెళ్లడానికి ప్రయాణమై వచ్చారన్నమాట. మళ్లీ కట్ చేస్తే... ఆ మూడో ప్లానెట్ మీద హీరోయిన్ అప్పటికే కొత్త మానవులతో కాలనీని ఏర్పాటు చేసుంటుంది. ఇక్కడ శుభం కార్డు పడుతుంది. హమ్మయ్యా.... తికమకగా, గజిబిజిగా, గందరగోళంతా స్టోరీ చెప్పగలిగా... (సెభాష్... సొంతంగా భుజం తట్టుకుంటున్నా). అదండీ సంగతి. 

నేనేదో చెప్పడానికి ప్రయత్నించాననీ... ఫలితంగా మీకేదో అర్థమయ్యుంటుందనీ.. నాకైతే అనిపించట్లేదు. ఎందుకంటే కొన్ని కాన్సెప్ట్స్ మన బుర్రలకి అంత ఈజీగా ఆనవు. చిన్నతనంలో పిల్లకాయలు నింగిలో ఎగిరే విమానాన్ని చూసి... ఓ మూరెడో, లేదంటే బారెడో, లేదంటే ఇంకాస్త పొడుగో ఉంటుందనుకోవడం కద్దు. అది జస్ట్ దూరం నుండి చూసి ఏర్పరుచుకునే perception. కానీ, విమానాన్ని దగ్గరి నుండి చూసి, అందులో ప్రయాణించి, అది ఏ సూత్రంలో పనిచేస్తుందో తెలుసుకుంటే ఏర్పడే కంప్లీట్ conception వేరు. అందుకు టైం పడుతుంది కదా. ఈ అనంతమైన అంతరిక్షం (Infinite Space) విషయంలో మానవాళి కాన్సెప్ట్ ఇంకా పర్ సెప్షన్ స్థాయిలోనే ఉందని చెప్పక తప్పదేమో. కొంత కాలం గడిస్తే... అంతరిక్షం గురించి మరిన్ని కాన్సెప్ట్స్ స్పష్టంగా తెలుస్తాయేమో. వేచి చూద్దాం.

ఇక ఈ సినిమాలో 1. Warm hole, 2. Black hole, 3. Theory of Relativity, 4. Fifth Dimension, 5. Aliens .... అనే ఐదు రకాల కాన్సెప్ట్స్ వినిపించి, కనిపిస్తాయి. 


Black hole కాన్సెప్ట్ తెలిసిందే. నక్షత్రాలు (Stars) లైట్ ఎనర్జీని కంటిన్యూయస్ గా రిలీజ్ చేస్తూ... ఒకానొక నిర్ధిష్ట స్థాయికి దాని రేడియస్ (చంద్రశేఖర్ లిమిట్ అంటార్ట, మన ఇండియన్ సైంటిస్ట్) కుంచించుకుపోతే... ఇక ఆ star లోని మాస్ అంతా ఒక పాయింటు దగ్గరికి కొలాప్స్ అయిపోయి బ్రహ్మాండమైన డెన్సిటీ కల్గిన బ్లాక్ హోల్ గా తయారవుతుంది. ఈ బ్లాక్ హోల్ పరిధిలోకి ఏది వెళ్లినా అది అందులోకి పడిపోతుంది. బ్లాక్ హోల్ ఇలా అన్నింటినీ ఆకర్షించి ఆకర్షించీ మళ్లీ తిరిగి తన రేడియస్ ను పెంచుకుంటే అది white dwarf గా మారి, మళ్లీ నక్షత్రాలుగా ఆవిర్భవిస్తుందని ఓ ప్రామినెంట్ థియరీ. ఐతే, ఈ warm hole కాన్సెప్ట్ మాత్రం... నిర్ధిష్టంగా కనిపించదు. ఐన్ స్టీన్ జనరల్ థియరీ ఆఫ్ రిలేటివిటీ ప్రకారం.. స్పేస్ అనేది curve షేప్ లో ఉంటుందనీ, ఆ curve చివర్లు ఒకచోట కలుస్తాయని (సింగులారిటీ కాన్సెప్ట్) చెప్పడం ఫిజిక్సులో చెబుతుంటారు. దీన్ని పట్టుకునే... ‘‘బిగ్ బ్యాంగ్’’ (Big Bang) థియరీ ఒకటి ఉనికిలోకి వచ్చింది. విశ్వం (పదార్థమంతా Matter) అంతా ఒక పాయింట్ నుండి explode అయి... విస్తరిస్తూ ఉందనీ, అది మళ్లీ ఒక పాయింట్ లోకి shrink అవుతుందని ఆ థియరీ. మేజర్ సైంటిఫిక్ కమ్యూనిటీ మాత్రం.. బిగ్ బ్యాంగ్ థియరీ అనేది సైంటిఫిక్ కాదని కొట్టిపారేస్తుంటారు. 


ఇహ ఫిఫ్త్ డైమెన్షన్ కాన్సెప్ట్! ఇప్పటిదాకా హైట్, విడ్త్, లెంగ్త్, టైమ్... ఈ నాలుగూ ప్రూవ్డ్ డైమెన్షన్స్ కనిపిస్తాయి. మనిషి కన్సెప్షన్ మేరకు... ఏ ఫినామినానైనా ఈ నాలుగు డైమెన్షన్స్ తో మెజర్ చేయొచ్చు అన్నది నిరూపిత అంశం. కొత్తగా సినిమాలో ప్రపోజ్ చేసిన ఫిఫ్త్ డైమెన్షన్ కాన్సెప్టుతో దేనిని మెజర్ చేస్తారన్నది అనూహ్యం. నిజానికి మ్యాథ్స్ లో n డైమెన్షన్స్ కాన్సెప్ట్ ఉపయోగిస్తుంటారు. మ్యాథ్స్ లో abstractness ఎక్కువ కాబట్టి దానిని జెనరలైజ్ చేయలేమన్నది ఇంకో థియరీ. 



ఇక... థియరీ ఆఫ్ రిలేటివిటీ. ఐన్ స్టీనుకు ముందు... మాస్(M), లెంగ్త్(L), టైమ్(T), యాంగిల్(ɵ) అనేవి ఫండమెంటల్ యూనిట్స్. అవి ఎక్కడైనా ఏ మార్పు లేకుండా స్థిరంగా ఉంటాయని నమ్మేవాళ్లు. ఐతే, ఐన్ స్టీన్ మాత్రం... ఏ ఫ్రేమ్ ఆఫ్ రెఫరెన్సులో చూస్తున్నామనే దానిపై ఆధారపడి... అవి కూడా మార్పుకు లోనవుతాయని అన్నట్టు మనం నేర్చుకున్న విషయం. ప్రతీదీ సాపేక్షకంగా, అదే సమయంలో నిర్దిష్టంగా ఉంటుందన్నది ఐన్ స్టీన్ థియరీ ఆఫ్ రిలేటివిటీ కాన్సెప్ట్.

ఇహ...Aliens. ఇప్పటిదాకా ఐతే... ఏలియెన్స్ అనేవి ఉన్నట్టు ఎక్కడా కాంక్రిట్ ప్రూఫ్ లభించలేదంటారు. Matter... పదార్థం తాలూకు బిలియన్ల సంవత్సరాల పరిణామ క్రమంలో... థింకింగ్ బ్రెయిన్ ఫ్యాకల్టీ కల్గిన మనిషి మాత్రమే అత్యున్నత జీవిగా ఆవిర్భవించాడన్నది అందరూ విశ్వసిస్తున్న విషయం.

అదండీ సంగతి. మొత్తానికి సగం సైన్సూ, సగం ఫిక్షన్ కలిపి తీసిన ఇంటర్ స్టెల్లార్ మూవీ కచ్చితంగా చూడదగ్గ చిత్రమే. ఇన్ని హయ్యర్ కాన్సెప్ట్సును తలకెత్తుకుని... దానిని ఓ కుటుంబం మధ్య ఉండే ఎమోషనల్ బాండ్ ఆధారంగా చక్కగా అల్లడం, అద్భుత రసంతో దృశ్యాల్ని చిత్రించడం... నిజంగా వండర్ ఫుల్. అంతే. మరో మాట లేదు.

ఇక, ఇదంతా రాసేసరికి నా దుంప తెగింది. ఏదో చిన్న పోస్టు అవుతుందనుకుంటే... ఇది చైనా వాల్ అంత పొడుగై కూచుంది. కావున పెజలారా... భూదేవికున్నంత ఓర్పుతో, సహనంతో ఈ పోస్టును చదవాల్సి ఉంటదేమో. అలాగే ఈ లెవిల్లో రాసినందుకు నన్ను క్షమించాల్సి కూడా ఉంటుందేమో. స్వస్తి ;))) 


Tuesday 7 October 2014

కార్టూనిస్టు శ్రీధర్ గారితో కాసేపు..!

డిగ్రీలోనో, అంతకుముందేనో, ఎప్పుడు మొదలైందో సరిగ్గా గుర్తు లేదు గానీ, ఉబుసుపోని సినిమా న్యూస్ కోసమో లేదంటే, ఇష్టమైన స్పోర్ట్స్ న్యూస్ కోసమో పొద్దుపొద్దున్నే చాయ్ బండి దగ్గరకెళ్లి, వేడి వేడి టీ తాగుతూ ఈనాడు చదవడమనే ఓ జాఢ్యం అంటుకుంది. అప్పటికింకా పొలిటికల్ న్యూస్ పెద్దగా ఒంటికి పడేవి కావు. ఐతే, చలసాని ప్రసాదరావు గారి ‘‘కబుర్లు’’ అనే ఎడిటోరియల్ పేజీ హాస్య-వ్యంగ్య రస గుళికల్ని మాత్రం ఎలాగోలా చప్పరించడం తెలీకుండానే అలవాటైపోయింది. నా మట్టుకు నాకు, ఇవి పోగా, ఈనాడులో చదవదగ్గది, చూడదగ్గది ఏదన్నా ఉందా అంటే అవి శ్రీధర్ గారి పొలిటికల్ కార్టూన్లు. పదునైన గీతలు + పంచ్ రాతలు = శ్రీధర్ కార్టూన్లు అని ఓ రఫ్ సూత్రీకరణ!

ఇప్పటికీ బాగా గుర్తు.
అప్పుడెప్పుడో అవినీతి గురించి శ్రీధర్ కార్టూన్ ఎలా ఉంటుందంటే....
1960లలో... నెహ్రూ ఓ పెద్ద కర్ర పైకెత్తి, అవినీతి అనే చిన్ని పామును కొట్టడానికి ప్రయత్నిస్తుంటారు.../కట్ చేస్తే.../
1980లలో... అవినీతి అనబడు చిన్నపాము కాస్త, పెరిగి పెద్దదయ్యుంటుంది... ఇందిరాగాంధీ బూర ఊదుతూ ఆ పామును మచ్చిక చేస్కోడానికి ప్రయత్నిస్తూంటుంది.. /కట్ చేస్తే/
1990లలో... ఈసారి అవినీతి పామే బూర పట్టుకుని ఊదుతూ... రాజీవ్ గాంధీని ఆడిస్తుంటుంది...
కాంగ్రెస్ హయాంలో అవినీతి ఎంతలా పెరిగి పెద్దయిపోయి బుసలు కొడుతోందో చెప్పే ఈ కార్టూన్ అలా మనసులో ముద్రితమైపోయింది.

ఇలాంటిదే మరోటి. గోచీ, తువ్వాలు, టోపీ మాత్రమే ధరించి ‘స్వరాజ్యం నా జన్మహక్కు’ అని పిలుపుచ్చిన ఓ బక్కపల్చని వ్యక్తి; //కట్ చేస్తే// అనంతరం ఖద్దరు వస్త్రాలు ధరించి, లావుపాటి బానపొట్టతో ‘మీ ఓటు నాకే’ అని ప్రజల్ని డిమాండ్ చేయడం; //కట్ చేస్తే// ఆ తర్వాత అదే వ్యక్తి అమాంతంగా పెరిగిపోయిన రాక్షస రూపాన్ని ధరించి ప్రజల మీద పడి వేధించుకు తినడం.... వెరసి ఇదంతా ‘‘కాంగిరేసోడి’’ అధోపతనాన్ని చిత్రించే మరో కార్టూన్. ఇలా శ్రీధర్ అక్షయతూణీరం నుండి జాలువారిన పదును తేలిన, పదికాలాల పాటు మనసుల్లో పదిలంగా నిలిచిపోయే కార్టూన్ల శర పరంపరకు లెక్కే లేదేమో.

అసలు విషయానికొస్తే... ఈనాడులో ఉన్నామన్నమాటే గానీ శ్రీధర్ గారిని ఎప్పుడూ కలిసింది లేదు. ఆయన కూడా అమావాస్య చంద్రుడిలా ఆఫీసుకెప్పుడెస్తారో, ఇంటికెప్పుడెళ్తారో ఆ దేవుడికే ఎరుక. మాబోటి సామాన్య జనానికి ఆయన ఎక్కడా కనిపించే వారు కాదు మరి. శ్రీధర్ గారి క్యాబిన్, ఎడిటోరియల్ బోర్డు వాళ్ల క్యాబిన్స్ పక్క పక్కనే ఉంటాయన్నది మాత్రం చూచాయగా తెలిసిన విషయం.

ఇంకోసారి కట్ చేస్తే....
ఎన్నికలు పూర్తయ్యాక... కేంద్రంలో మోడీ; ఆంధ్రాలో బాబు; తెలంగాణలో కేసీఆర్ పవరులోకి వచ్చాక... ఇహ రాయడానికేముంటుందని సెటైర్లు రాయడం తగ్గించేసేసరికి, ఎడిటోరియల్ బోర్డులో పెద్దదిక్కు అయినటువంటి మూర్తిగారు, ఆ పిల్లకాయని (నేనన్నమాట) ఓసారి ఈనాడుకి పిలిపించండి, కాస్త ఓదార్పు యాత్ర చేపట్టి, స్ఫూర్తి రగిలించి, మళ్లీ రాసేలా చేద్దామని చాలాకాలం క్రితమే కబురెట్టారు. నేను సాగదీసి, సాగదీసి... తీరిగ్గా మొన్న అక్టోబరు 1న వీలు చేసుకుని ఖైరతాబాద్ ఈనాడు ఆఫీసుకెళ్లా. ఆజానుభాహుడిలా ఉండే మూర్తిగారు... చూడు చిన్నయ్యా అని మొదలుపెట్టి... నేను రాయకపోవడంపై అక్షింతలు వేసి, సెటైర్ల కంటెంట్ గురించి ఓ 20 నిమిషాల పాటు ప్రైవేటు తీసుకున్నారు. దీంతో ఉత్సాహం రెట్టించిన వాడనై అక్కడి నుండి బయలు వెడలి... కార్టూనిస్టు శ్రీధర్ గారు ఎక్కడున్నారో కనుక్కుని ఆయన క్యాబిన్ లోకి ప్రవేశించితిని.

ఇంకోమారు కట్ చేసి... మరోసారి అసలు విషయానికొస్తే...
‘‘హలో సర్, నేను నాగరాజ్ అనిన్నీ, మన ఈనాడులో ఫలానా కొన్ని (పోచికోలు) సెటైర్లు రాస్తున్నవాడననిన్నీ..’’
‘‘ఓహ్, నువ్వేనటయ్యా నాగరాజువి, గుడ్ గుడ్, మరే నేనేమో.. నువ్వు బోల్డంత చాలా పెద్ద వయసున్నవాడివనుకున్నానే’’
‘‘లేదు సర్, నేనింకా చాలా బోల్డంత చిన్నా చితకా వాడినే’’
‘‘మరి ఈ మధ్య రాయడం మానేశావా??’’
‘‘ఆ.. అంటే, అద్దీ, అందుకే మూర్తిగారు అక్షింతలు వేస్తానంటే ఆ పనిమీద ఇటొచ్చానండీ’’
‘‘బాగుంది. అన్నట్టు, ఇంకేం రాస్తుంటావ్???’’
‘‘ఇంకా, అంటే... బాగా బలంగా కథలు రాద్దామనైతే ఉందండీ, ఇప్పటిదాకా ఒకే ఒక్కటి రాశానండీ, దాన్ని తీసి మన ఈనాడోళ్లే చెత్తబుట్టలోకి విసిరి గిరాటేశారనుకుంటానండీ,...’’
‘‘ఓహ్, అలాగా? మరేం ఫర్లేదు. కథలు, సాహిత్యం గట్రా చదువుతుంటావా మరి??’’
‘‘ఆ జర్నలిజం ట్రయినింగులో ఉండగా కక్షగట్టి మరీ బలవంతంగా కొన్ని పుస్తకాల్ని చదివించారండీ, అంతే. తర్వాత మళ్లీ బలాదూర్...’’
‘‘చదవాలి నాన్నా! మొపాసా, హెన్రీ, టాల్ స్టాయ్, దోస్తవోయిస్కీ, సోమర్ సెట్ మామ్ ఇలాంటి వాళ్లందరినీ బాగా స్టడీ చెయ్. మనుషుల జీవితాల్లోంచి కంటెంట్ ఎలా బయటకు తీయాలో తెలుస్తుంది. కథలు రాయడంలో కాస్త పట్టూ దొరుకుతుంది.’’
‘‘ఆయ్, అలాగే అలాగేనండీ. కచ్చితంగా చదువుతాను. కొన్ని కథలు చదివాను కానీ, ఏదో అల్లాటప్పాగా.... ’’
‘‘చదివితేనే... అన్ని విషయాలకు సంబంధించి నీ పర్ స్పెక్టివ్... బ్రాడ్ అవుతుంది నాన్నా"
‘‘తప్పకుండా... తప్పకుండా చదువుతానండీ’’

ఇంకా... అద్దీ, ఇద్దీ, ఏదేదో, ఏవేవో ఓ పదిహేను నిమిషాలు మాటాడేసుకున్నాక... సర్, మరే, నేను బయల్దేరుతాను, మీరు కార్టూన్లేసుకోవాలేమో, అసలే ప్రైమ్ టైమ్ లో వచ్చా... అంటూ సెలవు తీసుకొనబోతూ... చిన్ని విన్నపంగా... ‘‘మరేమో.. నేనేమో... మీతో ఓ ఫొటోగ్రాఫ్ తీసుకుందామని తెగ ఉవ్విళ్లూరుతున్నాన’’ని అసలు విషయం చెఫేశా. ‘‘ఓహ్, దానికేం భాగ్యం’’ అని శ్రీధర్ గారు, పైకి మడుచుకున్న షర్టు చేతుల్ని కిందకు దించేసి, ‘‘అసలే నాది ఫొటోజెనిక్ ఫేసు కూడా కాదాయే, కాస్త ముఖం కడుక్కోమంటావా’’ అని ఓ పంచ్ పలక్నామా విసిరారు. కాసేపు నవ్వుల పువ్వులు విరిసాయక్కడ. పక్కనే ఉన్న ఉల్చాల హరిప్రసాద రెడ్డి గారు (ఎడిటోరియల్ బోర్డు మెంబర్) నేను విసిిరిన నా మొబైల్ ఫోనుని జాంటీ రోడ్స్ లెవిల్లో క్యాచ్ చేసి, మా ఇద్దర్నీ ఇలా క్యాప్చరు చేసిచ్చారు. ఆ చిత్ర రాజమే కింద పెట్టిన కుఠో అన్నమాట.

అన్నట్టు, శ్రీధర్ గారు ఎంత సౌమ్యంగా, సున్నితంగా, గౌరవంగా మాట్లాడతారంటే... ఇంతటి మృదు స్వభావి... పొలిటీషియన్ల వీపు విమానం మోత మోగించేంత పవర్ ఫుల్ కార్టూన్లు ఎలా వేస్తారా అన్న చిన్న డౌటనుమానం రాకమానదు. అప్పుడెప్పుడో మూడు దశాబ్దాల క్రితం ఈనాడులో చేరి, ఇండియాలోనే వన్ ఆఫ్ ది బెస్ట్ పొలిటికల్ కార్టూనిస్ట్స్ గా ఎదిగి, ఎవరెన్ని ఆఫర్లిచ్చినా తృణీకరించి, ఈనాడుకే అంకితమైన, ఆ స్థాయి వ్యక్తిలో దుర్భిణీ వేసి వెదికినా కించిత్తు కూడా గర్వాతిశయాలు ఏ కోశానా కనిపించకపోవడం, ఎదిగిన కొద్దీ ఎంతగా ఒదిగుండాలో నేర్పించే ఆయన సంస్కారానికి నిజంగా హ్యాట్సాఫ్!
 
ఉట్టి ఫొటో పెట్టి ఊరేగడం ఇష్టం లేక... ఏదేదో నొటికొచ్చిందంతా వాగేసి, చేతికి దొరికిందంతా టైపేసి ఊకదంపుడు చేశానన్నమాట. తప్పదు మరి, బ్లాగున్న పాపానికి అప్పుడప్పుడన్నా ఏదో ఒకటి బరకాలి, మీరు భరించాలి, ఆయ్ ;))

 

Friday 3 October 2014

మరక మంచిదే!

(Plz read lighter vein satire in today's EENADU edit page regarding Swachcha Bharat, thank you)


మరక మంచిదే అన్నది యూపీఏ అధికారిక నినాదం! అవును మరి, వారిదొక మహా మురికి చరిత్ర, పైగా ఎవరి మురికి వారికి మహదానందమాయె! ఇక, మురికిని ఉతికారేస్తానంటాడు మోడీభాయ్. అవునవును, ఉతకడంలో ఉన్న కిక్కే వేరు. మొన్న జపాన్ పర్యటనలో అక్కడి శుచీ శుభ్రతకు అచ్చెరువొందిన ఛాయివాలా ఇండియాకొచ్చాక దేశానికి పట్టిన మురికిని కడిగి పారేయాలని బలమైన కంకణం ఒకటి కట్టుకు తిరుగుతున్నారు. దీంతో ఢిల్లీలో జంతర్ మంతర్ వద్ద స్వచ్ఛ భారత్ పేరిట శంఖారావం చేసి, ఓ సభ పెట్టి, అన్నీ పార్టీల అధినేతలను హాజరు కమ్మని కబురెట్టాడు.  

పదవి లేక, పెళ్లి అవక కొంతకాలంగా శంకరగిరి మాన్యాల్లో షటిల్ బ్యాడ్మింటన్ ఆడుకుంటున్న శ్రీమాన్ రాహుల్ బాబు వెంటనే రాజమాత పాదధూళిని నెత్తిన ఆశీర్వాదంగా చల్లుకుని, మాసిన చొక్కా వేసుకుని, నెరసిన గెడ్డంతో హాజరయ్యారు. ఇహ తాట తీస్తా, తుక్కు రేపుతాఅని హస్తినలో హల్ చల్ చేసి, తీరా ష్.. గప్  చుప్ అయిపోయిన క్రేజీవాలా చిరిగిన టోపీ, విరిగిన చీపురు చేత పట్టుకుని, మఫ్లర్ కనిపించకపోవడంతో చెవుల్లో దూది పెట్టుకుని వేంచేశారు. వంగదేశంలో లంగరెత్తి, తెరచాప ఎగరేసి పేరిణీ తాండవం చేస్తున్న దీదీ నారచీరలో ముతక సంచి ఒకటి భుజాన వేలాడేసుకుని కాషాయం పార్టీపై కారాలు మిరియాలు నూరుతూ చక్కా వచ్చేశారు. స్మార్టు పాలనపై కసరత్తు కోసం సింగపూర్ వెళ్తూండగా మార్గమధ్యంలో ఫోన్ రావడంతో విమానాన్ని ఢిల్లీకి మళ్లించి బాబు కూడా సభా స్థలికి చేరుకున్నారు. ఫాంహౌజులో లాభసాటి పూలసాగులో రెక్కలు ముక్కలు చేసుకుంటున్న గులాబీ దళపతి కూడా నిజాం కాలంనాటి ఓ కారేసుకుని రయ్ మని వాలిపోయారు. ఎన్నికల తర్వాత అస్సలు పనీపాడూ లేక ఇడుపులపాయలో గోళ్లు గిళ్లుకుంటూ సొంత ఓదార్పు చేసుకుంటున్న యువనేత కూడా కుయ్..కుయ్...మని శబ్దం చేసే అంబులెన్స్ వేసుకుని వచ్చేశారు. సభ మొదలైంది. మోడీ గళం విప్పాడు. 

మిత్రులారా! నేడెంతో సుదినం. ఇక ముందున్నదంతా మంచికాలమే. సబ్ కే లియే, మై అచ్ఛే దిన్ లావుంగా. ఇంట గెలిచి రచ్చ గెలవాలన్నది బూజు పట్టిన పాలసీ. విదేశాల్లో విజయవిహారం చేసి స్వదేశంలో మంగళయానం చేయాలన్నది నా పాలసీ.

మోడీ మహాశయా! మీ ఊకదంపుడేంటి? ఆ సుదీర్ఘ ఉపోద్ఘాతాలేంటి? నేను భూటాన్ వెళ్లాను, బాకా ఊదాను. బ్రెజిల్ వెళ్లాను, సాంబా నృత్యం చేశాను. జపాన్ వెళ్లాను, డప్పూ డోలూ వాయించాను... ఇట్టాంటి పోచికోలు కబుర్లన్నీ మీరు ట్విట్టర్లో తీరిగ్గా రాసుకోండి. మాకెందుకండీ మీ స్వోత్కర్ష. అసలీ సభ ఎందుకు ఏర్పాటు చేశారో కాస్త తొందరగా సెలవియ్యండి. ఎక్కువసేపు జనాల మధ్య ఉండవద్దబ్బాయీ, నీవసలే తింగరోడివి, తిక్కతిక్కగా ఏదేదో వాగేసి, మీడియాకి అడ్డంగా దొరికిపోతావని మా అమ్మా, చెల్లీ అదేపనిగా హెచ్చరిక చెప్పి మరీ నన్నిక్కడకు సాగనంపార’’ని నిద్రమత్తులో నిజం వాగేసి నాలిక్కరుచుకున్నాడు రాహుల్ బాబు. 

హతవిధీ! బేటా రాహుల్! నిన్ను మార్చడం అంతర్వాణిని పట్టుకువేళాడే మీ అమ్మకే కాదు, ఆ దేవదేవుడి తరం కూడా కాదయ్యా. సరే, అసలు విషయానికొస్తే, మీ పదేళ్ల పాలనలో దేశాన్ని కుక్కలు చింపిన విస్తరి చేసి వదిలేశారుగా. ఆ చెత్తాచెదారాన్నంతా ఊడ్చిపారేసేందుకు నేను నడుం బిగించాను. స్వచ్ఛ భారత్ సాధన కోసం మీరందరూ వారానికి రెండు గంటల చొప్పున, ఏడాదికి వంద గంటలు నాకోసం, దేశం కోసం కేటాయించాలని సవినయంగా మనవి చేసుకుంటున్నా’.   

మోడీభాయ్! ఏంటీ దారుణం? అన్నా పాయే, అవినీతి పాయె, ఆమ్ ఆద్మీ పాయె, చివరకు ఢిల్లీ కూడా చేజారిపాయె. ఇక మాకు మిగిలిందల్లా గల్లీ రోడ్లల్లో చెత్తా చెదారం ఊడ్చుకోవడమే. చీపురు పార్టీకి స్వత:సిద్ధంగా సంక్రమించిన ప్రాథమిక హక్కును కూడా పాశవికంగా కాలరాస్తారా అధ్యక్షా. నేను తీవ్రాతితీవ్రంగా హర్టయ్యా. సభ నుండి వాకౌట్ చేస్తున్నానని టోపీ తీసి నేలకేసి గిరాటు కొట్టి, చీపురు పట్టుకుని, ముక్కు చీదుకుంటూ వెళ్లిపోయాడు ఝాడూవాలా.  

 మోడీ గారు! మీ శ్రమదానం కాన్సెప్టు నాకు పిచ్చిపిచ్చిగా నచ్చేసింది. చెప్పుకోకూడదు గానీ, ఈ కాన్సెప్టు నాదే. ఇంకా చెప్పాలంటే ఇట్టాంటి దుమ్మురేపే ఐడియాలు నా బుర్రలో కుప్పలుతెప్పలుగా కునుకుతీస్తూ పడున్నాయి. అమలుకు సమయం లేక పక్కనెట్టేశా. మీకు నాదో ఉచిత సలహా. ఈ రకంగా చీపుర్లు పట్టుకుని ఊడ్చుకుంటూ కూచుంటే మీకు, జనాలకు నడుంనొప్పి వస్తుందే తప్ప, పైసా ఫలితం ఉండదు. అందుకే మొత్తం ఈ ప్రాజెక్టునంతా సింగపూర్ కంపెనీలకు కాంట్రాక్టుకివ్వండి. వాళ్లు రెండునెలల్లో స్వచ్ఛ భారత్ ను మీ చేతుల్లో పెడతారు. మీకు ఓకే అయితే చెప్పండి, సింగపూర్ ప్రభుత్వంతో నేను మాట్లాడతానని చెప్పి, జై జన్మభూమి, జై సింగపూర్ అంటూ నినాదాలు చేస్తూ విమానమెక్కి బుల్లెట్టులా దూసుకుపోయారు బాబు. 

మోడీ దాదా! ఇప్పటిదాకా నాకు ఎరుపు మాత్రమే ఎలర్జీ అనుకునేదాన్ని. కానీ ఈమధ్య కాషాయం కూడా పడట్లేదెందుకో. నాది ఒకే ఒక్క డిమాండ్. మీరు అమిత్ భాయ్ తో మాటాడి, అతణ్ని మరో అయిదేళ్లపాటు బెంగాల్లో అడుగుపెట్టనివ్వనని హామీ ఇవ్వండి. మీకెవ్వరికీ పిసరంత శ్రమ లేకుండా కొడవలి పీకల మీద పెట్టిమరీ మా బెంగాల్ లెఫ్టిస్టులతో మొత్తం దేశాన్నంతా క్లీన్ చేయించే పూచీ నాదీఅంటూ గొప్ప వరం ఒకటి ప్రకటించి మాయమైపోయారు దీదీ.  

అయ్యా మోడీ గారూ! మహానేత ఎప్పుడూ చెబుతుండేవారు... పారిశుధ్యం పరిఢవిల్లిననాడే ప్రజలకు నిజమైన పండగ దినమని. ఆ మహానేత కలల్ని సాకారం చేయడానికి దిగివచ్చిన దేవుడు స్వామీ మీరు. అయితే, నాదొక చిన్న విన్నపం. శ్రీకృష్ణజన్మస్థానప్రాప్తి కలిగించననే ఒకే ఒక్క భరోసా ఇవ్వండి చాలు నాకు. మీ స్వచ్ఛ భారత్ కార్యక్రమ ఖర్చుల కోసం నా వేయిన్నొక్క స్విస్సు బ్యాంకు ఖాతాల్లో కొన్నింటిని త్యాగం చేస్తానని ఆవేశంగా ఎడమచేయిని గాల్లోకెత్తి, కుడిచేతి వేళ్లను ఫ్యాన్ రూపంలో గిరగిరా తిప్పుతూ పుదుచ్చితలైవిని ఓదార్చడానికి అరవదేశం వైపు సుడిగాలిలా వెళ్లిపోయారు. 

చూడండి, మోడీ బై! తెల్లదొరల తిక్క కుదర్చడానికి మా నిజాం నవాబు అప్పట్లోనే రోల్సు రాయిస్ కారుకి చీపుర్లు కట్టి వీధులు ఊడ్పించాడు. చెప్పాలంటే, అసలది దుమ్మురేపే ఐడియా అన్నట్టు. ఫాంహౌసులో పారిశుధ్యం ఇలా చేయబట్టే దిమ్మతిరిగే దిగుబడి సాధిస్తున్నాం. మీరు కూడా కారు-చీపురు సూత్రం అనుసరించండి. ఓ పక్క పారిశుధ్యం, మరోపక్క కడపులో చల్ల కదలకుండా కార్లో కూచుని ప్రచారం. అంతే. ఖేల్ ఖతమ్, దుకాణ్ బంద్. బేఫికర్అంటూ కార్చిచ్చులాంటి ఐడియా ఇచ్చేసి, కారు గుర్తుకే మీ ఓటు అంటూ కారేసుకుని షికారుకెళ్లిపోయారు.   

ఏమైంది? వీళ్లంతా ఏమైపోయారు? కాస్త కునుకు పడితే, కలలో ప్రధానమంత్రి అయిపోయినట్టు మంచి కల ఒకటి వచ్చింది మోడీ భాయ్. సరే మరి, నాకు నిద్రకు టైమైంది. వెళ్లొస్తాను. ఇంటివద్ద నా రాకకోసం అమ్మ ఆందోళన పడుతూ ఉంటుందని చెప్పి కళ్లద్దాలు తుడుచుకుంటూ, కాళ్లీడ్చుకుంటూ వెళ్లిపోయాడు రాహుల్ బాబు.
ఛస్, వీళ్లను మార్చడం నా వల్ల కాదని చెప్పి అట్నుండి అటే విమానమెక్కి ఇంకో విదేశీ యాత్రకు వెళ్లిపోయారు మోడీ భాయ్. 


Monday 1 September 2014

బకెట్ మే సవాల్!!

[ఐస్ బకెట్ ఛాలెంజి.. ఎబోలా వైరస్ కంటే ఫాస్ట్ గా ప్రపంచాన్ని చుట్టబెడుతున్న నేపథ్యంలో మన రాజకీయ నాయకులు ఇంకొన్ని ఛాలెంజెస్ విసిరితే ఎలా ఉంటుందో ఊహించి రాసిందే ఈ బకెట్ మే సవాల్. ఇవాళ ఈనాడు ఎడిటోరియల్ పేజీలో పబ్లిష్ అయిన సెటైర్ ఇది.]



తంతే బూరెల బుట్టలో పడ్డావని ఓ సామెత. పక్కోణ్ని తన్ని మనం బూరెల బుట్టలో పడ్డం గురించి ఎప్పుడైనా విన్నామా?! ఐస్ బకెట్ ఛాలెంజిని కనిపెట్టిన మహాశయుడు ఆ కోవకే చెందిన వ్యక్తే. దమ్ముంటే, బకెట్టు నిండా గడ్డకట్టిన చన్నీళ్లని మీ నెత్తిన పోసుకోండి? మీ వల్ల కాదంటే, తలమీద ఓ తడిగుడ్డ వేసుకుని వంద డాలర్లు సమర్పించుకోండి. ఇదీ సవాల్! బస్తీమే సవాళ్లన్నింటినీ తలదన్నే తాతలాంటి సవాల్ ఇది. ఈ తతంగం ఎందుకయ్యా అంటే, ఓ నరాల బలహీనత వ్యాధి సహాయార్థం అన్నది అసలు సిసలైన కొసరు విషయం. మీకు గుర్తుందా, మొన్నామధ్య ఆఫ్రికా ఖండాన్ని ఎబోలా వైరస్సేదో ఉఫ్..మని ఆఫ్రికాని ఊపేస్తోందని, మైకు మింగిన కోడిపుంజులా మీడియా గోలగోల పెట్టి ప్రపంచాన్ని వణికించేసింది కదా. ఈ బకెట్లో చెలరేగిన తుపాను దెబ్బకు పాపం, ఆ ఎబోలా వైరస్ సైతం బిక్కచచ్చిపోయి, తోకముడిచి తుర్రుమంది. ప్రస్తుతం నెత్తిన నీళ్లు గుమ్మరించుకునే ఈ సవాల్ యావత్ ప్రపంచాన్ని సునామీలా ముంచెత్తుతోంది. సుడిగాలిలా చుట్టబెట్టోస్తోంది. కుల, మత, ప్రాంత, భాష, జాతి, వర్గాలకతీతంగా ఐక్యతను సాధించి ప్రపంచ జనమంతా నేడు బకెట్ నీళ్లలో తడిసి తలమునకలవుతున్నారు. ఈ నేపథ్యంలో కొందరు ప్రముఖులు వినూత్నంగా ఎలాంటి ఛాలెంజీలు విసురుతున్నారో వారి మాటల్లో విందాం. 

ఒబామా: ప్రపంచ పెద్దన్న అమెరికా ఏం చేసినా అది లోకకళ్యాణం కోసమే. ఆనాడు హిరోషిమా, నాగసాకి మీద ఉత్తిపుణ్యానికే అణుబాంబులేసినా, దశాబ్దాల తరబడి సోవియట్ యూనియన్ మీద దుమ్మెత్తిపోసినా, నేడు గల్ఫ్ ప్రాంతాన్ని గప్ చుప్ గా తిమింగలంలా మింగేసినా... ఇలా మేమేం చేసినా అది ప్రపంచ శాంతి కోసమే సుమీ. నేడు ప్రపంచం ముందున్న అతి పెద్ద సవాల్ ఏంటో తెలుసా? పేదరికమో, ఆర్థిక మాంద్యమో, గ్లోబల్ వార్మింగో, వ్యాధుల విలయతాండవమో అని ఎవరన్నా అంటే పప్పులో కాలేసినట్టే. ఇవాళ మానవాళికి అతి పెద్ద శత్రువు రంగూరూపూ, తలాతోకా, స్థలకాలాలు ఇవేవీ లేని, తెలీని ఉగ్రవాద భూతం. టెర్రరిజం గుట్టు ఒక్క అమెరికాకే తెలుసు. అందుకే ఒక్కొక్క దేశాన్నీ ఎంచుకుని మరీ మా మరఫిరంగుల తూటాల వర్షంతో జడిపించి, దెయ్యం విడిపించి, స్వస్థత చేకూరుస్తామన్నమాట. ఆ రకంగా ఉగ్రవాదాన్ని భూగోళం నుండి తరిమి తరిమికొట్టాలన్నది మా బృహత్ ప్రయత్నం. అందుకోసం ప్రపంచానికి మేం విసురుతున్న సవాల్ పేరు ‘‘డ్రోన్ బకెట్ ఛాలెంజి’’

జయలలిత: నా దారి రహదారి. అడ్డొస్తే లాఠీలతో పంచె ఊడేలా కుళ్లబొడిచి సెల్లో పారేయిస్తా. అర్థం కాలేదా? అయితే నా దెబ్బకు మూలన పడి, మంచం పట్టిన ఆ నల్ల కళ్లజోడు మనిషిని అడగండి. కథంతా కూలంకషంగా చెబుతారు. ఇక అసలు విషయానికొద్దాం. అమెరికాకి యుద్ధం బ్రాండు. ఆంధ్రాకి ఆవకాయ బ్రాండు. బీహారుకి గడ్డీగాదం బ్రాండు. బెంగాలుకి రాయల్ టైగర్ బ్రాండు. కానీ తమిళనాడుకు మాత్రం నేనే బ్రాండు. అదే అమ్మ బ్రాండు. గుండు పిన్ను నుండి గ్లోబలైజేషను దాకా అన్నింటినీ అమ్మమయం చేయడమే నా తక్షణ కర్తవ్యం. తమిళనాట అమ్మ పేరును అరవానికి ప్రత్యామ్నాయంగా మార్చడమే నా జీవిత ధ్యేయం. ఆ నల్ల కళ్లజోడుకు నేను విసిరే సవాల్ పేరు ‘‘బ్రాండు బకెట్టు ఛాలెంజి’’.

రాహుల్: డ్యామిట్ కథ అడ్డం తిరిగింది. భవిష్యత్తులో నేను రాయబోయే నా ఆత్మకథ పుస్తకం పేరు అది. నానమ్మ, నాన్న అనుకోని రీతిలో బకెట్ తన్నేశాక ఈ పాడు రాజకీయాల్లోకి అస్సలు రాకూడదనుకున్నా, కానీ వచ్చేశా. ఎలాగూ వచ్చాం కదా కనీసం ప్రధాని అవుదామనుకున్నా, కానీ ఆ ప్రాప్తం లేకపోయింది. పోనీ పార్టీలోనైనా చక్రం తిప్పుదామనుకున్నా, కానీ ఏకంగా చెయ్యే విరిగింది. చేసేదేం లేక, చివరకు పెళ్లి చేసుకునైనా దేశాంతరం పట్టుకుని పోదామనుకున్నా, ఏవిటో అదీ కుదిరి చావలేదు. ఈ రకంగా నా హస్తవాసిలో చక్రాలు, శంకులూ అన్నీ ఏడాపెడా, ఎలా పడితే అలా, అడ్డదిడ్డంగా తిరుగుతున్నా సరే, పార్టీ పగ్గాల్ని తిరిగి నా చేతికే అప్పగించాలని తీర్మానించారు మా తింగరి కురువృద్ధులు. ఈ లెక్కన హస్తం పార్టీ పాలిట నాది భస్మాసురహస్తం అవదు కదా అనే అనుమానం పెనుభూతంలా పట్టి పీడిస్తోంది. అందుకే నాకు నేనే వేసుకుంటున్న సవాల్ ‘‘డ్యామిట్ బకెట్టు ఛాలెంజి’’.


మమత: నాకు ఫైర్ బ్రాండ్ అని ముద్దుపేరు. నిజమే. నేనెక్కడున్నా అక్కడ నిప్పు రాజేసి, చిచ్చు పెట్టి, చలి కాచుకోవడమే నా మేనరిజం. యూపీఏ పాలిట పక్కలో బల్లెంలా, పంటి కింద రాయిలా, చెవిలో జోరీగలా తయారై వారిని ముప్పు తిప్పలు పెట్టి ముప్ఫై చెరువుల నీళ్లు తాగించిన ఘనత నాదే. ఇహ దశాబ్దాల తరబడిగా వంగదేశంలో పాగా వేసి పాతుకుపోయిన ఎర్రకోట పునాదుల్ని బద్ధలు కొట్టి బదాబదలు చేసిన ఖ్యాతీ నాదే. కామ్రేడ్ల కార్మికవర్గ నియంతృత్వ సుదూర స్వప్నానికి ధీటుగా బెంగాల్లో నిరాడంబర దీదీ నియంతృత్వాన్ని స్థాపించాలన్నది నా కల. కానీ ఈ ఛాయివాలా పార్టీ చాపకింద నీరుగా వంగదేశంలోకి చొరబడి ప్రమాద ఘంటికల్ని మోగిస్తోంది. అందుకే కరడు గట్టిన లెఫ్టిస్టులకు, రైటిస్టులకు మధ్య కయ్యం పెట్టి పని కానిచ్చుకోవాలిప్పుడు. ఈ నేపథ్యంలో దాదాలకు దీదీ విసరుతున్న సవాల్ ‘‘లెఫ్ట్ రైట్ బకెట్ ఛాలెంజి’’. 


Thursday 14 August 2014

గాడ్ మదర్ !!

[మొన్నామధ్య నట్వర్ సింగ్ పుస్తకంపై మండి పడుతూ నా పుస్తకం నేనే రాసి పారేస్తానని సోనియాగాంధీ ప్రకటించిన నేపథ్యంలో... అసలొస్తుందో రాని మేడమ్ ఆటోబయోగ్రఫీ పుస్తకం ఆధారంగా ఓ సినిమా తీస్తే ఎలా ఉంటుందో ఊహించి ఈనాడు ఎడిట్ పేజీ కోసం రాసిన రైటప్ ఇది, అక్కడ కాలం చెల్లడంతో ఇక్కడికి పట్టుకొచ్చా]

చిత్రం: గాడ్ మదర్
బ్యానర్: ఓన్లీ 44 రీల్స్
నిర్మాణం: కుంభకోణం క్రియేషన్స్
దర్శకత్వం: మేడమ్

కథాకమామిషు:
ఇటాలియన్ మాఫియా తీరుతెన్నుల్ని కళ్లకు కట్టిన హాలీవుడ్ అజరామర చిత్రరాజం ‘గాడ్ ఫాదర్’ని, భారతీయ మహిళ అసాధారణ పోరాటాన్ని ప్రతిఫలించిన బాలీవుడ్ ఆణిముత్యం ‘మదర్ ఇండియా’ని కలిపి మిక్సీలో వేసి గిర్రున గిలక్కొట్టి, కిలోల్లెక్కన భావోద్వేగాల మసాలాల్ని దట్టించిన ఫక్తు క్లాసికల్ మాస్ చిత్రమే... గాడ్ మదర్! ఇదొక భారీ సస్పెన్సు థ్రిల్లర్. చిత్ర కథానాయిక ఇటలీలో పుట్టి ఇండియాలో మాఫియా డాన్ గా ఎలా ఎదిగారన్నదే టూకీగా చిత్ర కథ.

ఛమక్కులు:
పదే పదే అదేపనిగా అవాక్కవడానికి సిద్ధంగా ఉండండిక! ఈ చిత్రానికి కథ, కథనం, కథానాయిక, మాటలు, పాటలు, సంగీతం, నృత్యం, దర్శకత్వం... అన్నీ ఒక్కరే. ఆ ఒక్కరే మేడమ్! దర్శకురాలి నిజ జీవిత చరిత్రే ఈ చిత్ర కథకు ఆధారం. ఇంకో విశేషం ఏమంటే, ఆమె తన అంతర్వాణి అనునిత్యం అప్పుడప్పడు ఉలిక్కిపడుతూ ముక్కుతూ మూలుగుతూ వినిపించే ఆత్మకథను ఒకవైపు సొంతంగా గ్రంథస్తం చేస్తూనే, మరొకవైపు దానిని ఒక అత్యద్భుత కళాఖండంగా సెల్యులాయిడుపై చిత్రిస్తారు. అటు పుస్తకాన్ని, ఇటు సినిమాని, రెండింటినీ ప్రపంచవ్యాప్తంగా గుర్తింపు పొందిన అన్ని భాషల్లో ఒకే రోజున విడుదల చేస్తారు. చిత్ర విషయానికొస్తే ఇది ప్రపంచ సినిమా చరిత్రలోనే అత్యంత భారీ బడ్జెట్ చిత్రం. మేడమ్ మనసులో చిత్ర రూపకల్పనకు సంబంధించిన ఆలోచన మొగ్గ తొడుగుతోందన్న సమాచారాన్ని కాకితో కబురందుకున్న 2జి స్పెక్ట్రమ్ క్రియేటివ్స్, బోఫోర్స్ ఏజెన్సీ పిక్చర్స్, కోల్ గేట్ కమర్షియల్స్, ఆదర్శ్ హౌజింగ్ కార్పొరేషన్ లాంటి దిగ్గజ నిర్మాణ సంస్థలు చిత్ర నిర్మాణ హక్కుల్ని చేజిక్కించుకోవడానికి బరిలోకి లంఘించి సర్వశక్తులొడ్డి మరీ పోటీపడ్డాయి. అందరూ భారీ స్థాయిలో ముడుపులు ముట్టజెప్పడంతో మేడమ్ చేసేదేమీ లేక కలగూరగంప లాంటి మల్టీ కంపెనీ నిర్మాణానికి పచ్చజెండా ఊపారు. చిత్ర ఓవర్సీసు హక్కుల్ని మాత్రం మేడమ్ తన వద్దే అట్టిపెట్టుకున్నారట. పదేళ్లుగా పరిశ్రమలో దడ పుట్టిస్తున్న క్రేజీ కుర్ర హీరో, సొట్టబుగ్గ అముల్ బాబు ఇందులో ఎవ్వరూ ఊహించని, ఎవ్వరికీ అర్థం కాని ప్రత్యేక అతిథి పాత్రలో కనిపిస్తారట. అలనాటి మూకీ చిత్రాల మేరునగధీరుడు సైలెంట్ సింగ్ ఈ చిత్రంలో ఓ విశిష్ట పంజాబీ గీతంలో ఆడి, పాడి హుషారెక్కిస్తారట. సినిమా ప్రచార బాధ్యతల్ని జూనియర్ మేడమ్ పర్యవేక్షిస్తారు. ఈ సినిమా పైరసీని అడ్డుకోవడానికి కండలవీరుడు, పహిల్వాన్ అల్లుడు వాద్రాను పూర్తిస్థాయిలో వాడుకోనున్నారు. ప్రస్తుతం ఢిల్లీలోని పాడుబడిన, బూజు పట్టిన 10 జనపథ్ బంగ్లాలో మేడమ్ ఒంటరిగా బాసింపట్టు వేసుక్కూచుని కసిగా కథను సిద్ధం చేస్తున్నారట. దోపిడీలు, కుట్రలు, కుయుక్తుల సన్నివేశాల్ని ఒళ్లు గగుర్పొడిచే రీతిలోనూ; పోలీసుల్ని, కోర్టుల్ని, గూఢచార వ్యవస్థల్ని వెర్రి వెంగళప్పల్ని చేసి ఆడించే చిత్రవిచిత్ర విన్యాసాల్ని కళ్లు జిగేల్మనిపించే రీతిలో ఉండేలా స్క్రిప్టుపై ప్రత్యేక శ్రద్ధ తీసుకుంటున్నారు మేడమ్. ఇకపోతే, కొంతకాలంగా పనీ పాడు లేకుండా ఉట్టినే తిని తొంగుంటున్న దుష్ట చతుష్టయం డిగ్గీబాయ్, ఆయారాం రమేషు, కపిల్ త్రోబాల్, సుశీల్ ముండేలు అందుమైన లోకేషన్ల వేటలో దేశవిదేశాలు పట్టుకు ఊరేగుతున్నారట. ఎట్టి పరిస్థితుల్లోనైనా ఈ సినిమాతో హిట్ కొట్టి పాలిటిక్సులో మట్టికొట్టకుపోయిన పూర్వ వైభవాన్ని తిరిగి తెచ్చుకోవాలని మేడమ్ నిద్రాహారాలు మాని మరీ గాఠిగా కృషి చేస్తున్నారట.

కిసుక్కులు:
గాడ్ ఫాదర్ లో ఫాదర్ని లేపేసి, మదర్ ఇండియాలో ఇండియాను కప్పెట్టేసి... అడ్డదిడ్డంగా గాడ్ మదర్ అని ఓ దిక్కుమాలిన పేరు పెట్టినంత మాత్రాన అదొక సినిమా అవుద్దా అని అప్పుడే పుకార్లు షికార్లు చేయడం మొదలెట్టాయి. అసలు ఆ కథే ఓ పాత చింతకాయ్, కథనమొక పనికిమాలిన కాకరకాయ్, చివరకు ఆ చిత్రం అవుతుంది ఆటలో అరటికాయ్... అని పరిశ్రమంతా పేరడీలు కట్టి మరీ మూకుమ్మడిగా మెలోడీలు పాడేసుకుంటున్నారు. ఇహ, శని శీతకన్ను వేసి, కుజుడు క్రీగంట చూస్తుండడంతో ఆ సినీ దర్శకురాలికి మరో పదేళ్ల దాకా దగ్దయోగం తప్పదని జ్యోతిశ్శాస్త్ర పండితులు గ్రహగతుల్ని లెక్కగట్టి, కుండబద్ధలు కొట్టి మరీ సవాళ్లు విసరుతున్నారు. దానికితోడు లక్ష శని గ్రహాల పెట్టు అముల్ బాబును సినిమాలో పెట్టుకోవడం అంటే కోరి సర్వనాశనం కొని తెచ్చుకున్నట్టేనని ఛలోక్తులు విసురుతున్నారు. మొత్తంగా ఆ చిత్ర యూనిటే ఒక దిక్కుమాలిన సంత, ఒక తొట్టి గ్యాంగు అని జనాలు కామిడీ చేస్తున్నారు. ఇక శ్యాం జెఠ్మలానీ, ఛత్వార్ సింగ్ లాంటి కురువృద్ధ సినీ విమర్శకులు ఛాన్సు దొరికినప్పుడల్లా చిత్ర కథను, దర్శకురాల్ని చిత్రవధ చేసేందుకు కత్తులు, కటార్లూ సిద్ధం చేసుకుంటున్నారు. అసలా సినిమాకు ఆధారం ఆత్మకథా కాదు, ఆవకాయ పచ్చడీ కాదు, అక్కడాఇక్కడా, ఎక్కడపడితే అక్కడ, ఎవరెవరి కథల్నో కొంచెకొంచెంగా పీక్కొచ్చి అతుకుల బొంతలాంటి ఓ కథను అందంగా అల్లుతున్నారని గాసిప్స్ వైరస్సులా వ్యాపిస్తున్నాయి.

కొసమెరుపు:
బాక్సాఫీసు వద్ద ఈ సినిమా గనక హిట్టు కొడితే, దీనికి సీక్వెలుగా అముల్ బాబుని పెట్టి అరివీర భయంకర రేంజిలో ‘ది వండర్ కిడ్’ అనే సినిమా తీయాలనే ఆలోచన దర్శకురాలికి ఉందట. ఒకవేళ సినిమా గనక ఫట్టంటే తట్టాబుట్టా, మూటాముల్లె సర్దుకుని ఇండియా వదిలి, ఇటలీకెళ్లి పాత ఇనుప సామాన్ల వ్యాపారం చేసుకుంటూ శేషజీవితం గడుపేద్దామనే బృహత్తర రోడ్డుమ్యాపు కూడా మేడమ్ రచించుకున్నారని ఓ భోగట్టా!!


Photo Courtesy: Google