మహాప్రస్థానం... మంత్రనగరిలోకి!

ఇవాళ వరల్డ్ బుక్ డేను పురస్కరించుకుని, నన్ను బాగా ప్రభావితం చేసిన పుస్తకం... ‘మహాప్రస్థానం’ గురించి నాలుగు మాటలు రాద్దామనిపించింది. 

కర్నూల్లో డిగ్రీ పూర్తయ్యాక ఓ ఏడాది ఖాళీగా ఉన్నా.  కాంపిటీటివ్ ఎగ్జామ్స్ కి ప్రిపేర్ అవుతున్న రోజులవి. ఆ ఫ్రీటైంలోనే ఒకటి, స్టేడియంకెళ్లి జాగ్ చేయడం; రెండు, సెంట్రల్ లైబ్రరీకెళ్లి చదూకోవడం.. ఈ రెండు అలవాట్లకు పునాది పడింది. అప్పటికీ నాకు లైబ్రరీ అంటే, అన్ని పేపర్లలో స్పోర్ట్స్ పేజీ వార్తల్ని చదవడానికి ఓ అనువైన ప్లేసనే సంకుచిత అభిప్రాయం ఉండేది. కొన్ని రోజుల్లోనే అదే లైబ్రరీలోనే పుస్తకాలుంటాయనీ, అక్కడ నామినల్ మెంబర్ షిప్ ఉంటుందనీ, అది తీసుకుంటే పుస్తకాలు ఇంటికి తీసుకెళ్లి చదూకోవచ్చనీ మెలమెల్లగా తెలిసింది. అలా పేపర్లను దాటుకుని పుస్తక ప్రపంచంలోకి ప్రవేశించాను. 

అలా ఆ లైబ్రరీలోనే కృష్ణశాస్త్రి, తిలక్, చలం, సినారే, దాశరథి, పఠాభి, ఆరుద్ర, అరవిందుడు, రవీంద్రుడు, శ్రీశ్రీ ఇలా అందరినీ పలకరించి పరిచయం చేసుకున్నా. నా కాంపిటీటివ్ బ్యాంక్ ఎగ్జామ్స్ ని పక్కనపారేసి మరీ ఈ సాహిత్యంలో మునిగిపోయా. ఆ ఎర్లీ యంగేజీలో ఆ కవిత్వాలు, సాహిత్యాలు ఏ మేరకు బుర్రకెక్కాయో ఇప్పటికీ సరిగా గుర్తు లేదు కానీ, ఒక్క పుస్తకం మాత్రం చదువుతుంటే శరీరంలో ఆపాదమస్తకాన్ని ఊపేసింది. అదే మహాప్రస్థానం!! అప్పటికి ఆ పుస్తకంలోని కాన్సెప్టులు పెద్దగా అర్థం కాకపోయినా అదేదో ఉరకలెత్తే జలపాతం హోరులో కొట్టుకుపోయిన ఫీలింగ్ మాత్రం ఇప్పటికీ గుర్తు. అది మొదలు, ఏ పుస్తకం చదివినా ఈ మహాప్రస్థానం ముందు ఎందుకో తేలిపోయేది. ఏం తోచకపోయినా కూడా ఓసారి మహాప్రస్థానాన్ని తిరగేస్తే తెలీని ఉద్వేగం ఆవహించేది. ఆ పుస్తకానికేదో మంత్రశక్తి ఉందనిపించేది అప్పట్లో నాకు. 

ఇక, ఆ తర్వాత కర్నూల్లో ఈనాడులో కాంట్రిబ్యూటర్ గా చేసే రోజుల్లో కూడా అడపాదడపా అవకాశం దొరికిన ప్రతీ వార్తలో శ్రీశ్రీ మహాప్రస్థానంలోని ఒకటో రెండో లైన్లు కోట్ చేద్దామా అనిపించేదెప్పుడూ. 2002 సెప్టెంబర్లో ఈనాడు జర్నలిజం స్కూలుకి సెలెక్టై వచ్చాక, ఇక్కడ ప్రతీ వారం ఓ పుస్తకం చదివి సమీక్ష రాయాల్సిన నిబంధన ఒకడుంటేది. అలా ప్రపంచవ్యాప్తంగా పేరొందిన 52 పుస్తకాల జాబితా ఆ ఏడాది జర్నలిజం చేస్తున్న సమయంలో ఉండేది. ఆ అన్ని పుస్తకాల్లోకి, నేను మరోసారి లీనమైపోయి చదివి, అనుభవించి రివ్యూ రాసిన పుస్తకం.. మహాప్రస్థానమే. ఇక ఆ తర్వాత ఇదే మహాప్రస్థానాన్ని ఎన్ని సార్లు చదివానో లెక్కే లేదు. 

అక్షరానికీ అణుబాంబుంత శక్తి ఉంటుందనీ; ఒక్కో కవిత ఒక్కో మిసైల్ లా దూసుకెళుతుందని మహాప్రస్థానంలోని ఏ కవితను చదివినా ఇట్టే అర్థమైపోతుంది. మనలో జడత్వాన్ని, బద్ధకాన్ని బద్ధలుకొట్టి ఉరుకులు పరుగులు పెట్టించగల చోదకశక్తేదో ఈ పుస్తకంలో ప్రతీ కవితకూ ఉంటుంది. ఈ పుస్తకంలో ఏ కవితను చదివినా దానికే సొంతమైన ఓ శృతీ, లయా కనిపిస్తాయి. రౌద్రంతో ఉరకలెత్తించినా, కరుణలో ఓలలాడించినా, హాస్య ఛమత్కారంలో ముంచెత్తినా, బీభత్స భయానకంలోకి తోసేసినా, అద్భుతంతో వహ్వా అనిపించినా, శాంతమై సేదతీర్చినా అది ఒక్క మహాప్రస్థానం కవితలకే సాధ్యం. కవితా వస్తువు (కంటెంట్)లోనూ, దాని రూపం(ఫాం)లోనూ ఇంత అత్యద్భుతమైన బ్యాలెన్స్ సాధించిన పుస్తకం మరోటి కనిపించదు. తెలుగులో సాహితీ సముద్రాన్ని మధించి, అమృతకలశాన్నిఈ పుస్తకం రూపంలో మనకందించాాడా శ్రీశ్రీ అనిపిస్తుంది. ప్రపంచ సాహిత్యాన్ని, రాజకీయాల్ని, ఆర్థిక స్థితిగతులను, మానవ ఆలోచనను, సామాజిక పరిణామాన్ని, ప్రకృతి నియమాల్ని ఎంత లోతుగా అర్థం చేసుకుంటే, ఓ మనిషి... ఇంతటి అద్భుతాల్ని ఆవిష్కరించగలడా; ఎంతో సంక్లిష్టమైన విషయాల్ని ఇంత సరళంగా, రసస్పోరకంగా చెప్పగలడా అనిపిస్తుంది. అన్నింటికీ మించి జనసామాన్యంతో ఎంతగా మమేకమైపోతే తప్ప ఓ కవి, ఇంతగా మనల్ని ఉత్సాహంలో, ఉద్రేకంలో, ఉద్వేగంలో ఓలలూగించగలడు. మహాప్రస్థానం కవితల్లో చూసిన విద్వత్తు, విద్యుత్తు ఇప్పటిదాకా నాకెక్కడా కనిపించలేదు. శ్రీశ్రీని.. మహాకవిగా ఆవిష్కరించిన పుస్తకమిది; శ్రీశ్రీ... ఈ శతాబ్దం నాది అని ఎలుగెత్తి చాటగలిగేంత తెగువను ఇచ్చిన పుస్తకమిది. తెలుగు సాహిత్యానికంతా రాజ్యాంగం లాంటి పుస్తకం ఈ మహాప్రస్థానం. (ఈ చివరి లైన్, మా జర్నలిజం మాష్టారు, సమ్మెట నాగ మల్లేశ్వరరావు గారు అన్నమాట!) 

#worldBOOKday 

#మహాప్రస్థానం!

కరోనా శరణం గచ్ఛామి!!

‘కామ్రేడ్స్!  అందరికీ లాల్ సలాం. సకల జీవరాశుల ఐక్యత వర్ధిల్లాలి! ప్రకృతి మాతా జిందాబాద్!! అన్నట్టు, అందరూ  కుశలమే కదా?’

‘కుశలమే మృగరాజా. కరోనా కరాళ నృత్యం చేస్తోంది కదా. దీంతో ఆల్చిప్పకు మల్లే, మనిషి స్వగృహ కారాగారవాసం విధించుకున్నాడుగా. ఇళ్లల్లో బందీలైన మనుషుల్ని ఏడవకండేడవకండంటూ ఓదార్పు యాత్ర చేస్తూ పాదయాత్రలో వస్తున్నా.’

‘హహ్హా. భళా గజరాజా! చూస్తోంటే, కాలగమనంలో ఈ ఏడాది తన విశిష్ఠతను ఘనంగానే చాటుకునేలా ఉందోయ్. ప్రకృతికి కొత్త ఊపిరిలూదింది. భూగోళానికి కొంగొత్త సొబగులద్దింది. సకల చరాచర జీవరాశికి నవ్య స్వేచ్ఛనేదో ప్రసాదించింది. ఇక, ఈ భూగోళాన్నే ఎత్తి భుజమ్మీద మోసేంత ఘనులైన మనుషులకు, కరోనాకు మధ్య కురుక్షేత్ర సంగ్రామానికి తెరలేపింది. అందుకే 2020.. ఈ అంకెలోనే ఏదో మ్యాజిక్కుందనిపిస్తోంది.’

’ఊర్కోండి, మహారాజా! మానవాళికి మీరింకే భుజకీర్తులు తొడగకండి. ఈ మనిషికి విశ్వాసమనేది ఏ కోశానా లేదు. ఆకాలంలోనే అప్పుల బాధ తాళలేక ఓ పెద్దాయన , జూదంలో మరో పెద్దాయన స్త్రీమూర్తుల్నే తాకట్టు పెట్టారట. హవ్వ, ఎంతటి చోద్యం! ఇక, ఈ ఘోర కలియుగంలో,  బంధాల్నీ, బంధువుల్నీ, భూముల్నీ, బ్యాంకుల్నీ, దేశాన్నీ కూడా తాకట్టు పెట్టే మహానుభావులు బయలుదేరారు.  వీరికి స్వప్రయోజనమే సర్వస్వం. స్వార్థ చింతనే తారకమంత్రం. ఛఛ, ఇంతటి నీచ మానవులతోనా నేను తరతరాలుగా విశ్వసనీయ స్నేహం చేసింది. తలచుకుంటేనే సిగ్గేస్తోంది.’

‘నీ ఆవేదనను నేనర్థం చేసుకోగలను శునకమిత్రమా. కర్మఫలం ఎవ్వరినీ వదలదు. ఆ మనిషి బోడి పెత్తనానికి బలికాని ప్రాణి అంటూ ఈ భూగోళం మీద ఉందా అసలు? మనబోటి జీవరాశి సరేసరి. తోటి మనుషుల్నే బానిసల్ని చేసి రాచి రంపాన పెట్టిన ఘనచరిత్ర వారిది. బానిస, భూస్వామ్య, పెత్తందారీ, జమీందారీ లాంటి వివక్షాపూరిత వ్యవస్థల్ని మనమెరుగుదుమా? పేరుకే ప్రజల కోసం, ప్రజల చేత, ప్రజల యొక్క అంటూ ఊకదంపుడు. కాస్త తరచి చూస్తే కులమనీ, మతమనీ, ప్రాంతమనీ, జాతి అనీ, దేశమనీ... ఈ మానవుల చరిత్రంతా వివక్ష, విభజన, విద్వేషాలమయమే. ఈ మనిషనే వాడే కాస్త వింతజీవి, గురూ!’

‘నిజమే ప్రభూ! ఆకలేసో, ఉబుసు పోకో, దంతాలకు దురదపెట్టో... ఏవో చిన్నచిన్న కన్నాలేస్తేనే పొగబెట్టో,  బోన్లో బంధించో, మందు పెట్టో చిత్రహింసలు పెట్టి మరీ మమ్మల్ని చంపుతాడే. మరి, ఈ మనిషి ఏకంగా ఓజోన్ పొరకే కన్నమేశాడు. ఇక భూగోళాన్నైతే విచక్షణారహితంగా  కుళ్లబొడుస్తున్నాడు. మాకేనా శిక్షలు? ఈ మానవులకేమీ వర్తించవా? ’
‘నీ ఆక్రోషాన్ని ప్రకృతి ఆలకించిందేమో, మూషికమిత్రమా. ఈ మనుషుల కోరలు పీకి, తోకలు కత్తిరించే క్షురఖర్మకు శ్రీకారం చుట్టిన్నట్టే ఉంది. లేకపోతే, ఎంత బడాయి జాతో, ఈ మనుషులది! చెప్పేవేమో జీవకారుణ్యం, పర్యావరణ సమతుల్యతలాంటి శ్రీరంగనీతులు. చేసేవన్నీ కల్తీ, కాలుష్య, కాసారపు, కసాయి పనులు. నింగీ నీరూ నేలా నిప్పూ ఇలా పంచభూతాలపై ఈ మనిషి సాగిస్తున్న విధ్వంస రచనకు అంతర్థానమైపోయిన జీవరాశికి లెక్కాపత్రం ఏమైనా ఉందా? ఈ భూమండలమంతా వీళ్ల బాబు సొత్తైనట్టు, వీళ్ల అజమాయిషీ ఏంటో. ఇది ఒక రకంగా ఈ ధరిత్రిపై మానవులు సాగిస్తున్న నియంతృత్వమే.’

‘నిజమే మహారాజా! నేను కళ్లు మూసుకుని పాలు తాగే జీవినే కావచ్చు. కానీ, నేను కళ్లారా వీక్షించిన వీరి ఆగడాలకు అంతేలేదు. అశ్వమేథ యాాగాలు చేస్తాడు. కాకితో కబురంపుతాడు. చిలుకలతో జ్యోతిషాలు చెప్పిస్తాడు. మైనాతో పాడిస్తాడు. కోళ్లతో కత్తియుద్ధాలు చేయిస్తాడు. ఎద్దులతో జల్లికట్టు ఆడతాడు. పశువుల తోలు వలచి చెప్పులు కుట్టించుకుంటాడు. గొర్రెల కేశాలతో బట్టలు కుట్టించుకుంటాడు. పులిచర్మం కిందేసుకుని ధ్యానం చేస్తాడు. ఏనుగు దంతాలు పీకి బొమ్మలు చేస్తాడు. పాము కోరల్లో విషం తీసి వైద్యం చేస్తాడు. జంతువుల్ని జూలలో బంధించి, సర్కసుల్లో ఆడించి వికృతానందం పొందుతాడు. ఈ మనిషి దాష్టీకాలకు, దురాగతాలకు లెక్కేలేదు. మ్యావ్!’

‘లెస్సపలికితివి మార్జాలమా! పిల్లికి బిచ్చం కూడా పెట్టనివాడు సమసమాజం నిర్మిస్తాడట. సామ్యవాదం సంగతేంటో గానీ, ఉగ్రవాదం మాత్రం సృష్టించాడు. రెండు ప్రపంచయుద్దాలతో ఎనలేని విధ్వంసం సృష్టించాడు. హిరోషిమా, నాగసాకి వినాశనాల్ని మరవగలరా? ఇంత జరిగినా, ఇంకా అణ్వాయుధాలతో కయ్యాలకు సయ్యంటూ భూమాత ఉనికికే విఘాతం తెచ్చేలా ఉన్నాడు.’

‘ముమ్మాటికి వాస్తవం మహారాజా! చైతన్యశీలిననీ, నాగరికతా నిర్మాతననీ ఉత్తర ప్రగల్భాలు పోతాడే. కరవులు, కాటకాలు, మహమ్మారులు, పేదరికం, హత్యలు, ఆత్మహత్యలు, అత్యాచారాలు, ఆకలిచావులు, హాహాకారాలు ఇదేనా వీరి బోడి నాగరికత? ఇదేనా వీరి చైతన్యం? చివరాఖరికి వీరి సాంగత్య ఫలితాన నాక్కూడా కరోనాను అంటించారు, రెండు వారాల క్వారెంటైన్ మీదట ఈ సమావేశానికి హాజరవుతున్నా.  హతవిధీ!’

‘ఎంతటి దుర్గతి దాపురించింది వ్యాఘ్రోత్తమా! ఈ మానవజాతి చేసిన చారిత్రక తప్పిదాల లెక్కను సరిచేసేందుకే ప్రకృతి కరోనావతారం దాల్చిందేమో. చూస్తున్నాంగా, ఈ నాగరిక జీవి ముక్కూచెవులూ పిండి, నోటికి తాళమేసి, కాళ్లూ చేతులు కట్టేసి క్వారంటైన్ చేసింది. ఈ కుహనా సాంఘిక జీవిని సామాజిక జీవనానికి దూరం చేసి లాక్ డౌన్ చేసింది. పోన్లెండి, అత్యంత విషమ పరీక్షా కాలమిది. మానవాళి ఆత్మావలోకం చేసుకోవాల్సిన సమయమిది. మనిషి తన తప్పుల్నుండి గుణపాఠం నేర్చుకుని ఈ మహాగండాన్ని దాటుతాడని ఆశిద్దాం. అన్నట్టు, కరోనాకు స్త్రీ-పురుష, చిన్న-పెద్దా, నీగ్రో-శ్వేత జాతీయులనే కాక, చివరికి మానవ-పశుపక్ష్యాదులునే వివక్ష కూడా లేదనే విషయాన్ని గుర్తెరగాలి. మనం కూడా ఎంతో జాగరూకతతో మెలగాల్సిన తరుణమిది. అందుకే నేటి మన సర్వసభ్యసమావేశం.’

‘నిజమే, మహారాజా! ఈ ఆపద గడియల్లో మీ దిశానిర్దేశానికై  మా వృక్షజాతి తరఫున కూడా వేడుకుంటున్నాం!’

‘కామ్రేడ్స్! యధాయధాహి ధర్మస్య.. అన్నట్టు, అరాచకం పెచ్చరిల్లినప్పుడల్లా ప్రకృతి కూడా కొత్త అవతారమెత్తి సమస్థితిని తీసుకొస్తుందేమో. కరోనా అవతారం అదే కావచ్చు. మానవజాతిలా మనకు మందులూ మాస్కులూ లేవు; శానిటైజర్లూ వెంటిలేటర్లూ అసలే లేవు. కాబట్టి, ప్రస్తుతానికి మనం హ్యూమన్ డిస్టెన్స్ పాటిద్దాం. అదే మనకు శ్రీరామరక్ష. రెండోది కీలకమైన బుద్ధుడి మార్గం. యుద్ధం వ్యర్థమని రుజువైంది కాబట్టి మనం శరణాగతి మార్గం అనుసరిద్దాం.  ఇకపై కరోనాను మన ఇలవేల్పుగా కొలుద్దాం. సకల జీవరాశిపై చల్లని దయ చూపమని వేడుకుందాం. కరోనా సంహిత అనే వైద్యగ్రంథాన్ని రాసుకుందాం.  ఈ ఏడాదిని కరోనా నామ సంవత్సరంగా ప్రకటిద్దాం. కరోనాపై కొత్త కథల్ని, పాటల్ని, నాట్యాల్ని, నాటకాల్ని, సినిమాల్ని, క్రీడల్ని విరచించి కొండాకోనా హోరెత్తేలా చేద్దాం. ప్రస్తుత ప్రపంచ ఏడువింతల్ని పోలిన కరోనా మహల్, కరోనా పిరమిడ్లు, కోవిడ్ గోడ, కోవిడ్ కలోసియం లాంటి కొత్త వింతల్ని సృష్టిద్దాం. మయసభను మించిన కరోనా మ్యూజియాన్ని అమెజాన్ అడవుల్లో నిర్మిద్దాం. చివరగా నైలూనదీ ఒడ్డున నింగినంటేలా స్టాచ్యూ ఆఫ్ కరోనాను ఆవిష్కరించి, జీవరాశికి విముక్తి ప్రసాదించమని సామూహిక అంజలి ఘటిద్దాం. స్వస్తి!’

’కరోనా శరణం గచ్ఛామీ!’

మాడిన దోశ... మసాలా పోస్టు!

నేను: ఒరేయ్ అంతరాత్మ, ఎక్కడ సచ్చావ్? 

అంతరాత్మ: ఎప్పుడెలా వాగాలో తెలీనోడివి నువ్వు. ఎక్కడెలా ఆగాలో తెలిసినోణ్ని నేను. నేను సస్తే, నాతో పాటే నువ్వూ అనంత వాయువుల్లో కలిసిపోతావ్, తెల్సా? 

నేను: ఏడిశావ్ లే! రివర్స్ ఈజ్ కరెక్ట్. నేను పోతే తప్ప నీకు మోక్షం లేదురరేయ్! అదీ రూల్. వెధవ్వేషాలేస్తే, తోలు వలచి, మాస్క్ కుట్టించుకుంటాన్రారేయ్. 

అంతరాత్మ: అంటే,  vice versa ఉండదా గురూ? ఎంతన్యాయం! 

నేను: ఇంపాజిబుల్! బూర్జువావర్గం పోతేనే కార్మికవర్గానికి విముక్తి. 

అంతరాత్మ: ఏం మాట్టాడుతున్నావ్ బాస్. సడెన్ గా పైథాన్ లాంగ్వేజ్ లోకి షిఫ్ట్ అయిపోయావ్? 

నేను: పైథాన్, సైతాన్ ఏంట్రా సిల్లీ ఫెలో. అది పీడిత వర్గ భాష. నువ్వో పరాన్నభుక్కువి. నీ బుర్ర డెవలప్మెంట్ ఇంకా ఫ్యూడల్ కాలంలోనే ఆగిపోయిందిలే.’ 

అంతరాత్మ: తమరితో లివి-ఇన్ రిలేషన్ షిప్ మహత్తు బాబుగోరూ. ఏం చేస్తాం, పొద్దుపొద్దున్నే లేచి ఎవరి... సారీ, తమరి ముఖారవిందమే చూసి తరించితిని కదా... నాకిలా శాస్తి జరుగుతోందన్నమాట. కానివ్వండి. 

నేను: ఈ సచ్చు సెటైర్లకేం తక్కువ లేదు, సన్నాసికి. 

అంతరాత్మ: సర్లే, ఎందుకో పిలిచారు, తగలెట్టండి, సారీ సెలవివ్వండి. 

నేను: ఊ, ఏమైపోయావ్. లాంగ్ టైం, నో సీ? 

అంతరాత్మ: తెలిసిందేగా బాస్. గతంలో ఫాగ్ నడిచేది. ఆజ్ కల్, కరోనా చల్ రహా హై నా? అందుకే, హైబర్నేషన్ మోడ్ లోకి వెళ్లిపోయా. నీతో సోషల్ డిస్టెన్స్ పాటిస్తున్నా, బాస్. 

నేను: ఓరీడి ఇంటర్ స్టెల్లార్ డైలాగులు కాకులెత్తుకెళ్లనని. ప్రాణమే లేని శాల్తీవి, ఇంత ప్యానిక్కేంటోయ్, నీకు?

అంతరాత్మ: లోకమంతా వణికిపోతున్నారుగా. మాస్ హిస్టీరియాలో పడి నేను కొట్టుకుపోయా గురూ. నలుగురితో నారాయణ, రాఘవులే కాదు, చాడా, తమ్మినేని అన్నది నా థియరీ. పోన్లేండి. నిద్రలో లేపితే నేనిలాగే వాగుతా కానీ, అసలు విషయమేంటో చెప్పనేలేదు. 

నేను: ఏం లేదోయ్. పొద్దున్నే దోశలేస్తుంటే, అదేంటో, ఫస్టు దోశ పెనానికి బల్లిలా అతుక్కుపోయిందబ్బా. పెనానికి, దోశకి అయానిక్ బాండ్ కి మించిన ఫెవికాల్ బంధమేదో ఏర్పడింది. వెధవది. ఎంత గింజుకున్నా రాదే. చివరకి, పెనాన్ని సింకులోకి తోసి, సింగరేణి గనుల్లో గునపంతో బొగ్గును తవ్వినట్టు తవ్వి తీయాల్సొచ్చింది. ప్రతీసారీ ఇదే తంతు. ‘ఫస్టు దోశ దోషం’ ఏదో నన్ను వెంటాడుతుందోయ్. నాకే ఎందుకిలా జరుగుతోంది? పోయిన జన్మలో ఎవరైనా శాపం పెట్టారంటావా? 

అంతరాత్మ: దీన్నే ఊరందరిదీ ఓ మతమైతే, ఉలిపికట్టెది అంటే, నీలాంటోడిది రెటమతం అంటారులే. లోకమంతా కరోనా, క్వారంటైన్, లాక్ డౌన్, సోషల్ డిస్టెన్స్ అని డిస్కస్ చేస్తుంటే, తమరు మాత్రం మాడిన మసాలా దోశ గురించి తెగ ఇదైపోతున్నారు. ఖర్మండీ ఖర్మ!! 

నేను: నీ బొందరా నీ బొంద! లోకానికి కరోనా గురించి తెలిసిందే నాలుగు ముక్కలు. ఎవరి నోట్లోంచి వచ్చినా, ఏ రోట్లో వేసినా ఆ నాలుగు ముక్కలే చర్వితచర్వణం, ఊకదంపుడు అన్నట్టు! భయంతోనే సగం జనం పోయేట్టున్నారు. నేనూ భయపెట్టడం అవసరమంటావా? పైగా, నేేనేమైనా డాక్టర్నా కరోనాపై థీసిస్సులు రాయడానికి? సర్లే గానీ, ఇంతకీ నా ఫస్టు దోశ ఎందుకు మాడిపోతోందో చెప్పు? 

అంతరాత్మ: సింపుల్ గురూ. పంట కోత కొస్తే, పంటలో తొలి పిడికిలి ధాన్యం భూమాతకీ; పండగపూట చేసే వంటల్లో తొలి నైవేద్యం దేవుళ్లకీ పెట్టి శాంతి చేయడం ఆనవాయితే కదా. ఇదీ అంతే. నీ రెగ్యులర్ ఫస్ట్ డీప్ రోస్టెడ్ దోశను ఏ దెయ్యమో నైవేద్యంగా తీసుకుంటోంది. ఇవాళ ఫస్టు మాడిన మసాలా దోశను మాత్రం కరోనా దేవత నైవేద్యంగా తీసుకున్నట్టుంది. శాంతిపూజ సజావుగా జరుగుతోందిలే. డోంట్ వర్రీ! నీవలా పద్మాసనమేసి కుంభాలకు కుంభాలు దోశలు, పకోడీలు, డల్గోనాలు నిర్విరామంగా ఆరగిస్తానే ఉండు, జపాన్ లో ఈ మధ్య సుమోల సంఖ్య బాగా తగ్గిపోతోందట. మాంఛి డిమాండుంది. ట్రై చేద్దాం, బాస్. మరీ రోటీన్ జీవితం బోర్ కొట్టేసింది. నీతో పాటు నేనూ అలా దేశాలు తిరిగొస్తా. ఏమంటావ్?

నేను: ఒరేయ్ తింగరోడా. నువ్విలా తిక్కతిక్కగా వాగకు. అసలే ఈ తథాస్థు దేవతలకు పనీ పాడూ ఏం ఉండవు. పరమశివుడి కంటే ఫుల్లు బోళా టైపు.  పైగా నాతో ఎప్పుడూ 5జీ వైఫై కనెక్షన్లో ఉండి ఛస్తారు వాళ్లు. నీవు త అంటే, వాళ్లు తకధిమి తోం అని నెత్తినెక్తి తారంగం ఆడే రకం. అవసరమా? తమరిక తిరిగి హైబర్నేషన్ మోడ్ లోకి దయచేయండి. 

అంతరాత్మ: ఓకే బాస్. ఓ మాట చెప్పండి. ఈ కరోనా శకం ఆరంభమైన తర్వాత...  జీవితంలో ఏం నేర్చుకున్నారో, ఒక్క ముక్కలో చెప్పండి? విని తరిస్తా. 

నేను: ఏవుందిలేవోయ్! గాడిద గుడ్డూ, కంకరపీసూ అన్నట్టు; జీవితంలో చివరకు మిగిలేది... ‘మూతికి మాస్కు, చేతిలో శానిటైజర్’. అంతే.  దట్సాల్! 

అంతరాత్మ: @#$%&!#$&%#

కరోనోపాఖ్యానం!

రాశి చక్రగతులలో
రాత్రిందివాల పరిణామాలలో,
బ్రహ్మాండ గోళాల పరిభ్రమణాలలో,
కల్పాంతాలకు పూర్వం కదలిక పొందిన
పరమాణువు సంకల్పంలో,
ప్రభవం పొందినవాడా!
మానవుడా! మానవుడా!

ఆలోచనలు పోయేవాడా!
అనునిత్యం అన్వేషించేవాడా!
చెట్టూ, చెరువూ, గట్టూ, పుట్టా,
ఆకసంలో, సముద్రంలో అన్వేషించేవాడా!
అశాంతుడా! పరాజయం ఎరుగనివాడా!
ఊర్ధ్వదృష్టీ! మహామహుడా! మహా ప్రయాణికుడా!
మానవుడా! మానవుడా!
                                      -మహాకవి శ్రీశ్రీ.

****************************
కరోనా కల్లోలంపై... మానవాళి తక్షణ కర్తవ్యంపై ఈరోజు ఈనాడు ఎడిటోరియల్ పేజీలో కరోనాపై నేను రాసిన గిరీశం వ్యాఖ్యానం... చదవగలరు, థాంక్యూ! కింద లింకులో రెండు కథనాలున్నాయ్. సెకెండ్ రైటప్! 👇

https://www.google.com/amp/s/www.eenadu.net/vyakyanam/apvyakyanam/2/120048839

క్రిమి సంహారం, sorry,
ఉపసంహారం: ఆ 'బుద్ధ' నేనే! ☺️

క్వారంటైన్ టాక్ with లార్డ్ శివ!

‘భక్తా..!’

‘కాదు సార్. నాకే పొలిటికల్ అఫిలియేషన్సూ లేవు. నేను జస్ట్ మధ్య తరగతి మనిషిని. అంతే. దట్సాల్!  ఐనా, ఇదేం బాగోలేదు సార్, డైరెక్టుగా బెడ్రూంలోకొచ్చి ‘భక్త్..ఆ?’ అని అడగడం. వాటీజ్ దిస్ అండీ? కొంపదీసి, మీరు.... పేస్టులో ఉప్పుందా; హార్పిక్ అబ్బాస్-మస్తాన్ టైపా?’

‘ఓరీ, మూర్ఖపు సన్నాసి! నేను దేవుణ్ని రా!! అది ప్రశ్న కాదు రా, సిల్లీ ఫెలో. భక్తి కలిగిన వాడా... భక్తా అని నిన్ను సంబోధించాను రా.  ఐనా, ఆ సార్, సార్ అని సంబోధన ఏంట్రా? వింటానికే పరమ కంపరంగా ఉంది.’

‘ఓహ్, సారీ సార్. తప్పైంది. ఇక్కడ మా బాస్ ని సార్.. సార్.. అని పిలిచి ఆ మాట డీఫాల్ట్ అయిపోయింది సార్. కాస్త అడ్జస్ట్ చేసుకోండి! అవును, ఎలా ఉన్నారు, సార్?’

‘అఘోరించావులే కానీ, నీ తపస్సుకు మెచ్చాను. ఏం కావాలో కోరుకో!’

‘ఛ,  ఊరుకోండి సార్, జోకులేయడానికి నేనే దొరికానా మీకు? నేనెప్పుడు తపస్సు చేశా సార్? నాకలాంటి మంచి అలవాట్లు లేవుగా. నా నుండి చాలా ఎక్స్ పెక్ట్ చేస్తున్నారు మీరు. తర్వాత ఫీలవుతారు, చెప్పలేదనేరు, మీ ఇష్టం.’

‘ఒరేయ్, కుళ్లు జోకులేశావంటే త్రిశూలంతో డొక్కలో పొడుస్తానేవనుకున్నావో, భడవా. ఐనా, ఇందాక వజ్రాసనంలో కూచుని, నా నామాన్ని స్మరించావు కదరా, వేస్ట్ ఫెలో!’

‘నేనా...? Me...? मैंने क्या किया...?’

‘రేయ్, ఆ సంతూర్ యాడ్ ఓవరాక్షన్లు చేయకు. నాకసలే కోపమెక్కువ. మూడ్ పాడైందనుకో, మూడో కన్ను తెరిచి భస్మం చేసి, ఆ బూడిద తీసుకుని, నా నుదుటన నామాలు పెట్టుకుని వెళ్లిపోతా వెధవ.’

‘ఓహ్ సారీ సార్. మీరూ అచ్చం.. మా బాస్ లానే సార్. అయిందానికీ కానిదానికీ ఒకటే చిరచిర, చిరాకు. ఐనా, మీరు కూడా కైలాసానికే బాసేగా?  నాకో విషయం తెలీక అడుగుతా సార్. ఈ బాసులంతా ఇంతేనా? కామెడీ, సారీ, అదే, హాస్యరసం ఎంజాయ్ చేయరా, సార్?’

‘ఒరేఏఏఏయ్..........’

‘ఆగండాగండి సార్. విషయం గుర్తొచ్చింది. ఇప్పుడంతా లాక్ డౌన్ టైం కదా సార్. ముప్పూటలా తింటం, సిస్టం ముందు కూచోడం, తోచకపోతే టిక్ టాక్ చేసుకోవడం, కళ్లు కాయలు కాచేలా కునుకేయడం తప్ప డెయిలీ రోటీన్ లో పెద్ద వెరైటీ లేకుండా పోయింది సార్. చాలా చికాగ్గా ఉంది సార్. పైగా, ఈ బొజ్జ ఒకటి - దరిద్రపు సంత - బెలూన్ లా ఉబ్బిపోతోంది. రెండు వారాలకే ఫ్యామిలీ ప్యాక్ వచ్చేసింది సార్. మీరు మాత్రం సూపర్ సార్, యుగయుగాలుగా ఎప్పుడూ ఏ ఫొటోలో చూసినా, సిక్స్ ప్యాక్ బాడీతో సల్మాన్ ఉంటారు. ఈ పాడు పొట్ట గురించే ఆలోచిస్తూ...  ఎప్పుడో ఏదో టీవీలో... తిన్న వెంటనే వజ్రాసనంలో ఓ పది నిమిషాలు కూచుంటే... అజీర్తి సమస్యలు పోతాయని, పొట్ట తగ్గుద్దని విన్నట్టు గుర్తు. అందుకే, అలా వజ్రాసనంలో కూచున్నా సార్. పనిలో పనిగా,  ఏ మూవీ చూద్దామా అని థింక్ చేస్తూ ‘శివ’ అనుకున్నట్టు గుర్తు. అదీ సార్ సంగతి. ఐనా, మీరేంటి సార్, మరీ 10 నిమిషాలకే, అదేదో ఫైరింజన్ వచ్చినట్టు, అలా  వచ్చేస్తారా, వరాలివ్వడానికి? నేను సినిమాల్లో చూసింది కరెక్టే సార్, మీరు మరీ టూ మచ్ లిబరల్ అండ్ జెనరస్, అదే.. భోళా, సార్’

‘ఏడిశావులే రా, కుంక. ఎక్కువ టైం లేదు గానీ, ఏం కావాలో చెప్పు?’

‘ఆగండి సార్. రాక రాక వచ్చారు, పైగా ఎండన పడి వచ్చారు. కాస్త చల్లగా మజ్జిగ తీసుకుంటారా? పోనీ సుత్తి లేకుండా సూటిగా అడుగుతాను... sprite తీసుకుంటారా?’

‘నువ్వెక్కడ దొరికావు రా, నా ప్రాణానికి?’

‘ఇదన్యాయం సార్. దేవుళ్లకు కూల్ డ్రింక్స్ ఇచ్చుకునే భక్తుల ప్రాథమిక హక్కును కూడా కాలరాస్తున్నారు సార్ మీరు? ఇది రాజ్యాంగ విరుద్ధం సార్. కైలాస విరుద్ధం కూడా. నేను హర్ట్ అయ్యా సార్.’

‘ఏడిశావులే గానీ, గ్రీన్ టీ ఉంటే పట్టుకు రా’

‘కనిపెట్టేశా సార్, హాలాహలానికి ఈక్వలెంట్ గ్రీన్ టీ అన్నమాట. మీరెప్పుడూ ఇలా కషాయాలే తాగుతారా సార్. పోన్లెండి, తులసి గ్రీన్ టీ ఉంది, తీసుకొస్తానాగండి. పైగా ‘తులసి’ బ్రాండ్ అమ్మవారికి కూడా ప్రియమైన పత్రం. ఇలా సోఫాలో కూచుని చిన్న విరామం తీసుకోండి, చిటికెలో గ్రీన్ టీ తెస్తాను.’

‘టీవీ చూసీ చూసీ నీ బుర్ర పాడైందిరా అబ్బాయ్. అచ్చు తింగరోడిలా మాట్లాడుతున్నావు’

‘ఏం చేయమంటారు సార్, అసలే కరోనా క్వారంటైన్ ఐసోలేషన్ లాక్ డౌన్ టైమాయే. ఫ్రెండ్సుతో కూచుని కబుర్లు చెప్పుకుని చాల్రోజులైంది. జీవితం మీద విరక్తొస్తోంది సార్. మీకేంటి సార్, కోపమొచ్చినా, చికాకొచ్చినా, సంతోషమొచ్చినా.. అన్ని ఎమోషన్లకు చక్కగా అల్లు అర్జున్ లా స్టెప్పులేసి డాన్సు చేసుకుంటారు. నా ఖర్మకి నేను సూపర్ స్టార్ క్రిష్ణలా కూడా డాన్సులు చేయలేను. జీవితం మరీ బోరింగ్ గా ఉంది, సార్.’

‘సర్లే గానీ, ఇంట్లో ఎవరూ లేరా?’

‘నెలక్రితమేదో ఫంక్షనుందని పుట్టింటికెళ్లింది సార్. నన్నూ రమ్మంది సార్. నేనే కాస్త ఓవరాక్షన్ చేసి, ఆఫీసు వర్కుంది, నెక్ట్స్ వీకెండ్ వస్తానని హెచ్చులు పోయా. ఇక్కడిలా అడ్డంగా బుక్కైపోయా. ఈ ఇల్లు ఊడ్చడం, తుడవడం, పాత్రలు తోమడం, వంట చేయడం, బట్టలు ఉతుక్కోవడం లాంటివేవీ తెలీకుండా పెరిగిన తుచ్ఛమైన మగమహారాజు బతుకు సార్ నాది కూడా. ఇంట్లో అమ్మ, ఇక్కడ ఆవిడ చేసిపెట్టినన్నాళ్లూ కింగులా గడిచిపోయింది. ఇప్పుడు పైసాకు పనికి రాకుండా పోయింది సార్ జీవితం. ఒక్కసారి వంట చేసుకుంటే మూడ్రోజులు ఫ్రిజ్జులో పెట్టి తింటున్నా. కిచెన్లోకి పోతే సింకులోని పాత్రలు మీద పడి  సింకులో పాత్రలు మీద పడి కొడతాయేమోనని అటేపు కూడా చూడట్లేదు. ఏదో టీ షర్ట్, నిక్కరేసుకుని లాగించేస్తున్నా సార్. బయటికొళ్తే పోలీసులు కొడతారు. ఇంట్లో ఉంటే బోర్ కొడతది. నావల్ల కావట్లేదు సార్. ఈ లాక్ డౌన్ ఎత్తేయగానే ఎవరికీ చెప్పకుండా శంకరగిరి మాన్యాలకు పాదయాత్ర చేసుకుంటూ పోతా, సార్.’

‘హహ్హా! శంకరగిరి మాన్యాలా? ఇంతకీ అవెక్కడుంటాయో తెలుసా రా నీకు?’

‘ఏముంది సార్, ఫోన్లో జీపీఎస్ స్టార్ట్ చేస్తే అదే తీసుకెళతది. అది ఈజీ టాస్క్ సార్.’

‘ఓరి నీ బండబడా! ఇలా తయారై చచ్చారేంట్రా?’

‘ఏదోలెండి సార్. అన్నట్టు, మేడం, పిల్లలు బాగున్నారా సార్?’ నాకో డౌటు సార్. కైలాసంలో కూడా ఈ స్వీపింగు, క్లీనింగు, వాషింగు, కుకింగ్ లాంటి పనులుంటాయా సర్? ఇవన్నీ ఎవరు చేస్తారు సార్? మేడమా? మీరా? లేక వర్క్ షేరింగ్ చేసుకుంటారా? మీ దగ్గర కూడా పురుషాధిక్య సమాజమా? లేక ఫెమినిజం ఉందా?’

‘ఒరే సన్నాసి. మేం దేవుళ్లం రా. అలాంటి తుచ్ఛమైన ఐహిక విషయాలకు మేం అతీతులంలే గానీ. సోది ఆపి, ఏం కావాలో చెప్పమన్నానా?’

‘నిజానికైతే నాకు పెద్ద కోరికలేం లేవు సార్. మా ప్రధాని మోడీలాగా ఫుల్ ఫిల్డ్ లైఫ్ సార్, నాది. మీరు మరీ మొహమాటపెడుతున్నారు కాబట్టి, ఏదో ఒకటి అడగకపోతే ఫీలవుతారు కాబట్టి, అడుగుతున్నా సార్.’

‘ఒరేయ్ ఈ మధ్యకాలంలో నీవు లిపిడ్ ప్రొఫైల్ టెస్ట్ ఏమైనా చేయించుకున్నావా? నీకు కొలెస్ట్రాల్ ఓ రేంజులో ఉన్నట్టుందిరా, వెధవకానా. త్వరగా అడుగు.’

‘వావ్, సూపర్ పంచ్ సార్. మీ గురించి బయట భూలోకంలో, వైకుంఠంలో కాస్త డివైడెడ్ టాక్ ఉంది గానీ సార్, మీ సెన్సాఫ్ హ్యూమర్ సూపర్ సార్. అన్నట్టు, కైలాసంలో కూడా మనం ’కామెడీ విత్ కపిల్’ షో లాగా; ‘సెన్సాఫ్ హ్యూమరసం విత్ డాన్సర్ శివ’.. అని ఓ ప్రోగ్రాం పెడితే పేలిపోద్ది, సార్?’

‘ఒరేయ్, ఇక్కడితో నీ నాన్ స్టాప్ వాగుడు కట్టిపెట్టకపోతే, నా నందిని, నాగుపామును వదులుతా, నిన్ను 360 డిగ్రీల్లో కుళ్లబొడుస్తారెధవ. త్వరగా విషయానికి రా’

‘క్వారంటైన్ టైంలోనైనా మీతో కాసేపు కాలక్షేపం చేద్దామంటే మా ట్రంపులా సుడిగాలి పర్యటనలు పెట్టుకుంటారెప్పుడూనూ. సరే సార్. ఇక అడిగేస్తా.’ 

‘హా, అడగవోయ్.’

’చిన్న కోరికే సార్. ఈ కరోనా, లాక్ డౌన్ లతో వేగలేకుండా ఉన్నా, కాస్త మీతో పాటే నన్ను కూడా కైలాసానికి తీసుకెళ్లండి సార్. నాకూ ఓ కొత్త ప్లేసు చూసినట్టుంటుంది. మీరూ వరం ఇచ్చినట్టుంటుంది. కావాలంటే, మీకు డెయిలీ తులసీ గ్రీన్ టీ చేసి పెడతా సార్. మీ రుణం ఉంచుకొనే మనిషిని గాను నేను.’

‘ఖర్మ రా బాబూ. నీ కోరిక తీర్చడానికి ప్రస్తుతం  కైలాసం రూల్స్ ఒప్పుకోవురా. ఇంకేదైనా అడుగు’

‘అదేంటి సార్. కైలాసానికి మీరే కదా సీఈఓ. ఇంక రూల్స్ గురించి ఎవరడుగుతారు సార్. ఇది టూ మచ్ సార్. నన్ను అవాయిడ్ చేయడానికి మీరేవో సాకులు చెబుతున్నారు. ఇదేం బాగోలేదు సార్. నేను మళ్లీ హర్టు అవుతా.’

‘ఓరి నీ అఘాయిత్యం కూలనని. నీకో సీక్రెట్ చెబుతా విని,. వెంటనే మరిచిపో. నిజానికి కైలాసానికి సీఈఓ నేనే అయినా, పవరాఫ్ అటార్నీ అంతా మా ఆవిడదే. మొన్న నీలాగే ఎవడో దరిద్రుడు శివశివా.. అన్నాడు, ఖాళీగా ఉన్నా కదాని, డమరుకం పట్టుకుని నాట్యం చేసుకుంటూ వచ్చేశా. వాడూ నీలాగే తింగరోడు. ఇలాగే కబుర్లతో కాలక్షేపం చేశాడు. తీరా వాడికేదో బలుసాకు కావాలంటే ఇచ్చేసి, తిరిగి కైలాసానికి వెళ్లా. తీరా వెళ్లాక తెలిసింది.. భూలోకంలో కరోనా కరాళనృత్యం చేస్తోందని, అది నాకు వచ్చిందేమోనని డౌట్ వ్యక్తం చేసి.... 14 రోజులు ఎటైనా క్వారంటైన్ లో ఊరేగు ఫో... అని ఆవిడ గారు కైలాసం తలుపులు మొహంమ్మీదే మూసేశారు. నాకే ఎంట్రీ లేదురా అంటే, నాకు తోడు సోమలింగానికి నువ్వొకడికి జమయ్యావు. ఎవరికి చెప్పుకోవాల్రా నా బాధలు?’

‘ఓ మై గాడ్. మీకే ఇన్ని కష్టాలొచ్చాయా సార్. దిసీజ్ టూ బ్యాడ్, సార్. ఇప్పుడు వాటీజ్ టు బి డన్, సార్?’

‘ఆగు, ఇంకొకడెవడో తిన్నదరక్క వజ్రాసనంలో కూచుని, శివ అంటున్నాడు, నేనొస్తా, బై, టేక్ కేర్’

‘ఓకే సార్, హ్యావ్ ఏ నైస్ క్వారంటైన్ టైమ్. ఎంజాయ్!’

యమలోకం లాక్ డౌన్!

‘నరక లోకపు జాగిలమ్ములు గొలుసు త్రెంచుకు ఉరికి పడ్డాయి’

‘ఏఁ? ఏవైందట?’

‘యమలోకంలోనూ ఓ కరోనా కేసు డిటెక్ట్ అయిందట. క్వారంటైన్లో ఉంచారట’

‘హతవిధీ!’

***************************
ఈ రోజు ఈనాడు ఎడిటోరియల్ పేజీలో కరోనాపై ఓ లైటర్ వీన్ సెటైర్.

https://www.eenadu.net/vyakyanam/tsvyakyanam/2/120045946